Γιασίν Μπουνού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιασίν Μπουνού
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		ياسين بونو (Αραβικά)
Γέννηση5  Απριλίου 1991[1]
Μόντρεαλ
Χώρα πολιτογράφησηςΜαρόκο
Ύψος195 cm Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΜαροκινά αραβικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
Γαλλικά
Ισπανικά
Μαροκινά αραβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής[2]
Περίοδος ακμής2010
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςOfficer of the Order of the Throne (20  Δεκεμβρίου 2022)[3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γιασίν Μπουνού (αραβικά: ياسين بونو‎‎, βερβερικές γλώσσες: ⵢⴰⵙⵉⵏ ⴱⵓⵏⵓ[4]) (γενν. 5 Απριλίου 1991), επίσης γνωστός ως Μπόνο, είναι Μαροκινός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως τερματοφύλακας για την Αλ Χιλάλ και την Εθνική Μαρόκου.

Κέρδισε το ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ με τη Σεβίλλη την σεζόν 2019-20.

Αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα του Μαρόκου το 2013 και έχει εκπροσωπήσει τη χώρα σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα (2018, 2022) και τρία Κύπελλα Εθνών Αφρικής (2017, 2019, 2021). Προηγουμένως, συμμετείχε με την ομάδα Κ23 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουνού με την Ουιντάντ Καζαμπλάνκα το 2012.

Ουιντάντ Καζαμπλάνκα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουνού γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά από Μαροκινούς γονείς. Ο πατέρας του κατάγεται από την πόλη Ταουνάτε.[5][6] Σε ηλικία 3 ετών, μετακόμισαν οικογενειακώς στην Καζαμπλάνκα, όπου εντάχθηκε στην Ουιντάντ Καζαμπλάνκα ως παιδί το 1999. Του άρεσε να παίζει με τα πόδια του, αλλά λόγω του ύψους του προτάθηκε αργότερα να γίνει τερματοφύλακας, μια πρόκληση που αποδέχτηκε. Τα είδωλα του ήταν οι Τζανλουίτζι Μπουφόν και Έντβιν φαν ντερ Σαρ. Το 2011, έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, στην οποία είχε προβιβαστεί ένα χρόνο νωρίτερα.[7]

Ατλέτικο Μαδρίτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 14 Ιουνίου 2012, ο Μπόνο εντάχθηκε στην Ατλέτικο Μαδρίτης της Πριμέρα Ντιβισιόν, όπου αρχικά ήταν μέλος της Β’ ομάδας στη Σεγούντα Ντιβισιόν. Εμφανιζόταν τακτικά για την ομάδα στον πάγκο ως τρίτος τερματοφύλακας και υπέγραψε νέο τετραετές συμβόλαιο στις 31 Μαΐου 2013. Το καλοκαίρι του 2014, αφού επωφελήθηκε από τις αποχωρήσεις του Τιμπό Κουρτουά και του Ντανιέλ Αρανθούμπια, προήχθη οριστικά στο βασικό σχήμα. Έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα στις 24 Ιουλίου 2014, σε μια φιλική νίκη με 1–0 στην προετοιμασία της σεζόν εναντίον της ΚΝ Νουμάνθια.

Σαραγόσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 1η Σεπτεμβρίου 2014, ο Μπουνού δόθηκε με μονοετή δανεισμό στη Ρεάλ Σαραγόσα της Σεγούντα Ντιβισιόν. Ήταν δεύτερος τερματοφύλακας, πίσω από τον Όσκαρ Γουάλεϊ, για το πρώτο μισό της σεζόν, έκανε το ντεμπούτο του την επόμενη 11 Ιανουαρίου σε μια ήττα με 5–3 από την ΟΝ Λας Πάλμας και ολοκλήρωσε τη σεζόν με 16 εμφανίσεις. Στα πλέι οφ,[8] αφού η απόδοση του Γουάλεϊ οδήγησε σε μια εντός έδρας ήττα με 0–3 από τη Χιρόνα ΦΚ στο πρώτο παιχνίδι, ο Μπουνού τον αντικατέστησε στο δεύτερο, όπου η ομάδα νίκησε με 4–1 και πήρε την πρόκριση στα εκτός έδρας γκολ.[9] Η Σαραγόσα έχασε τον τελικό με τον ίδιο κανόνα από την ΟΝ Λας Πάλμας. Στις 23 Ιουλίου 2015, επέστρεψε στην ομάδα της Αραγωνίας, και πάλι με μονοετή δανεισμό.

Χιρόνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 12 Ιουλίου 2016, ο Μπουνού υπέγραψε μόνιμο διετές συμβόλαιο με τη Χιρόνα. Έπαιξε ακριβώς τα μισά παιχνίδια στην πρώτη του σεζόν – όπου τα μοιράστηκε με τον Ρενέ Ρομάν – καθώς προβιβάστηκαν στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Τον Ιανουάριο του 2019, πλέον ως πρώτη επιλογή, παρέτεινε το συμβόλαιό του μέχρι τον Ιούνιο του 2021.[10]

Σεβίλλη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Σεπτεμβρίου 2019, μετά τον υποβιβασμό με τους Καταλανούς, ο Μπουνού εντάχθηκε στη Σεβίλλη ΦΚ, ως δανεικός για ένα χρόνο.[11] Ήταν δεύτερη επιλογή του Τομάς Βατσλίκ στη σεζόν και έπαιξε τακτικά στο εγχώριο κύπελλο. Η ομάδα κέρδισε το ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ 2019-20, κερδίζοντας επαίνους για την απόδοσή του εναντίον της Γουλβερχάμπτον Γουόντερερς στους προημιτελικούς, καθώς απέκρουσε πέναλτι του Ραούλ Χιμένες, στη νίκη με 1–0.[12] Είχε επίσης καλές αποδόσεις στη νίκη με 2-1 στον ημιτελικό επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ [13] και έκανε την αποφασιστική απόκρουση σε σουτ του Ρόμελου Λουκάκου σε ένας εναντίον ενός, στο νικητήριο τελικό με 3-2 εναντίον της Ίντερ.[14]

Στις 4 Σεπτεμβρίου 2020, ο Μπουνού υπέγραψε μόνιμο τετραετές συμβόλαιο με τους Ανδαλουσιάνους.[15] Την επόμενη 21 Μαρτίου, στο τελευταίο λεπτό ενός αγώνα εναντίον της Ρεάλ Βαγιαδολίδ, σημείωσε το πρώτο του γκολ ως επαγγελματίας τερματοφύλακας για να εξασφαλίσει την ισοπαλία με σκορ 1–1.[16]

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουνού είχε δικαίωμα να εκπροσωπήσει τον Καναδά ή το Μαρόκο, αλλά επέλεξε να εκπροσωπήσει το δεύτερο, εμφανιζόμενος με την ομάδα Κ20 ετών στο Τουρνουά της Τουλόν το 2012, παίζοντας σε έναν αγώνα κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Επιλέχθηκε επίσης στην ομάδα Κ23 για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012, αλλά ήταν αναπληρωματικός του Μοχάμεντ Αμσίφ κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, στην οποία το Μαρόκο αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων.

Στις 14 Αυγούστου 2013, ο Μπουνού κλήθηκε στην Εθνική Μαρόκου ανδρών για έναν φιλικό αγώνα εναντίον της Μπουρκίνα Φάσο. Έκανε το ντεμπούτο του την επόμενη μέρα, παίζοντας ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο μιας ενδεχόμενης ήττας με 1–2 στην Ταγγέρη.

Τον Μάιο του 2018, ο Μπουνού ονομάστηκε στην 23μελή ομάδα του Μαρόκου για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 στη Ρωσία.[17] Στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής 2019 στην Αίγυπτο, ήταν η πρώτη επιλογή για την ομάδα του Ερβέ Ρενάρ, διατηρώντας καθαρή την εστία στις νίκες με 1–0 επί των Ναμίμπιας και Ακτής Ελεφαντοστού, για να προκριθεί στη Φάση των 16.[18][19]

Ο Μπουνού κλήθηκε επίσης για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής 2021 στο Καμερούν.[20] Κατά τη διοργάνωση, έγινε πρωτοσέλιδο για την υπεράσπισή του στα αραβικά και την άρνησή του να μιλήσει στον Τύπο σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. [21][22][23][24][25][26]

