Γεωργία Παπαναστασίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεωργία Παπαναστασίου
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααθλήτρια

Η Γεωργία Παπαναστασίου (1955) από τη Ζαχάρω της Ηλείας, είναι Ελληνίδα παλαίμαχος αθλήτρια δρόμων αντοχής και πρωτοπόρος γυναίκα μαραθωνοδρόμος. Υπήρξε τρεις φορές πανελληνιονίκης, κατέρριψε έξι φορές το πανελλήνιο ρεκόρ και ήταν η πρώτη που το κατέβασε κάτω από τις 3 ώρες. Επίσης, αναδείχθηκε νικήτρια του Διεθνούς Κλασικού Μαραθωνίου Αθηνών, κατέρριψε δύο φορές το πανελλήνιο ρεκόρ των 3.000 μ. και το 1982 συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου στην Αθήνα, όταν για πρώτη φορά παγκοσμίως διεξήχθη ο μαραθώνιος γυναικών σε επίσημη διοργάνωση της IAAF. Συνέβαλε όσο λίγοι στην προβολή του μαραθωνίου γυναικών και στην καθιέρωσή του ως επίσημο αγώνισμα από τον ΣΕΓΑΣ.[1]

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γεωργία Παπαναστασίου ξεκίνησε τον αθλητισμό στη γενέτειρά της, τη Ζαχάρω Ηλείας, στον τοπικό αθλητικό σύλλογο, όπου σημείωσε τις πρώτες αθλητικές της επιτυχίες. Όμως, έγινε γνωστή κυρίως ως αθλήτρια του Πανιωνίου στον οποίο εντάχθηκε, όταν εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Ως αθλήτρια έφτασε στις μεγάλες επιτυχίες υπό την καθοδήγηση του Βαγγέλη Βαγιανού και αργότερα του Σπύρου Κοντοσώρου.

Πρωτοεμφανίστηκε τον Οκτώβριο του 1975 στο Λαϊκό Μαραθώνιο της Αθήνας, τερματίζοντας στη 2η θέση μεταξύ των Ελληνίδων με 4:42΄45΄΄, έξι μόνο δευτερόλεπτα πίσω από την πρώτη Ελληνίδα Λαμπρινή Τζούμα. Στη διοργάνωση του 1976 κατέρριψε το ανεπίσημο ρεκόρ μαραθωνίου στην κλασική διαδρομή με 4 ώρ. 10΄20΄΄ τερματίζοντας 404η στη γενική κατάταξη. Ήταν λάτρης των δρόμων μεγάλων αποστάσεων, οι οποίες ήταν ακόμα ανεπίσημες για τις γυναίκες. Το 1977 έκανε νέο ρεκόρ μαραθωνίου, πάλι στο Λαϊκό Μαραθώνιο στην κλασική διαδρομή, με 4 ώρ. 05΄15΄΄. Μετείχε ξανά στη διοργάνωση του 1980, τερματίζοντας πρώτη μεταξύ των Ελληνίδων με χρόνο 4:11΄48΄΄. Το ίδιο έτο κατέρριψε το ατομικό της ρεκόρ των 5.000. Το 1981 κατεβάζει το ρεκόρ Μαραθωνίου κάτω από 3 ώρες, στην Πάτρα, με 3:56΄09΄΄.

Το 1982 μετέχει δικαιωματικά στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου στην Αθήνα, στον πρώτο επίσημο μαραθώνιο διεθνώς σε διοργάνωση της IAAF και συντρίβει το πανελλήνιο ρεκόρ με 3:18΄40΄΄, τερματίζοντας στην 22η θέση. Δυο μήνες αργότερα, σε αγώνα στη Θήβα, θα κατεβάσει το ρεκόρ κοντά στις τρεις ώρες κάνοντας 3:02΄12΄΄. Ενάμισι χρόνο αργότερα, το 1984, στα Γιάννενα, στα πλαίσια του 49ου Πανελλήνιου πρωταθλήματος στίβου γυναικών, θα τρέξει την απόσταση σε χρόνο λιγότερο από τρεις ώρες για πρώτη φορά από Ελληνίδα πετυχαίνοντας χρόνο 2:58΄25΄΄[2]. Το ίδιο έτος θα καταρρίψει δυο φορές το πανελλήνιο ρεκόρ των 3.000 μ. φτάνοντάς το στα 9΄42΄΄12 στο βαλκανικό πρωτάθλημα.

