Γιούλια Χάμαρι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιούλια Χάμαρι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση21  Νοεμβρίου 1942[1][2][3]
Βουδαπέστη[4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΟυγγρικά[6][7]
Γερμανικά
ΣπουδέςΑκαδημία Μουσικής «Φραντς Λιστ» (1961–1966)
Κρατικό Πανεπιστήμιο Μουσικής και Καλών Τεχνών της Στουτγάρδης[8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταconcert singer
τραγουδίστρια όπερας
καθηγήτρια πανεπιστημίου
καθηγητής φωνητικής
ΕργοδότηςΚρατικό Πανεπιστήμιο Μουσικής και Καλών Τεχνών της Στουτγάρδης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςOfficer's Cross of the Hungarian Order of Merit (2013)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Γιούλια Χάμαρι (γεν. στις 21 Νοεμβρίου 1942) είναι Ουγγαρέζα μέτζο σοπράνο και κοντράλτο τραγουδίστρια οπερών και συναυλιών, που εμφανίζεται σε διεθνές επίπεδο. Είναι επίσης πανεπιστημιακή καθηγήτρια φωνητικής στη Στουτγάρδη.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γιούλια Χάμαρι γεννήθηκε στη Βουδαπέστη όπου έλαβε την φωνητική της εκπαίδευση με τους Φάτιμε Μάρτινς και Γιένο Σίπος. Σπούδασε στη Μουσική Ακαδημία Φραντς Λιστ και πήρε το δίπλωμα της τραγουδίστριας και της δασκάλας τραγουδιού. Το 1964 κέρδισε τον διεθνή διαγωνισμό τραγουδιού Έρκελ στη Βουδαπέστη. Στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές της στο Staatliche Hochschule für Musik της Στουτγκάρδης μέχρι το 1966. [9]

Το 1966, η Χάμαρι έκανε το ντεμπούτο της ως σολίστ στα Κατά Ματθαίον πάθη του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ με τον Καρλ Ρίχτερ στη Βιέννη, μαζί με τους Τερέζα Στιχ-Ράνταλ, Πέτερ Σράιερ, Έρμαν Πρέι και Ερνστ Γκέρολντ Σραμ. [9] [10]

Όπερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ντεμπούτο της Χάμαρι στην όπερα ήταν ο ρόλος της Μερσέδες στην Κάρμεν του Ζoρζ Μπιζέ στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ το 1967 (με τους Γρέις Μπάμπρι, Τζον Βίκενς και Μιρέλα Φρένι, υπό τη διεύθυνση του Χέρμπερτ φον Κάραγιαν). Λίγο αργότερα εμφανίστηκε στον ομώνυμο ρόλο της Κάρμεν στο Staatsoper της Στουτγκάρδης υπό τη διεύθυνση του Κάρλος Κλέιμπερ. [11] Η πρώιμη καριέρα της σύντομα περιελάμβανε σημαντικούς ρόλους όπως ο Μάλκολμ σε μια αναβίωση της Κυράς της λίμνης του Τζοακίνο Ροσίνι το 1970 στο Τορίνο (με τον Φράνκο Μπονισόλι ως Ουμπέρτο και τη Μονσεράτ Καμπαγιέ ως Έλενα). Το 1975, ερμήνευσε τον ρόλο της Μαγδαληνής στην πρώτη ηχογράφηση του Γκέιργκ Σόλτι του Αρχιτραγουδιστή της Νυρεμβέργης του Ρίχαρντ Βάγκνερ (με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης, τον Νόρμαν Μπέιλι ως Σαχς και τον Ρενέ Κόλο ως Στόλτσινγκ). [12] Το 1979, ερμήνευσε τον ρόλο της Σίλια στο La fedeltà premiata του Γιόζεφ Χάιντν στην Όπερα του Φεστιβάλ του Γκλάιντμπουρν, το 1980 τον ρόλο του Ορφέα στο Ορφέας και Ευριδίκη του Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ στο Maggio Musicale Fiorentino και το 1984 τον ρόλο της Ντοραμπέλα στην όπερα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ Έτσι κάνουν όλες. Το 1982 έκανε το ντεμπούτο της στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης ως Ροζίνα στο Ο κουρέας της Σεβίλλης του Ροσίνι. Στην Όπερα της Κολωνίας ερμήνευσε τον Σέστο στο H μεγαλοψυχία του Τίτου του Μότσαρτ και στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου στο Κόβεντ Γκάρντεν ερμήνευσε τον Κερουμπίνο στο Οι γάμοι του Φίγκαρο του Μότσαρντ. [9]

Συναυλίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Χάμαρι ηχογράφησε με τον Ρίχτερ και τη Münchener Bach-Chor πολλές καντάτες του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, όπως Allein zu dir, Herr Jesu Christ , BWV 33. Ηχογράφησε ακόμη περισσότερες καντάτες του Μπαχ με τον Χέλμουτ Ράιλινγκ και τον Γκάχινγκερ Κάντορεϊ στην πλήρη ηχογράφηση τους, όπως η σόλο καντάτα για άλτο Vergnügte Ruh, beliebte Seelenlust, BWV 170, που είχαν ήδη ηχογραφήσει αξιόλογοι τραγουδιστές όπως η Μορίν Φόρεστερ. [13] Με τον Χέλμουτ Βίνσερμαν και την Deutsche Bachsolisten ηχογράφησε επίσης καντάτες Μπαχ, όπως η Herz und Mund und Tat und Leben, BWV 147. Το 1968 ηχογράφησε το Κατά Ματθαίον πάθη. Το 1974 ηχογράφησε Κατά Ιωάννην πάθη του Μπαχ. Το 1977, τραγούδησε σοπράνο II και άλτο στην πρώτη ηχογράφηση της Λειτουργίας σε σι ελάσσονα του Μπαχ. Ερμήνευσε το σόλο άλτο στο Ρέκβιεμ του Μότσαρτ σε μια ηχογράφηση του 1970. [14]

Η Χάμαρι συμμετείχε το 1975 στην πρεμιέρα και το 1993 στην ηχογράφηση της καντάτας An die Nachgeborenen του Γκότφριντ φον Άινεμ, που γράφτηκε το 1973 μετά από ανάθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. [15] [16]

Διδασκαλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1989, η Χάμαρι διορίστηκε καθηγήτρια τραγουδιού στο Hochschule für Musik της Στουτγκάρδης. Έχει πραγματοποιήσει master classes και διδάσκει στο Internationale Bachakademie Stuttgart και στο Oregon Bach Festival από το 1982. [11] Μεταξύ των μαθητών της είναι και ο κόντρα τενόρος Πάτρικ βαν Γκέτεμ. [17]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 28  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w65m6sgn. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Discogs. 870910. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2007418998. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  6. ↑ plus.si.cobiss.net/opac7/conor/18904419.
  7. ↑ CONOR.SI. 18904419.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Julia Hamari (Contralto, Mezzo-soprano)». bach-cantatas.com. 2006. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 
  10. ↑ «Julia Hamari - Herzlichen Glückwunsch zum Geburtstag!» (στα Γερμανικά). Karl Richter in München. 2004. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Julia Hamari». Naxos. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 
  12. ↑ «Die Meistersinger von Nürnberg (CD), Georg Solti (1976), Norman Bailey, Kurt Moll, Bernd Weikl, Gerd Nienstedt, René Kollo, Hannelore Bode, Julia Hamari». Wagneropera.net. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 
  13. ↑ «Cantata BWV 170 Vergnügte Ruh', beliebte Seelenlust». bach-cantatas.com. 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 
  14. ↑ «Mozart: Requiem / Böhm, Mathis, Hamari, Ochmann, Ridderbusch». ArkivMusic. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 
  15. ↑ «Einem, Gottfried von: An die Nachgeborenen». Boosey & Hawkes. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 
  16. ↑ «Gegenwart Gottfried von Einem: An die Nachgeborenen» (στα Γερμανικά). Austria-Forum. 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 
  17. ↑ «Patrick Van Goethem countertenor». Patrick Van Goethem. 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιούλια_Χάμαρι&oldid=9769577"