Γιάλα (Ταϊλάνδη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάλα

Σφραγίδα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Γιάλα
6°32′23″N 101°16′52″E
ΧώραΤαϊλάνδη
Διοικητική υπαγωγήMueang Yala
Έκταση19 km²
Υψόμετρο31 μέτρα
Πληθυσμός61.250 (31  Δεκεμβρίου 2014)[1]
Ζώνη ώραςUTC+07:00
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Γιάλα (ταϊλανδικά: ยะลา, προφέρεται jáʔla ή jála) είναι πόλη και έδρα της Επαρχίας Γιάλα και της Επαρχίας Μουεάνγκ Γιάλα στην νότια Ταϊλάνδη.[2] Οδικώς, βρίσκεται 137 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Χατ Γιάι. Το ανατολικό τμήμα της πόλης είναι μέρος του ταμπόν Σατένγκ Νοκ. Το 2010 η πόλη είχε πληθυσμό 76.853 κατοίκων, αυξημένος σε σύγκριση με το 2005 όπου είχαν αναφερθεί 65.503 κάτοικοι.[3] Βρίσκεται στα σύνορα με την επαρχία Πατανί, στο βόρειο μέρος της επαρχίας Γιάλα.[4] Βρίσκεται στην Ταϊλανδική Διαδρομή 4106, νότια του Χάο Τουμ και βόρεια του Κρονγκ Πινάνγκ, και υπάρχει ένας σιδηροδρομικός σταθμός στον Σιδηρόδρομο της Γιάλα. Η Γιάλα βρίσκεται περίπου 1.100 χιλιόμετρα νότια της Μπανγκόκ.[5]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παλαιότερα η Γιάλα αποτελούσε μέρος του Βασιλείου του Πατανί. Όταν η Αγιουτάγια κατακτήθηκε από τους Βιρμανούς, η Γιάλα, μαζί με άλλες νότιες αποικίες, έγινε ανεξάρτητη. Η Γιάλα επαναπροσαρτήθηκε στην Ταϊλάνδη περίπου 41 χρόνια αργότερα. Το Σεπτέμβριο του 1977, ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα της Ταϊλάνδης απέφυγαν την δολοφονία μετά την έκρηξη βόμβας σε κοντινή απόσταση κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης.[6][7] Στις 9 Οκτωβρίου, αστυνομικοί από το 12ο Επαρχιακό Αρχηγείο της Αστυνομίας και το Επαρχιακό Αρχηγείο της Αστυνομίας της Γιάλα συνέλαβαν τους Αμπντούν Ρομέ Χαρόν, τον Μάε Πράτσου και τον Τσόνινγκ Σάινγκ με την κατηγορία για συνωμοσία με τους δραπέτες Χάγι Μασάε, Τσόγια Σαμάε και Αμπντούν Ρομάε στην προσπάθεια να σκοτώσουν τους μονάρχες.[8]

Ορόσημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις όχθες του ποταμού Πατανί

Η πόλη περιβάλλει γύρω της ένα κυκλικό πάρκο και βρίσκεται κεντρισμένη κατά μήκος της Φανγκ Μουεάνγκ, η οποία είναι η κεντρική οδική αρτηρία. Υπάρχει ένα μεγάλο πάρκο με λίμνη και έλος στα δυτικά της πόλης. Η πόλη περιέχει νοσοκομείο και κεντρικό τζαμί. Το Κεντρικό Τζαμί της Γιάλα είναι ένα μεγάλο τζαμί με τετράγωνη στέγη και πράσινο θόλο, πάνω στον κεντρικό δρόμο προς τα βόρεια της πόλης. Έχει υπάρξει στην θέση του για πάνω από έναν αιώνα και καταστράφηκε κατά τη διάρκεια της Ιαπωνικής κατοχής της Ταϊλάνδης, αλλά στη συνέχεια ξαναχτίστηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το Νοσοκομείο της Γιάλα και το Νοσοκομείο Σιρόρος στη Διαδρομή 4106, εξυπηρετούν και τη γύρω περιοχή. Οι σπηλιές Θαμ Φαμπ Χιέν Φα Πανάνγκ βρίσκονται ανατολικά της Γιάλα στο δρόμο για το Μπουντί, και περιέχει βραχογραφίες 500 ετών.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι το εμπόριο, η γεωργία, οι επιχειρήσεις και οι κυβερνητικές υπηρεσίες, δεδομένου ότι είναι η πρωτεύουσα της Επαρχίας Μουάνγκ Γιάλα και περιέχει τα επαρχιακά γραφεία. Ο Σιδηρόδρομος της Γιάλα είναι σημαντικός φορέας εμπορίου μεταξύ της πόλης και σε άλλες περιοχές της νότιας Ταϊλάνδης. Η δευτερογενή βιομηχανία, έχει επίσης κάποια σημασία, δεδομένου ότι η πόλη περιέχει το δημοτικό σφαγείο Μουάνγκ Γιάλα στο δυτικό τμήμα της πόλης κοντά στην όχθη του ποταμού, καθώς και το εργοστάσιο λάστιχων Σααπάν, την Sun Thai Yala Co. Ltd. (εταιρεία επεξεργασίας ξύλων), το εργοστάσιο πάγου Τσαρενπόρν και την εμφιάλωση νερού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Department of Provincial Administration. stat.dopa.go.th/stat/statnew/statTDD/views/showDistrictData.php?statType=1&year=57&rcode=95.
  2. «Yala». Tourism Authority of Thailand (TAT). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. 
  3. «สะเตง». Thai Tambon.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2012. 
  4. Maps (Χάρτης). Google Maps. 
  5. «Yala: How to Go». Tourism Authority of Thailand (TAT). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. 
  6. Kroef, Justus Maria Van der (1981). Communism in South-east Asia. Macmillan. σελ. 85. ISBN 978-0-333-24812-6. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2012. 
  7. Degenhardt, Henry W.· Day, Alan John (1983). Political dissent: an international guide to dissident, extra-parliamentary, guerrilla, and illegal political movements. Gale Research Company. ISBN 978-0-582-90255-8. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2012. 
  8. British Broadcasting Corporation. Monitoring Service (1977). Summary of world broadcasts: Far East. Monitoring Service of the British Broadcasting Corp. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]