Γιαχντούν-Λιμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιαχντούν-Λιμ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση19ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος19ος αιώνας π.Χ.
ΘρησκείαΜεσοποταμιακή μυθολογία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναΖίμρι-Λιμ
ΓονείςIagitlim

Ο Γιαχντούν-Λιμ ήταν βασιλιάς της Μάρι πιθανότατα την περίοδο (1820 π.Χ. - 1796 π.Χ.), με καταγωγή από τους Αμορίτες διαδέχθηκε τον πατέρα του Γιαγκίντ-Λιμ. Μετέτρεψε τη Μάρι σε ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα της εποχής του και οδήγησε επιτυχώς μια εκστρατεία στις ακτές της Μεσογείου. Στην αρχή της βασιλείας του υπέταξε επτά από τους αρχηγούς των επαναστατικών φυλών, οικοδόμησε ξανά τα τείχη της Μάρι και της Τέρκα με ένα κάστρο.[1] Ο Γιαχντούν-Λιμ απειλήθηκε με επιδρομές από Νομάδες με προέλευση από τη Χαναάν, τους υπέταξε και τους ανάγκασε να πληρώσουν φόρο υποτέλειας, μετά τη σύναψη ειρήνης οικοδόμησε ναό αφιερωμένο στον Ούτου. Επέκτεινε σημαντικά τα σύνορα του βασιλείου του προς τα δυτικά και έφτασε μέχρι τη Μεσόγειο.[2][3]

Αργότερα αντιμετώπισε μια εξέγερση με νομάδες από τη Ράκκα, είχαν τη στήριξη του Χαλεπίου που είχε ενοχληθεί από τη συμμαχία του Γιαχντούν-Λιμ με την Εσνούννα.[4][5] Ο Γιαχντούν-Λιμ τους νίκησε αλλά απέφυγε έναν γενικότερο πόλεμο με το Χαλέπι.[6] Αντιμετώπισε ωστόσο την επιδρομή του πρώιμου βασιλιά της Ασσυρίας Σαμσί-Αντάντ Α΄, γιου του βασιλιά της Εκαλατούμ Ιλα Καμπκαμπού.[7] Δέχθηκε πολλές εκκλήσεις για βοήθεια από βασιλείς που δέχονταν την απειλή του Σαμσί-Αντάντ Α΄, πριν ωστόσο αναχωρήσει σε εκστρατεία δολοφονήθηκε από τον ίδιο τον γιο του Σουμού-Γιαμάμ, δολοφονήθηκε και ο ίδιος σε δύο χρόνια.[8][9] Ο ιστορικός Γουίλιαμ Τζέιμς Χάμπλιν λέει ωστόσο ότι ο Γιαχντούν-Λιμ έπεσε στη μάχη με τον Σαμσί-Αντάντ Α΄ (1796 π.Χ.), κατέλαβε κατόπιν τη Μάρι και τοποθέτησε κυβερνήτη τον δεύτερο γιο του Γιασμάχ-Αντάντ.[10] Ο γιος ή εγγονός και διάδοχος του Ζίμρι-Λιμ δραπέτευσε στο Χαλέπι, παρέμεινε εκεί μέχρι τον θάνατο του Σαμσί-Αντάντ Α΄, τότε ανακατέλαβε τη Μάρι.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Frayne 1990, σ. 603
  2. Frayne 1990, σ. 606
  3. Fowden 2013, σ. 93
  4. Bryce 2009, σ. 451
  5. Frayne 1990, σ. 606
  6. Bryce 2014, σ. 19
  7. Pitard 2001, σ. 38
  8. Launderville 2003, σ. 271
  9. Frayne 1990, σ. 613
  10. William J. Hamblin (12 April 2006). Warfare in Ancient Near East. Taylor & Francis. σ. 170

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bryce, Trevor (2009). The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia. Routledge.
  • Bryce, Trevor (2014). Ancient Syria: A Three Thousand Year History. Oxford University Press.
  • Fowden, Garth (21 November 2013). Before and After Muhammad: The First Millennium Refocused. Princeton University Press.
  • Frayne, Douglas (1990). Old Babylonian Period (2003–1595 BC). The Royal Inscriptions of Mesopotamia Early Periods. Vol. 4. University of Toronto Press.
  • Launderville, Dale (2003). Piety and Politics: The Dynamics of Royal Authority in Homeric Greece, Biblical Israel, and Old Babylonian Mesopotamia. Wm. B. Eerdmans Publishing.
  • Pitard, Wayne T. (2001) [1998]. "Before Israel: Syria-Palestine in the Bronze Age". In Coogan, Michael David (ed.). The Oxford History of the Biblical World (revised ed.). Oxford University Press.
  • Van Der Meer, Petrus (1955) [1947]. The Chronology of Ancient Western Asia and Egypt. Documenta et Monumenta Orientis Antiqui. Vol. 2 (2 ed.). Brill.