Στις 10 Νοεμβρίου 2022, ο Μπουνού κλήθηκε στην 26μελή ομάδα του Μαρόκου για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022 στο Κατάρ.[27][28] Ο Μπουνού έκανε δύο αποκρούσεις κατά τη διαδικασία των πέναλτι εναντίον της Ισπανίας στη Φάση των 16, με αποτέλεσμα το Μαρόκο να προκριθεί στα προημιτελικά της διοργάνωσης για πρώτη φορά στην ιστορία του.[29] Μάλιστα η ομάδα στον επόμενο αγώνα νίκησε την Πορτογαλία με 1–0 και προκρίθηκε στα ημιτελικά όπου εκεί την σταμάτησε τελικά η Γαλλία, γράφοντας όμως μια χρυσή πορεία στον θεσμό.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ουιντάντ Καζαμπλάνκα

Ατλέτικο Μαδρίτης

Σεβίλλη

Ατομικές

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 207834. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ (Αγγλικά) ESPN FC. 283373. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  3. ↑ www.mapnews.ma/en/activites-royales/hm-king-receives-members-national-soccer-team-decorates-them-royal-wissams.
  4. ↑ «ⵎⵓⵏⴹⵢⴰⵍ ⵇⵇⴰⵟⴰⵕ 2022 .. ⴰⵎⵙⵙⴰⵏⵓⵏ ⴰⵏⴰⵎⵓⵔ ⵡⴰⵍⵉⴷ ⵔⵔⴳⵔⴰⴳⵉ ⵉⴼⵙⵔ ⴰⵙⵙⴰⵖⵏ ⵏ ⵉⵣⵎⴰⵡⵏ ⵏ ⵡⴰⵟⵍⴰⵚ | MAPNews». www.mapnews.ma. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «الحارس المغربي إبن تاونات ياسين بونو يتألق مع "إشبيلية" الإسباني». Taounate.net. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 
  6. ↑ Imray, Gerald (13 June 2018). «Morocco 2018 FIFA World Cup preview: Everything you need to know». The Denver Post. https://www.denverpost.com/2018/06/13/morocco-2018-fifa-world-cup-preview/. Ανακτήθηκε στις 22 October 2021. 
  7. ↑ «Yassine Bounou : Le méta rebelle». Mundo Deportivo. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 
  8. ↑ Ferrer, Pedro Luis (11 June 2015). «El Girona sentencia en la noche negra de Óscar Whalley» (στα ισπανικά). Diario AS. http://futbol.as.com/futbol/2015/06/11/segunda/1434043739_199416.html. Ανακτήθηκε στις 21 March 2016. 
  9. ↑ Moya, Ángel (14 June 2015). «Zaragoza obra el milagro» (στα ισπανικά). Marca. http://www.marca.com/eventos/marcador/futbol/2014_15/promocion_ascenso/semifinal/vuelta/ger_zar/. Ανακτήθηκε στις 21 March 2016. 
  10. ↑ Solà, Nil (11 January 2019). «Oficial: Bono renueva con el Girona hasta 2021» (στα Spanish). Mundo Deportivo. https://www.mundodeportivo.com/futbol/girona-fc/20190111/454073977080/girona-bono-renovacion.html. Ανακτήθηκε στις 22 October 2021. 
  11. ↑ «Yassine Bounou arrives on loan from Girona FC». Sevilla FC. 2 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2019. 
  12. ↑ «Bono on the win against Wolves». sevillafc.es. 11 Αυγούστου 2020. 
  13. ↑ McNulty, Phil (16 August 2020). «Sevilla 2–1 Manchester United». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/football/53793942. Ανακτήθηκε στις 21 August 2020. 
  14. ↑ «Seville 3–2 Inter Milan». BBC Sport. 21 Αυγούστου 2020. 
  15. ↑ «El Sevilla FC cierra el traspaso de Yassine Bounou» (στα Ισπανικά). Sevilla FC. 4 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2020. 
  16. ↑ Oludare, Shina (21 Μαρτίου 2021). «Bounou's last-gasp goal denies Orellana and Real Valladolid». Goal. Goal. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2021. 
  17. ↑ «Boufal left out of Morocco squad». BBC Sport. [νεκρός σύνδεσμος]
  18. ↑ «Morocco 1–0 Namibia». BBC Sport. 23 June 2019. https://www.bbc.com/sport/football/48651171. Ανακτήθηκε στις 20 November 2019. 
  19. ↑ «Morocco 1–0 Ivory Coast». BBC Sport. 28 June 2019. https://www.bbc.com/sport/football/48714570. Ανακτήθηκε στις 20 November 2019. 
