Γιούλιους Τάφελ
| Γιούλιους Τάφελ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Julius Tafel (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 2 Ιουνίου 1862 Ελβετία |
| Θάνατος | 2 Σεπτεμβρίου 1918 Μόναχο |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Μονάχου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | χημικός διδάσκων πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιούλιους Τάφελ (Julius Tafel, 2 Ιουνίου 1862 – 2 Σεπτεμβρίου 1918) ήταν Ελβετός χημικός με σημαντικές συνεισφορές στον κλάδο της ηλεκτροχημείας.
Ο Τάφελ γεννήθηκε στην κωμόπολη Κουραντλέν του Καντονίου του Ιούρα και σπούδασε κυρίως στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, τελειώνοντας με διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Ερλάνγκεν.
Ερευνητικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τάφελ συνεργάσθηκε αρχικώς με τον Εμίλ Φίσερ σε έρευνες οργανικής χημείας, αλλά στράφηκε στην ηλεκτροχημεία μετά τη συνεργασία του με τον Βίλχελμ Όστβαλντ. Είναι γνωστός για την ανακάλυψη μιας αντίδραση ηλεκτροσυνθετικής αναδιατάξεως διάφορων αλκυλιωμένων αιθυλικών παραγώγων του οξικού οξέος, η οποία δίνει υδρογονάνθρακες και σήμερα αποκαλείται «αναδιάταξη Τάφελ». Εκτός αυτού, ο Τάφελ διετύπωσε την επίσης ομώνυμη εξίσωση Τάφελ, που συνδέει τον ρυθμό μιας ηλεκτροχημικής αντιδράσεως με την υπέρταση η. Επιπλέον, πιστώνεται με την ανακάλυψη του καταλυτικού μηχανισμού της «εξελίξεως του υδρογονου» (γνωστού ως «μηχανισμού Τάφελ»).
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γιούλιους Τάφελ ήταν έγγαμος από το 1903, έτος κατά το οποίο προάχθηκε σε καθηγητή α΄ βαθμίδας (Prof. ordinarius) στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Παραιτήθηκε ωστόσο σε ηλικία 48 ετών για λόγους υγείας.[1] Εκτός των άλλων, υπέφερε από χρόνιες αϋπνίες και τελικώς υπέστη πλήρη νευρική κατάρρευση. Αυτοκτόνησε στο Μόναχο το 1918.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ G., Compton, R. (2011). Understanding voltammetry. Banks, Craig E. (2η έκδοση). Λονδίνο: Imperial College Press. σελίδες 47-49. ISBN 978-1848165861.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Julius Tafel, Hans Hahl (1907). «Vollständige Reduktion des Benzylacetessigesters». Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 40 (3): 3312-3318. doi:. https://zenodo.org/record/1426235.
- Bruno Emmert; Stock, A. (1918). «Julius Tafel». Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft 51 (2): 1686-1687. doi:. https://zenodo.org/record/1426645.
- K. Müller (1969). «Julius Tafel». J. Res. Inst. Catalysis, Hokkaido Univ. 17: 54-75.
- Julius Tafel (1905). «Julius Tafel». Z. Phys. Chem. 50: 668, 676, 689.
- G.T. Burstein (2005). «A Century of Tafel's Equation: 1905–2005 A Commemorative Issue of Corrosion Science». Corrosion Science 47 (12): 2858-2870. doi:. https://archive.org/details/sim_corrosion-science_2005-12_47_12/page/2858.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Julius Tafel». Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, Ινστιτούτο Χημείας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2007.
|