Γιαν Ασσελάιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιαν Ασσελάιν
Γέννηση1610[1][2][3]
Διέππη
Θάνατος1652[4][5][6]
Άμστερνταμ[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδική Δημοκρατία[8]
Ιδιότηταζωγράφος[9] και σκιτσογράφος
Κίνημαμπαρόκ
Είδος τέχνηςέργο ιστορικής θεματολογίας και θαλασσογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ
Σημαντικά έργαItalianate landscape, Ο Απειλούμενος Κύκνος και Cavalry attack at sunset
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Γιαν Ασσελάιν (ολλανδικά: Jan Asselijn, περ. 1610 - 1 Οκτωβρίου 1652) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ασσελάιν γεννήθηκε στη Διέππη, σε οικογένεια Γάλλων Ουγενότων, ως Ζαν Ασσελέν (Jean Asselin). Εκπαιδεύτηκε από τον Εσάιας φαν ντε Φέλντε (1587–1630) και διακρίθηκε ιδιαίτερα στην τοπιογραφία και στη ζωγραφική ζώων, αν και αποθαυμάζονται τόσο τα ιστορικά του έργα όσο και αυτά με σκηνές μάχης. Ταξίδεψε σε Γαλλία και Ιταλία και τροποποίησε το ύφος του επηρεασμένος από τον Πίτερ φαν Λερ, μέλος των Bambocianti και των Bentvueghels. Ο Νικολάες ντε Χελτ Στοκάντε και ο Ασσελάιν νυμφεύτηκαν δύο αδελφές στη Λυών το 1645, θυγατέρες του Χάουβαρτ Κόορμαν (Houwaart Koorman) από την Αμβέρσα. Σύμφωνα με τον Άρνολντ Χαουμπράκεν, έμαθε την ιστορία από τον Άμπραχαμ Χενούλς, ο οποίος με τη σειρά του την είχε μάθει από τον Λάουρενς Φρανκ, καλλιτέχνη που τότε διέμενε με τους Κόορμαν στη Λυών, μαζί με τον Άρτους Κουελλίνους. Οι γάμοι είχαν ως αποτέλεσμα να επιστρέψουν και οι δύο νεόνυμφοι καλλιτέχνες στην Ολλανδία, μετά τα ταξίδια τους.[10] Ο Ασσελάιν είχε ένα χέρι ατροφικό και ήταν μικρόσωμος, αποκτώντας έτσι το προσωνύμιο petit Jean Hollandois (ο μικρός Ολλανδός Ζαν).[10] Από το ατροφικό του χέρι μάλλον προήλθε και το προσωνύμιο (που πάντα έδιναν στα μέλη τους οι Bentvueghels), Krabbetje (καβουράκι)[10]

Φαίνεται ότι είχε συνδεθεί φιλικά με τον Ρέμπραντ.[11]. Στο χαρακτικό με το πορτρέτο του, που δημιούργησε ο Ρέμπραντ, ο Ασσελάιν φαίνεται σαν να στέκεται σε τρίποδο.[12] Τα χέρια του δεν απεικονίζονται. Μαθητής του διετέλεσε ο Φρεντερίκ ντε Μουσερόν, ένας άλλος ζωγράφος τοπίων με ιταλικό ύφος.[13]

Ο απειλούμενος κύκνος, ένα από τα κορυφαία έργα στο Ρέικσμουζεουμ
Ιταλικό τοπίο με ερείπια ρωμαϊκής γέφυρας και υδραγωγείου, αχρονολόγητο, λάδι σε καμβά, Ρέικσμουζεουμ

Ήταν ένας από τους πρώτους Ολλανδούς καλλιτέχνες που εισήγαγε έναν νέο, "καθαρό" τρόπο ζωγραφικής στα τοπία, στο ύφος του Κλωντ Λορραίν[10] και το παράδειγμά του ακολούθησαν πολύ γρήγορα και άλλοι καλλιτέχνες. Οι πίνακες του Ασσελάιν έχαιραν μεγάλης εκτίμησης στο Άμστερνταμ και αρκετοί από αυτούς βρίσκονται σήμερα στα μουσεία της πόλης. Εικοσιτέσσερις πίνακες που έφτιαξε στην Ιταλία έγιναν και χαρακτικά.[14]