  20. ↑ «Afcon 2021: Hakim Ziyech not recalled to Morocco squad for tournament in Cameroon». BBC Sport. 23 December 2021. https://www.bbc.com/sport/africa/59769523. Ανακτήθηκε στις 24 December 2021. 
  21. ↑ «جدل حول استخدام "لغة الضاد" في كأس الأمم الإفريقية» (στα ar). BBC News عربي. https://www.bbc.com/arabic/trending-59995701. Ανακτήθηκε στις 17 January 2022. 
  22. ↑ «بسبب غياب مترجم للعربية.. بونو يرفض التحدث بلغة أخرى في المؤتمر الصحفي». CNN Arabic (στα Αραβικά). 13 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2022. 
  23. ↑ «الحارس ياسين بونو يحرج منظمي "الكان" ويرفض الإجابة بلغة أجنبية». كازا 24 (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2022. 
  24. ↑ صبحي, هشام (13 Ιανουαρίου 2022). «الكاف يُغضب ياسين بونو بعد منعه من استخدام اللغة العربية». صحيفة الرؤية (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2022. 
  25. ↑ «"تلك مشكلتكم".. فيديو لحارس المغرب بونو يجيب بالعربية ويرفض الترجمة | الحرة». www.alhurra.com (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2022. 
  26. ↑ Hussien.Ghazi. «ياسين بونو ينزعج في مؤتمر صحافي بسبب اللغة العربية». alaraby.co.uk/ (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2022. 
  27. ↑ «Morocco World Cup 2022 squad: Who's in and who's out?». Goal.com. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2022. 
  28. ↑ «Moroccan coach unveils list of 26 Atlas Lions in 2022 World Cup». HESPRESS. 10 November 2022. https://en.hespress.com/52697-moroccan-coach-unveils-list-of-26-atlas-lions-in-2022-world-cup.html. Ανακτήθηκε στις 10 November 2022. 
  29. ↑ Lowe, Sid (6 Δεκεμβρίου 2022). «A beautiful day for Bono and Morocco in last-16 shootout win over Spain». The Guardian. The Guardian. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. 
  30. ↑ «Una pequeña revancha» (στα ισπανικά). Marca. 22 August 2014. http://www.marca.com/eventos/marcador/futbol/2014/supercopa_espana/final/vuelta/atm_rma/. Ανακτήθηκε στις 22 August 2014. 
  31. ↑ Wilkinson, Jack (21 August 2020). «Sevilla 3–2 Inter Milan: Sevilla edge five-goal thriller for sixth Europa League crown». Sky Sports. https://www.skysports.com/football/sevilla-vs-inter/report/426076. Ανακτήθηκε στις 21 August 2020. 
  32. ↑ «Liga : Yassine Bounou, le Zamora du foot espagnol 2021-2022 !». Lopinion.ma. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2022. 
  33. ↑ «UEFA Europa League Squad of the Season». UEFA.com (Union of European Football Associations). 26 August 2020. https://www.uefa.com/uefaeuropaleague/news/0260-10391fbb6c62-2c8b46747bf5-1000--uefa-europa-league-squad-of-the-season/. Ανακτήθηκε στις 26 August 2020. 
  34. ↑ «Sevilla's Bounou wins first LaLiga Santander Mid-Season African MVP Award». La Liga. 31 January 2022. https://www.laliga.com/en-GB/news/sevillas-bounou-wins-first-laliga-santander-mid-season-african-mvp-award. Ανακτήθηκε στις 31 January 2022. 
  35. ↑ Saih, Yasmine (13 Ιουνίου 2022). «Yassine Bounou élu meilleur joueur africain de LaLiga». Hespress (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. 
  36. ↑ @ (23 Μαΐου 2022). «Best XI of the 🇪🇸 @LaLiga season as per @CIES_Football metrics with @InStatFootball 📊 6⃣ @realmadrid champions 2⃣ @FCBarcelona 2⃣ @SevillaFC & @RealBetis's @NabilFekir 💪 Best XIs for 3⃣2⃣ leagues 👉 t.co/PHGfMmgCgJ t.co/Hult5Cu885» (Tweet) (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022 – μέσω Twitter.  Missing or empty |user= (help); Missing or empty |number= (help)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Εθνική Μαρόκου – Μουντιάλ 2018
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιασίν_Μπουνού&oldid=10384168"