Γιουτζήν Πάρκερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιουτζήν Πάρκερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Eugene Parker (Αγγλικά)
Γέννηση10  Ιουνίου 1927[1]
Χάουτον
Θάνατος15  Μαρτίου 2022[2]
Σικάγο
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[3][4]
ΣπουδέςΠολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν
Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (έως 1951)[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααστρονόμος
αστροφυσικός
διδάσκων πανεπιστημίου
φυσικός[6]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Σικάγου[5]
Πανεπιστήμιο της Γιούτα
Αξιοσημείωτο έργοHeliospheric current sheet
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕθνικό Μετάλλιο των Επιστημών (1989)
μετάλλιο Ουίλιαμ Μπόουι (1990)[7]
Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας (1992)
Μετάλλιο Μπρους (1997)
Henry Norris Russell Lectureship (1969)
Hannes Alfvén Prize (2012)
Karl Schwarzschild Medal (1990)
βραβείο Κιότο στις βασικές επιστήμες (2003)[8]
Chapman Medal (1979)[9]
James Clerk Maxwell Prize for Plasma Physics (2003)[10]
Arctowski Medal (1969)[11]
APS Medal for Exceptional Achievement in Research (2018)[12]
George Ellery Hale Prize (1978)[13]
John Adam Fleming Medal (1968)[14]
Crafoord Prize in Astronomy (2020)[15]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιουτζήν Νιούμαν Πάρκερ (Eugene Newman Parker, 10 Ιουνίου 192715 Μαρτίου 2022) ήταν Αμερικανός ηλιακός φυσικός και φυσικός πλάσματος. Τη δεκαετία του 1950 ο Πάρκερ προέβλεψε θεωρητικώς την ύπαρξη του ηλιακού ανέμου και ότι το μαγνητικό πεδίο στο εξωτερικό Ηλιακό Σύστημα θα είχε το σχήμα μιας «σπείρας Πάρκερ», δύο προβλέψεις που επαληθεύθηκαν αμφότερες αργότερα από μετρήσεις που έγιναν από τις πρώτες διαστημικές αποστολές. Υπέθεσε επίσης, το 1987, ότι το ηλιακό στέμμα πιθανώς να θερμαίνεται από μυριάδες μικρές «νανοεκλάμψεις» παρόμοιες με τις ορατές από τη Γη ηλιακές εκλάμψεις, οι οποίες θα συνέβαιναν σε όλη την επιφάνεια του Ήλιου. Αυτό παραμένει μία από τις κυριότερες πιθανές ερμηνείες του προβλήματος της θερμάνσεως του ηλιακού στέμματος.[16]

Ο Πάρκερ πήρε το διδακτορικό του από το Caltech και κατόπιν πέρασε τέσσερα χρόνια ως μεταδιδάκτορας ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα. Το 1955 προσλήφθηκε από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου και πέρασε εκεί όλη την υπόλοιπη σταδιοδρομία του, με θέσεις στο Τμήμα Φυσικής, στο Τμήμα Αστρονομίας και Αστροφυσικής, και στο Ινστιτούτο Ενρίκο Φέρμι.[17] Εκλέχθηκε μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ το 1967. Το 2017 η NASA ονόμασε το Parker Solar Probe προς τιμή του και αυτή ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που η NASA ονόμαζε ένα διαστημικό σκάφος με το όνομα ενός προσώπου που βρισκόταν ακόμα στη ζωή.[18]

Ο Πάρκερ ήταν έγγαμος με τη Νίστζε (Niesje) Πάρκερ επί 67 έτη. Απεβίωσε στο Σικάγο σε ηλικία 94 ετών.

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Cosmical Magnetic Fields: Their Origin and their Activity, Oxford University Press, 1979, ISBN 978-0-19-851290-5
  • Spontaneous Current Sheets in Magnetic Fields: With Applications to Stellar X-rays, Oxford University Press, 1994, ISBN 978-0-19-507371-3
  • Conversations on Electric and Magnetic Fields in the Cosmos, Princeton University Press, 2007, ISBN 978-0-691-12841-2


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6pc34gw. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. news.uchicago.edu/story/eugene-parker-legendary-figure-solar-science-and-namesake-parker-solar-probe-1927-2022.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb122778453. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. CONOR.SI. 180696419.
  5. 5,0 5,1 astro.uchicago.edu/people/eugene-n-parker.php.
  6. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. skuk0004457. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  7. www.agu.org/honors/bowie-medal/past-recipients.
  8. www.kyotoprize.org/en/laureates/eugene_newman_parker/.
  9. ras.ac.uk/sites/default/files/2023-07/Chapman%20Medal_medallists.pdf.
  10. www.aps.org/programs/honors/prizes/maxwell.cfm. Ανακτήθηκε στις 6  Οκτωβρίου 2018.
  11. www.nasonline.org/programs/awards/arctowski-medal.html.
  12. www.aps.org/programs/honors/prizes/apsmedal.cfm. Ανακτήθηκε στις 19  Ιανουαρίου 2020.
  13. spd.aas.org/prizes/hale/previous.
  14. www.agu.org/honors/fleming/past-recipients.
  15. www.crafoordprize.se/news/the-crafoord-prizes-in-mathematics-and-astronomy-2020/.
  16. Tatarewicz, Joseph N.: «Eugene N. Parker (1912-)», Honors program, American Geophysical Union. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2013.
  17. Tatarewicz, Joseph N. «Eugene N. Parker (1912– )». Honors program. American Geophysical Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2013. 
  18. N. Davis (31 Μαΐου 2017). «Nasa's hotly anticipated solar mission renamed to honour astrophysicist Eugene Parker». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2017.