Το 1985 θα πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Στίβου, στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας, όπου θα τερματίσει στην 77η θέση με 3:07΄03΄΄. Επίσης, θα αναδειχθεί 2η νικήτρια στον Διεθνή Κλασικό Μαραθώνιο Αθηνών με χρόνο 3:09΄53΄΄, νέο ελληνικό ρεκόρ κλασικής διαδρόμής. Το 1987 θα σημειώσει νέα επιτυχία στην ίδια διοργάνωση τερματίζοντας στην 3η θέση με 3:12΄43΄΄ αλλά θα παραλάβει το χάλκινο μετάλλιο με δυο ώρες καθυστέρηση, μιας και από λάθος η τρίτη θέση είχε δοθεί σε έναν Γάλλο, που οι διοργανωτές είχαν καταγράψει λαθεμένα ως γυναίκα.

Το 1988, ενώ αγωνιζόταν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα μαραθωνίου στο Αγρίνιο, ήρθε αντιμέτωπη με την ατυχία, όταν την τραυμάτισε διερχόμενο αυτοκίνητο χίλια μέτρα πριν από τον τερματισμό, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αποχωρήσει από τον αγωνιστικό αθλητισμό. Έφυγε χορτασμένη από επιτυχίες αλλά πικραμένη για την αδιαφορία που έδειξε ο ΣΕΓΑΣ μετά τον τραυματισμό της.

Εκτός των διεθνών συμμετοχών της σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο μετείχε με την εθνική ομάδα στίβου και στα βαλκανικά πρωταθλήματα στίβου και ανωμάλου δρόμου.

Μετά την αποχώρησή της από το στίβο εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Σάμο, όπου εργάζεται στο τελωνείο.

Καριέρα[3][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταθλήτρια Ελλάδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πανελλήνια ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικά ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μαραθώνιος: 2:58΄25΄΄ (1984)
  • 5000 μ.: 18΄05΄΄57 (1980)
  • 3000 μ.: 9΄42΄΄12 (1984)
  • 1500 μ.: 4΄43΄΄04 (1983)

Διεθνείς συμμετοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, Αθήνα 1982
    • Μαραθώνιος: 22η θέση, 3:18΄40΄΄
  • Παγκόσμιο Κύπελλο Μαραθωνίου, Χιροσίμα 1985
    • Μαραθώνιος: 77η θέση, 3:07΄03΄΄
  • Διεθνής Κλασικός Μαραθώνιος Αθηνών.
    • 1975: 2η θέση μεταξύ των Ελληνίδων με 4:42΄45΄΄.
    • 1976: 1η θέση μεταξύ των Ελληνίδων με 4:10΄20΄΄ (πανελλήνιο ρεκόρ).
    • 1977: 1η θέση μεταξύ των Ελληνίδων με 4:05΄15΄΄ (πανελλήνιο ρεκόρ).
    • 1980: 1η θέση μεταξύ των Ελληνίδων με 4:11΄48΄΄.
    • 1985: 2η θέση γενικής κατάταξης με χρόνο 3:09΄53΄΄ (πανελλήνιο ρεκόρ κλασικής διαδρομής).
    • 1987: 3η θέση γενικής κατάταξης με χρόνο 3:12΄43΄΄.
  • Βαλκανικοί αγώνες στίβου:
    • 1984: 3.000 μ. 6η με 9΄42΄΄12 (πανελλήνιο ρεκόρ)
    • 1985: 3.000 μ. 8η με 9΄46΄΄80.
  • Βαλκανικό πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου:
    • 1983: 4.000 μ. 14η.
    • 1984: 4.000 μ. 12η με 15΄09΄΄50.
    • 1985: 4.000 μ. 13η με 15΄41΄΄07.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «STATISTICS HANDBOOK European Athletics Championships Zürich 2014» (PDF). web.archive.org. 6 Αυγούστου 2017. σελ. 325. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  2. Αθανασόπουλος, Ηρακλής (2010). Μαραθώνιος & Μαραθώνας. Αθήνα. σελ. 146-148, 247-248, 257-273. 
  3. «Οι νικητές του Κλασικού Μαραθωνίου της Αθήνας και οι Πανελληνιονίκες @RunningNews.gr». RunningNews.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2021. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Ματιές στα Σπορ", τόμοι 1984 ως 1989