Γιοχάνες Φραντς Χάρτμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιοχάνες Φραντς Χάρτμαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Johannes Franz Hartmann (Γερμανικά)
Γέννηση11  Ιανουαρίου 1865[1][2]
Ερφούρτη
Θάνατος13  Σεπτεμβρίου 1936[1][2]
Γκέτινγκεν
Τόπος ταφήςνεκροταφείο του Γκέτινγκεν
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[3][4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Λειψίας
Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός
αστρονόμος[6]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιοχάνες Φραντς Χάρτμαν (Johannes Franz Hartmann, Ερφούρτη, 11 Ιανουαρίου 1865Γκέτινγκεν, 13 Σεπτεμβρίου 1936) ήταν Γερμανός φυσικός και αστρονόμος, ο οποίος εντόπισε το διαστρικό μέσο.

Βίος και επιστημονική συνεισφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αστεροειδείς που ανακάλυψε ο Χάρτμαν
965 Αγγελική 4 Νοεμβρίου 1921
1029 Λα Πλάτα 28 Απριλίου 1924
1254 Ερφορδία 10 Μαΐου 1932

Ο Χάρτμαν σπούδασε στο Τύμπιγκεν, το Βερολίνο και τη Λειψία. Έκανε το διδακτορικό του, το οποίο είχε ως αντικείμενο τις εκλείψεις Σελήνης, στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας το 1891.[7]

Το 1904, εκτελώντας φασματοσκοπία του δ Ωρίωνα, παρατήρησε πως όλο το φάσμα παρουσίαζε μετατόπιση εκτός από τις γραμμές ασβεστίου. Από αυτό συμπέρανε την ύπαρξη του διαστρικού μέσου.[8][9]

Από τον Νοέμβριο του 1922 μέχρι τον Μάιο του 1934 ήταν διευθυντής του Αστεροσκοπείου της Λα Πλάτα (Observatorio Astronómico de La Plata). Υπό την καθοδήγησή του στο αστεροσκοπείο δόθηκε έμφαση στο πεδίο της αστροφυσικής. Ανακάλυψε επίσης τρεις αστεροειδείς.

Ονομάστηκαν προς τιμήν του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6hf0pgh. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. hartmann-johannes-franz. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20191035733. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  4. CONOR.SI. 257359459.
  5. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  7. Hockey, Thomas (2009). The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Publishing. ISBN 978-0-387-31022-0. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2012. 
  8. Asimov, Asimov's Biographical Encyclopedia of Science and Technology, 2η αναθεωρημένη έκδοση
  9. Hartmann, J. (1904). «Investigations on the spectrum and orbit of delta Orionis». Astrophysical Journal 19: 268–286. doi:10.1086/141112. Bibcode1904ApJ....19..268H. http://articles.adsabs.harvard.edu/full/1904ApJ....19..268H. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]