Ένας από τους πίνακές του, ο απειλούμενος κύκνος, ο οποίος απεικονίζει έναν κύκνο να υπερασπίζεται με επιθετικό τρόπο τη φωλιά του, έγινε σύμβολο της εθνικής αντίστασης, αν και είναι άγνωστο αν ο Ασσελάιν είχε παρόμοιο σκοπό.[15] Ιδιαίτερα θεωρείται ως απεικόνιση του Γιόχαν ντε Βιττ, εμβληματικής πολιτικής φυσιογνωμίας της εποχής.[16] Ορισμένες αναγραφές προστέθηκαν από κατοπινούς ιδιοκτήτες του πίνακα και περιλαμβάνουν τη λέξη "Holland" (Ολλανδία) σε ένα από τα αβγά και "Enemy of the state" (εχθρός του κράτους) πλάι στον σκύλο που απειλεί τη φωλιά.[17] Ορισμένα τμήματα του πίνακα είναι λιγότερο ρεαλιστικά από τον κύκνο, όπως τα σύννεφα που κρέμονται χαμηλά, ο σκύλος και τα πεπλατυσμένα αβγά του.[17] Ο πίνακας χρονολογείται τη δεκαετία του 1640.[16] Θεωρείται το πλέον διάσημο έργο του Ασσελάιν[18] και ήταν ένα από τα πρώτα έργα που απέκτησε το Ρέικσμουζεουμ.[19]

Για πολύ καιρό ο πίνακας Τα τείχη της πόλης τον χειμώνα του Βίλλεμ Σέλλινκς θεωρούνταν ως έργο του Ασσελάιν, μέχρις ότου ο πίνακας αποκατασταθεί και να αποκαλυφθεί έτσι το μονόγραμμα του πραγματικού δημιουργού.[20]

Φωτοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


  • Επίθεση ιππικού κατά τη δύση. Στο μέσον γονατισμένος άνδρας με μουσκέτο βάλλει κατά επερχόμενου σε άσπρο άλογο ιππέα.
    Επίθεση ιππικού κατά τη δύση. Στο μέσον γονατισμένος άνδρας με μουσκέτο βάλλει κατά επερχόμενου σε άσπρο άλογο ιππέα.
  • Το St. Anthonisdijk (ανάχωμα του Αγίου Αντωνίου) θραύεται στο Houtewael κατά τη νύκτα της 5–6 Μαρτίου 1651
    Το St. Anthonisdijk (ανάχωμα του Αγίου Αντωνίου) θραύεται στο Houtewael κατά τη νύκτα της 5–6 Μαρτίου 1651
  • Φυγή στη Αίγυπτο, 1640
    Φυγή στη Αίγυπτο, 1640


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Jan Asselijn». (Ολλανδικά) Digital Library for Dutch Literature. asse026.
  2. ↑ «Jan Asselyn». (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 1329.
  3. ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 77f9dd7d-b106-40c5-b9b9-2e1e5df8239e. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ rkd.nl/en/explore/artists/2761. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2018.
  5. ↑ Biografisch Portaal. 51617869. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. ↑ Biografisch Portaal. 25989892. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13  Νοεμβρίου 2017. 500017296. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  8. ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016.
  9. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13  Νοεμβρίου 2017. 500017296. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Jan Asselyn biography in De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessen (1718) by Arnold Houbraken, courtesy of the Digital library for Dutch literature
  11. ↑ Nash, J.M. (1972), 'The Age of Rembrandt and Vermeer, Holt, Rinehart and Winston, σελ. 241. ISBN 0-03-091870-7
  12. ↑ «DomainMarket.com, The world's best brand new brands». DomainMarket.com, The world's best brand new brands. 
  13. ↑ Haak, Bob (1984). The Golden Age. New York: Harry N. Abrams. σελίδες 471. ISBN 0-8109-0956-1. 
  14. ↑ Chisholm 1911.
  15. ↑ Clark, Kenneth (1977). Animals and ManΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. New York: William Morrow and Company. σελίδες 98. ISBN 0-688-03200-1. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Keyes, George S.· Donahue Kuretsky, Susan· Rüger, Axel· Wheelock, Jr., Arthur K. (2004). Masters of Dutch Painting. The Detroit Institute of Arts. σελίδες 114. ISBN 1-904832-04-0. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «The Threatened Swan: Symbolism». Rijksmuseum Amsterdam. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2009. 
  18. ↑ Nash, J.M. (1972). The Age of Rembrandt and VermeerΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Holt, Rinehart and Winston. σελίδες 241. ISBN 0-03-091870-7. 
  19. ↑ «Rijksmuseum Amsterdam». Holland (2009-2010) Art Cities. Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen (NBTC). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2009. 
  20. ↑ Haak (1984), p. 473.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jan Asselijn στο Wikimedia Commons

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γιαν_Ασσελάιν&oldid=10457348"