Γεώργιος Πολυμενάκος
| Γεώργιος Πολυμενάκος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1 Ιουλίου 1859 Αρεόπολη, Λακωνίας |
| Θάνατος | 1942 Αθήνα |
| Χώρα | Ελλάδα .svg){kind=small} |
| Κλάδος | Ελληνικός Στρατός Ξηράς  |
| Εν ενεργεία | 1885 - 1916 1921 - 1923 1927 |
| Βαθμός | Αντιστράτηγος  |
| Διοικήσεις | Γ΄ Σώμα Στρατού (Ελλάδα) Βόρειο συγκρότημα μεραρχιών (Μικρασιατική εκστρατείας) Αρχιστράτηγος της Στρατιάς Μικράς Ασίας |
| Μάχες/πόλεμοι | Ελληνοτουρκικός Πόλεμος (1897) Βαλκανικοί Πόλεμοι Μικρασιατική εκστρατεία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Γεώργιος Πολυμενάκος ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού, αρχιστράτηγος της Μικρασιατικής εκστρατείας (αντικαταστάτης του Γεώργιου Χατζηανέστη) τον Αύγουστο του 1922.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1859 στην Αρεόπολη Λακωνίας. Κατατάχτηκε στο στρατό την 21η Ιουλίου 1880. Στο στρατό έδειξε αξιοσημείωτες ικανότητες, οπότε και εισήχθη στη Σχολή Υπαξιωματικών, από την οποία αποφοίτησε στις 22 Σεπτεμβρίου 1885 ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού. Στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 συμμετέσχε ως υπολοχαγός. Στους πολέμους του 1912-13 με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη ήταν διοικητής του 15ου Συντάγματος Πεζικού στις επιχειρήσεις στην Ήπειρο, όπου και διακρίθηκε. Το 1913 στον πόλεμο κατά της Βουλγαρίας με το ίδιο σύνταγμα (υπαχθέν στην 7η Μεραρχία), ως συνταγματάρχης πλέον, πήρε μέρος στις επιχειρήσεις στην Ανατολική Μακεδονία (Νευροκόπι, Πρέντελ Χαν κ.ά.).
Την περίοδο 1917-1920 βρέθηκε εκτός στρατεύματος από τους βενιζελικούς, αν και ήταν μετριοπαθής και όχι φανατικός φιλοβασιλικός. Επανήλθε στο στράτευμα μετά τις εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920 με το βαθμό του υποστρατήγου αναλαμβάνοντας τη διοίκηση του Β΄ Σώματος Στρατού κι ενώ η Μικρασιατική εκστρατεία συνεχιζόταν. Στη συνέχεια ανέλαβε τη διοίκηση του Γ΄ Σώματος Στρατού με το οποίο πολέμησε το Μάρτιο, Ιούλιο και Αύγουστο στο Σαγγάριο (1921). Στο τέλος του 1921 προήχθη σε αντιστράτηγο και τοποθετήθηκε διοικητής του Βόρειου Συγκροτήματος Μεραρχιών.
Τον Ιούνιο του 1922 ζήτησε να φύγει από τη Μικρά Ασία. Την περίοδο Αυγούστου - Σεπτεμβρίου 1922 αντικατέστησε τον αντιστράτηγο Γεώργιο Χατζανέστη, ως διοικητής της Στρατιάς Μικράς Ασίας (ανέλαβε την 24η Αυγούστου 1922, μετά τη διάρρηξη του ελληνικού μετώπου).
Το Νοέμβριο του 1923 αποστρατεύτηκε λόγω ορίου ηλικίας, αλλά επανήλθε προσωρινά στην υπηρεσία το 1927 και τοποθετήθηκε στο εννιαμελές συμβούλιο με αντικείμενο την επαναφορά απότακτων (φιλοβασιλικών) αξιωματικών.
Πέθανε το 1942 στην Αθήνα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μεγάλη Στρατιωτικὴ καὶ Ναυτικὴ Ἐγκυκλοπαιδεία. Tόμος Πέμπτος: Νάβα–Σαρακηνοί. Ἀθήναι: Ἔκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικῆς καὶ Ναυτικῆς Ἐγκυκλοπαιδείας. 1930, σελ. 377. OCLC 31255024.