Γερμανικό Ζήτημα
Ο όρος Γερμανικό Ζήτημα αφορά τις διαπραγματεύσεις κατά τον 19ο αιώνα, και ιδίως κατά την διάρκεια της Άνοιξης των Εθνών και των Γερμανικών Επαναστάσεων του 1848, σχετικά με τον καλύτερο τρόπο επίτευξης της ενοποίησης όλων ή των περισσότερων κρατών της Κεντρικής Ευρώπης όπου κατοικούσαν Γερμανοί.[1] Από το Συνέδριο της Βιέννης το 1815 έως το 1866, υπήρχαν περίπου 37 ανεξάρτητα γερμανόφωνα κράτη εντός της Γερμανικής Συνομοσπονδίας. Η Großdeutsche Lösung («λύση της Μεγάλης Γερμανίας») ευνοούσε την ενοποίηση όλων των γερμανόφωνων λαών κάτω από ένα κράτος υπό την κυριαρχία της Αυστρίας. Παρόλα αυτά, πολυεθνικός χαρακτήρας της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και ο αυξανόμενος εθνικισμός των άλλων εθνοτήτων δεν επέτρεπε την πραγματοποίηση της «Μεγάλης Γερμανίας». Η Kleindeutsche Lösung («λύση της Μικρής Γερμανίας») επεδίωκε να ενώσει κυρίως τα βόρεια κρατίδια της Γερμανικής Συνομοσπονδίας υπό την ηγεμονία της Πρωσίας και δεν περιελάμβανε κανένα τμήμα της Αυστρίας (είτε τις γερμανοκατοικημένες περιοχές της, είτε τις περιοχές της όπου κυριαρχούσαν άλλες εθνοτικές ομάδες). Η πρόταση αυτή ευνοήθηκε από το Βασίλειο της Πρωσίας και θα γίνει ο στόχος του για τις επόμενες δεκαετίες.
Μετά την ήττα της Αυστρίας στον Αυστρο-Πρωσικό πόλεμο του 1866, η Πρωσία εξασφαλίζει την ηγεμονία της και προχωρά στην πραγματοποίηση της Μικρής Γερμανίας με την διάλυση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας (η οποία περιελάμβανε τμήμα της Αυστριακής Αυτοκρατορίας) και την ίδρυση της Βόρειας Γερμανικής Συνομοσπονδίας το 1866-67. Μετά τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1870, ο Όττο βον Μπίσμαρκ καταφέρνει να ολοκληρώσει την Γερμανική ενοποίηση με την ίδρυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας το 1871, από την οποία εξαιρέθηκε η Αυστρία (πλέον Αυστροουγγαρία). Και τα δύο κινήματα (Μεγάλης και Μικρής Γερμανίας) ήταν μέρος του αυξανόμενου γερμανικού εθνικισμού και ρομαντισμού και βασίστηκαν επίσης σε παρόμοιες προσπάθειες για την δημιουργία ενιαίων εθνικών κρατών που μοιράζονταν μια κοινή εθνότητα και γλώσσα, όπως η Ενοποίηση της Ιταλίας από τον Οίκο της Σαβοΐας και η Σερβική Επανάσταση. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο όρος επαναπροσδιορίστηκε για να αναφέρεται σε ζητήματα που αφορούσαν τη διαίρεση και την επανένωση της Γερμανίας.[2]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Robert D. Billinger (1991). Metternich and the German Question: States' Rights and Federal Duties, 1820–1834. University of Delaware Press.
- ↑ Blumenau, Bernhard (2018). "German foreign policy and the "German Problem" during and after the Cold War". In B Blumenau; J Hanhimäki; B Zanchetta (eds.). New Perspectives on the End of the Cold War. London: Routledge. pp. 92–116. doi:10.4324/9781315189031-6. ISBN 9781315189031.
|