Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γιάκομπ Άιρερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιάκομπ Άιρερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jakob Ayrer (Γερμανικά)
ΓέννησηΜάρτιος 1543[1][2][3] ή 1544[4]
Νυρεμβέργη
Θάνατος26  Μαρτίου 1605[5]
Νυρεμβέργη[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[4]
θεατρικός συγγραφέας
ποιητής-νομικός
Οικογένεια
ΤέκναJakob Ayrer
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιάκομπ Άιρερ (γερμανικά: Jacob Ayrer‎‎, περ. 1543 – 26 Μαρτίου 1605 ή το 1625 ) ήταν Γερμανός θεατρικός συγγραφέας, γνωστός για τα καρναβαλικά θεατρικά έργα του.[6]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγα είναι γνωστά για τις συνθήκες ζωής του Άιρερ. Ήταν γιος γλύπτη, έζησε και εργάστηκε αρχικά ως έμπορος σιδήρου στη Νυρεμβέργη. Αργότερα εγκαταστάθηκε στο Μπάμπεργκ όπου σπούδασε θεολογία και νομικά στο πανεπιστήμιο. Το 1593 επέστρεψε στη Νυρεμβέργη, όπου εργάστηκε ως αυτοκρατορικός συμβολαιογράφος, μέλος του δημοτικού συμβουλίου και εισαγγελέας στο Δημοτικό Δικαστήριο της Νυρεμβέργης. Το 1568 παντρεύτηκε και απέκτησε πέντε κόρες και έξι γιους. Πέθανε στη γενέτειρά του πόλη της Νυρεμβέργης. [7]

Λογοτεχνική δημιουργία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άιρερ ήταν ο τελευταίος σημαντικός εκπρόσωπος καρναβαλικών θεατρικών έργων και πολύ παραγωγικός συγγραφέας: από τα 106 έργα του - κωμωδίες, τραγωδίες, ιστορικά δράματα - σώθηκαν 69.

Ως δραματουργός, είναι ουσιαστικά διάδοχος του Χανς Ζαξ. Το έργο του επηρεάστηκε έντονα από την εμφάνιση Άγγλων πλανόδιων ηθοποιών που επανειλημμένα επισκέφτηκαν την ηπειρωτική Ευρώπη στα τέλη του 16ου και κατά τον 17ο αιώνα φέρνοντας μαζί τους το ρεπερτόριο του ελισαβετιανού θεάτρου. Από αυτούς τους ηθοποιούς - που παρόλο που έπαιζαν στη μητρική τους γλώσσα ενθουσίαζαν το κοινό - έμαθε πώς να ζωντανεύει τα έργα του με συγκλονιστικές σκηνές δολοφονίας και σκληρότητας, βίαιη δράση και θεαματικά σκηνικά εφέ. [8]Εκτός από τις διασκευές έργων του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ο Άιρερ άντλησε το υλικό του κυρίως από την ελληνική μυθολογία και τη ρωμαϊκή αρχαιότητα. Εμπνεύστηκε επίσης από γερμανικά λαϊκά αναγνώσματα και ιταλικά μυθιστορήματα.

Οι καινοτομίες του Άιρερ είναι οι πολυάριθμες σκηνοθετικές οδηγίες, η υιοθέτηση του γελωτοποιού ως χαρακτήρα σε σοβαρή πλοκή, η χρήση περίτεχνων σκηνικών και κοστουμιών και ο μεγάλος αριθμός ηθοποιών στη σκηνή. Τα έργα του έχουν διδακτικό στόχο και επιδιώκουν τη θρησκευτική και ηθική βελτίωση του θεατή.

Η αγγλική επιρροή μπορεί να λειτουργούσε και αντίστροφα. Η Κωμωδία της όμορφης Σιδέας (περίπου 1600) αναφέρεται συχνά για τις ομοιότητες που έχει με την Τρικυμία (1611) του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.[9]

Το 1618, φίλοι και κληρονόμοι παρήγγειλαν την έκδοση Opus Theatricum, μια συλλογή έξι τόμων με 66 καρναβαλικά έργα και φάρσες του Άιρερ στη μνήμη του, που τυπώθηκε και δημοσιεύτηκε στη Νυρεμβέργη.[10]

  • Von der Erbauung Roms (Η κατασκευή της Ρώμης), 1595.
  • Von der schönen Melusina (Για την όμορφη Μελουζίνα), 1598.
  • Von dreien bösen Weibern (Για τρεις κακές γυναίκες), 1598.
  • Von zweien Brüdern aus Syragusa (Για δύο αδέρφια από τις Συρακούσες (από τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ ).
  • Comedia von der Schönen Sidea (Κωμωδία της όμορφης Σιδέας), 1605.
  • Spiegel weiblicher zucht und ehr. (Καθρέφτης της γυναικείας πειθαρχίας και τιμής), 1618.
  • Opus Theatricum (Θεατρικά έργα), 1618.
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12191228n.
  3. 3,0 3,1 NUKAT. n2012109109.
  4. 4,0 4,1 4,2 «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  5. 5,0 5,1 Jakob Franck: «Ayrer, Jakob» (Γερμανικά) 1875. σελ. 708–710.
  6. . «en.wikisource.org/wiki/Encyclopedia_Britannica,_Ninth_Edition/Jacob_Ayrer». 
  7. . «deutsche-biographie.de/Jacob Ayrer». 
  8. . «worldhistory.org/Elizabethan_Theatre/». 
  9. . «britannica.com/biography/Jakob-Ayrer». 
  10. . «digitale-sammlungen.de/Ayrer, Jakob: Opus Thaeatricum».