Γιάροσλαβ Σάιφερτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάροσλαβ Σάιφερτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jaroslav Seifert (Τσεχικά)
Γέννηση23  Σεπτεμβρίου 1901[1][2][3]
Ζίζκοφ[4]
Θάνατος10  Ιανουαρίου 1986[1][2][3]
Πράγα[5][6][7]
Τόπος ταφήςKralupy nad Vltavou
Χώρα πολιτογράφησηςΤσεχοσλοβακία[8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΤσεχικά[9][10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμεταφραστής[6]
ποιητής[6]
δημοσιογράφος
δοκιμιογράφος
συγγραφέας
δημοσιογράφος άποψης[6]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΤσεχικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχοσλοβακίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarie Seifertová (από 1928)
ΤέκναJaroslav Seifert
Jana Seifertová
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1984)[11][12]
Order of Tomáš Garrigue Masaryk, 1st class
Národní umělec (21  Φεβρουαρίου 1966)[13]
Čestná medaile T. G. Masaryka
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιάροσλαβ Σάιφερτ (Jaroslav Seifert, 23 Σεπτεμβρίου 190110 Ιανουαρίου 1986) ήταν Τσέχος συγγραφέας, ποιητής και δημοσιογράφος, που βραβεύθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1984.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ζιζκόφ, προάστιο της Πράγας, στην τότε Αυστροουγγαρία. Η πρώτη ποιητική συλλογή του εκδόθηκε το 1921. Εκείνη την εποχή ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος και συντάκτης σε κομμουνιστικές εφημερίδες και περιοδικά (π.χ. Rovnost, Sršatec, Reflektor), ενώ παράλληλα εργαζόταν και σε εκδοτικό οίκο.

Κατά τη δεκαετία του 1920 ο Σάιφερτ θεωρείτο από τους κυριότερους εκπροσώπους της τσεχοσλοβακικής καλλιτεχνικής αβάν-γκαρντ. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του περιοδικού Devětsil. Τον Μάρτιο του 1929, μαζί με 6 άλλους σημαντικούς συγγραφείς, παραιτήθηκε από το Κόμμα έχοντας υπογράψει ένα μανιφέστο που διαμαρτυρόταν ενάντια στις μπολσεβικικές τάσεις της νέας του ηγεσίας. Μετά από αυτό, εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στον σοσιαλδημοκρατικό και τον συνδυκαλιστικό τύπο μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1949 ο Σάιφερτ εγκατέλειψε τη δημοσιογραφία και άρχισε να αφιερώνεται αποκλειστικά στη λογοτεχνία. Η ποίησή του απέσπασε σημαντικά κρατικά βραβεία το 1936, το 1955 και το 1968, ενώ το 1967 ανακηρύχθηκε «Εθνικός Καλλιτέχνης». Υπήρξε ο πρόεδρος της Ενώσεως Τσεχοσλοβάκων Συγγραφέων από το 1968 μέχρι το 1970. Το 1977 ήταν ένας από αυτούς που υπέγραψαν τη «Χάρτα 77», μία πρωτοβουλία που επέκρινε το καθεστώς της εποχής.

Ο Σάιφερτ τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1984. Εξαιτίας όμως της βεβαρυμένης υγείας του, δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην τελετή της απονομής, στην οποία αντιπροσωπεύθηκε από τη θυγατέρα του, η οποία παρέλαβε το βραβείο για λογαριασμό του. Παρότι η βράβευση αποτελούσε γεγονός με εθνική σημασία για μία μικρή χώρα όπως η Τσεχοσλοβακία, υπήρξαν μόνο σύντομες αναφορές για αυτό στα ελεγχόμενα από το καθεστώς μέσα μαζικής ενημερώσεως της χώρας. Ο Σάιφερτ απεβίωσε στην Πράγα 13 μήνες αργότερα, σε ηλικία 84 ετών, και θάφτηκε στο δημοτικό κοιμητήριο της πόλεως Κράλουπι ναντ Βλτάβου, γενέτειρας των γονέων της μητέρας του.

Η κηδεία και ταφή του σημαδεύθηκε από την έντονη παρουσία της μυστικής αστυνομίας, που επεχείρησε να αποτρέψει ανεπιθύμητες εκδηλώσεις εκ μέρους των πενθούντων[14].

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γ. Σάιφερτ με τη θυγατέρα του Γιάνα το 1931
  • Město v slzách (1921)
  • Samá láska (1923)
  • Na vlnách TSF (1925)
  • Slavík zpívá špatně (1926)
  • Básně (1929)
  • Poštovní holub (1929)
  • Hvězdy nad Rajskou zahradou (1929)
  • Jablko z klína (1933)
  • Ruce Venušiny (1936)
  • Jaro, sbohem (1937)
  • Zhasněte světla (1938)
  • Vějíř Boženy Němcové (1940)
  • Světlem oděná (1940)
  • Kamenný most (1944)
  • Přilba z hlíny (1945)
  • Ruka a plamen (1948)
  • Šel malíř chudě do světa (1949)
  • Píseň ο Viktorce (1950)
  • Maminka (1954)
  • Chlapec a hvězdy (1956)
  • Praha a Věnec sonetů (1956)
  • Zrnka révy (1965)
  • Koncert na ostrově (1965)
  • Odlévání zvonů (1967)
  • Halleyova kometa (1967)
  • Kniha ο Praze (1968)
  • Morový sloup (1968–1970)
  • Deštník z Picadilly (1979)
  • Všecky krásy světa (1979)
  • Býti básníkem (1983)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119928906. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 118612891. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jaroslav-Seifert. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1984/seifert-bio.html.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/7634. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  7. Regional Database of the Central Bohemian Research Library in Kladno. p0001040-Seifert-Jaroslav-19011986. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2023.
  8. «Evidence zájmových osob StB». Records of persons of interest.
  9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119928906. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  10. CONOR.SI. 19969123.
  11. www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1984/.
  12. www.nobelprize.org/nobel_prizes/about/amounts/.
  13. «Čestný titul národní umělec». (Τσεχικά) 17  Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6  Νοεμβρίου 2023.
  14. Dissidents And Authorities Say Farewell To Nobel Laureate

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]