Γεώργιος Σταμάτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεώργιος Σταμάτης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1915
Θάνατος3  Μαΐου 1986
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δικηγόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνική Ριζοσπαστική Ένωσις, Νέα Δημοκρατία και Δημοκρατική Ένωσις
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας
Υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Ελλάδας
Υπουργός Δημοσίας Τάξεως της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας)
Νομάρχης Ευρυτανίας

Ο Γεώργιος Σταμάτης (Παραβόλα Αιτωλοακαρνανίας[1], 1915 - Αγρίνιο, 3 Μαΐου 1986) υπήρξε Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός από την Αιτωλοακαρνανία, ο οποίος υπηρέτησε ως νομάρχης, βουλευτής και ως υπουργός.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγόταν από οικογένεια κτηματιών και σε ηλικία μόλις 26 ετών έγινε πρόεδρος της Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών του Αγρινίου[2]. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου των Αθηνών. Πολέμησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στο 2/39 σύνταγμα Ευζώνων Μεσολογγίου κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο και τραυματίστηκε[2].

Ψηφοδέλτιο της ΕΡΕ στην Αιτωλοακαρνανία με τον Σταμάτη μεταξύ των υποψηφίων (εκλογές 1963)

Η πολιτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε ως Νομάρχης Ευρυτανίας από το 1945 ως το 1946 και έπειτα ανέλαβε γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Εργασίας[3]. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με το Συνδυασμό Ηνωμένης Παρατάξεως Εθνικοφρόνων (Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα) στις εκλογές του 1946 εξελέγη πρώτος σε σταυρούς στην εκλογική περιφέρεια Αιτωλοακαρνανίας-Ευρυτανίας συγκεντρώνοντας 3.036 ψήφους[4]. Ήταν υποψήφιος βουλευτής και στις επόμενες εκλογές του 1950, όμως δεν εξελέγη[2]. Επανήλθε ως βουλευτής στις εκλογές του 1956 με τη Δημοκρατική Ένωση και εν συνεχεία (1957) προσχώρησε στην ΕΡΕ, με την οποία επανεξελέγη βουλευτής το 1958, το 1961 το 1963 και το 1964 και στην διάδοχό της, Νέα Δημοκρατία, με την οποία επανεκλέχθηκε στις εκλογές του 1974, του 1977 και του 1981.

Διετέλεσε υπουργός Εργασίας (από τις 3 Απριλίου 1967 ως τις 21 Απριλίου 1967 οπότε ανατράπηκε η κυβέρνηση Κανελλόπουλου) και μετά τη Μεταπολίτευση εκλέχθηκε πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής. Στην κυβέρνηση Καραμανλή έγινε υπουργός Δημοσίας Τάξεως από τις 5 Ιανουαρίου 1976 ως τις 28 Νοεμβρίου 1977 και διορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης στην επόμενη κυβέρνηση του Καραμανλή στις 28 Νοεμβρίου 1977[5]. Στην κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη παρέμεινε υπουργός Δικαιοσύνης από τις 10 Μαΐου 1980 ως τις 17 Σεπτεμβρίου 1981.

Απεβίωσε ανήμερα του Πάσχα, έχοντας υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου σε δωμάτιο ξενοδοχείου, στις 3 Μαΐου 1986[2]. Η κηδεία του έγινε από το Μητροπολιτικό Ναό του Αγρινίου[3].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Νέος υπουργός Δημοσίας Τάξεως». Επιθεώρησις Χωροφυλακής (73): 3. Ιανουάριος 1976. https://www.policemagazine.gr/sites/default/files/pdf/%CE%A7%CE%A9_1976-01-0073.pdf. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Δημοσθένη Γ. Γεωργοβασίλη, Βιογραφία του Σταμάτη Αρχειοθετήθηκε 2014-03-28 στο Wayback Machine., Η Νέα Εποχή, ανάκτηση 5-8-2014.
  3. 3,0 3,1 Τα Νέα,"Κηδεύεται σήμερα ο Γ. Σταμάτης, 5-5-1986, σελ. 20
  4. ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 - ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ, 7-5-2012, ανάκτηση 5-8-2014.
  5. ΓΓ της Κυβέρνησης Αρχειοθετήθηκε 2016-12-02 στο Wayback Machine. - Η σύνθεση και οι μεταβολές στην κυβερνητική δομή, ανάκτηση 5-8-2014.