Γιαουφρέ Ρουδέλ
| Γιαουφρέ Ρουδέλ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jaufrés Rudèls de Blaia (Οξιτανικά) |
| Γέννηση | 12ος αιώνας Μπλάιγ |
| Θάνατος | 1148 (περίπου) ή 1170 (περίπου)[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αρχαία Οξιτανικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τροβαδούρος[2] ποιητής συνθέτης συγγραφέας[3] |
| Περίοδος ακμής | 12ος αιώνας[4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιαουφρέ Ρουδέλ (γαλλικά: Jaufré Rudel), Πρίγκιπας του Μπλάιγ, γεννήθηκε στις αρχές του 12ου αιώνα (μεταξύ 1110 και 1130) στο Μπλάιγ και πέθανε σύμφωνα με το μύθο γύρω στο 1148, κατά τη διάρκεια της Δεύτερης σταυροφορίας, ή αργότερα, περίπου το 1170,[5] ήταν ένας Ακουιτανός τροβαδούρος που έγραψε στην οξιτανική γλώσσα υμνώντας τον εξιδανικευμένο έρωτα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Πολύ λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του, αλλά μια αναφορά σε αυτόν σε ένα άσμα του 1148 του σύγχρονού του τροβαδούρου Μαρκαμπρού τον περιγράφει ως oltra mar - μακριά στη θάλασσα, πιθανώς στη Δεύτερη Σταυροφορία το 1147. Πιθανότατα ήταν γιος του Ζιράρ, καστελάνου του Μπλάιγ που έφερε τον τίτλο του πρίγκιπα σε ένα καταστατικό του 1106. Ο πατέρας του Ζιράρ ήταν ο πρώτος που έφερε τον τίτλο, ονομαζόμενος Princeps Blaviensis ήδη από το 1090. [6] Κατά τη διάρκεια της ζωής του πατέρα του, η κυριαρχία του Μπλάιγ αμφισβητήθηκε από τους κόμητες του Πουατιέ και τους κόμητες του Ανγκουλέμ. Λίγο μετά τη διαδοχή του Γουλιέλμου Ι΄ της Ακουιτανίας, που το είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του, το Μπλάιγ πέρασε στον Βουλγκρίν Β' του Ανγκουλέμ, ο οποίος το κληροδότησε στον ποιητή. Σύμφωνα με μια υπόθεση, που βασίζεται σε αδύνατα στοιχεία, ο Βουλγκρίν ήταν ο πατέρας του ποιητή.[7]
Σύμφωνα με τη θρυλική του βιογραφία, ο Γιαουφρέ εντυπωσιάστηκε από τους θρύλους για την ομορφιά της πριγκίπισσας Οδιέρνας της Τρίπολης που άκουσε από τους επιστρέψαντες προσκυνητές και αυτή ήταν το αντικείμενο του Μακρινού του έρωτα. Έτσι, ξεκίνησε για τη Β' Σταυροφορία για να τη γνωρίσει. Ο θρύλος ισχυρίζεται ότι έπεσε άρρωστος στο ταξίδι και μεταφέρθηκε στην ξηρά στην Τρίπολη. Η πριγκίπισσα λέγεται ότι κατέβηκε από το κάστρο της όταν άκουσε τα νέα και ο Ρουδέλ πέθανε στην αγκαλιά της.[8] Αυτή η ρομαντική αλλά απίθανη ιστορία φαίνεται να έχει προέλθει από τον αινιγματικό χαρακτήρα των στίχων του Ρουδέλ και τον υποτιθέμενο θάνατό του στη Β' Σταυροφορία.
Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έγραψε τραγούδια αγάπης στα οποία τραγούδησε την «ευγενική αγάπη», δηλαδή τον αδύνατο και απελπισμένο έρωτα, που, σύμφωνα με τις λίγες πληροφορίες που υπάρχουν για τη ζωή του, αναφέρονταν στην Οδιέρνα της Τρίπολης, μια μεγάλη και απρόσιτη αρχόντισσα. Φαίνεται ότι πραγματικά ερωτεύτηκε μια κυρία εγκατεστημένη στην Ανατολή και ότι, για υλικούς ή ψυχολογικούς λόγους, αυτή η αγάπη παρέμεινε μια αγάπη από μακριά (Αmor de lonh).
Επτά από τα ποιήματα του Ρουδέλ έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, τέσσερα από αυτά με μουσική.
Το έργο που διασώθηκε είναι πολύ σύντομο αλλά με αξεπέραστη τελειότητα που παραμένει πολύ δύσκολο να ερμηνευθεί.
Επιδράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία του Ζωφρέ Ρουδέλ ενέπνευσε το έργο του Εντμόν Ροστάν Η μακρινή Πριγκίπισσα (La Princesse lointaine, 1895) όπου το κεντρικό πρόσωπο δεν ήταν η Οδιέρνα αλλά η κόρη της Μελισσάνθη, ρόλο που ερμήνευσε η Σάρα Μπερνάρ. [9]Ενέπνευσε επίσης τη σύγχρονη όπερα L'Amour de loin (2000) της Φινλανδής συνθέτριας Kaija Saariaho, σε λιμπρέτο του Αμίν Μααλούφ.
Ένα ποίημα του νομπελίστα Ιταλού ποιητή Τζοζουέ Καρντούτσι (Giaufredo Rudel) είναι αφιερωμένο στην ιστορία αγάπης του τροβαδούρου.
Είναι επίσης βασικός χαρακτήρας στο μυθιστόρημα της Μιρέιγ Καλμέλ[10] Το κρεββάτι της Αλιενόρ (Le lit d'Aliénor), που δημοσιεύθηκε το 2000, και όπου παρουσιάζεται ως ο εραστής της Λοάνα του Γκρίμβαλντ.
Το 2013, δημιουργήθηκε το Πριγκιπάτο της Ηλιάνθης, ένα Μικροέθνος, αποτίοντας φόρο τιμής στο πριγκιπάτο του Μπλάιγ και στον τροβαδούρο Γιαουφρέ Ρουδέλ.[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Γαλλικά) Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Britannica Inc.. www
.universalis .fr /encyclopedie /jaufre-rudel /. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2017. - ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: «BnF catalogue général». (Γαλλικά) general catalog of BnF. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Παρίσι. 13895603q. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. kup19970000044037. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022.
- ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/jaufre-rudel/».
- ↑ Γκαστόν Παρί (1912), Mélanges de littérature française du moyen age (New York: Burt Franklin, ISBN 0-8337-4311-2), pp. 498–503.
- ↑ The poetry of Cercamon and Jaufré Rudel. p. 96. Garland. 1983.
- ↑ . «archive.org/stream/BiographiesDesTroubadours/Rudel».
- ↑ . «libretheatre.fr/princesse-lointaine-dedmond-rostand/».
- ↑ . «mireillecalmel.com/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2020.
- ↑ . «roayumehelianthisr.jimdofree.com».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τα ποιήματα του Γιαουφρέ Ρουδέλ (αγγλικά)