Γεράρδος Β΄ του Παρισιού
| Γεράρδος Β΄ του Παρισιού | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 810 |
| Θάνατος | 874 Αβινιόν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καλλιτέχνης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μπέρθα της Τουρ |
| Γονείς | Λόιταρντ Α΄ του Παρισιού |
| Αδέλφια | Αδαλάρδος ο Σενεσάλος Ενγελτρούδη του Φεζενσάκ |
| Οικογένεια | Γεραρδίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης του Παρισιού |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζιράρ/Γεράρδος Β΄, γαλλ.: Gérard II/Gyrart compte de Paris, de Roussillon, de Vienne ή Girard/Girart de Fraite, (π. 810 - 877/879;) από τον Οίκο των Γεραρδιδών, ήταν ένας Φράγκος Βουργούνδιος ηγέτης, που έγινε κόμης του Παρισιού το 837, και ακολούθησε την υπόθεση του Λοθάριου Α΄ ενάντια στον Καρόλου Β΄ του Φαλακρού.[1] Ήταν γιος του Λόιταρντ Α΄ κόμη του Παρισιού & του Φεζενσάκ, και της Γριμίλδις.[2]
Ο Γεράρδος Β΄ δεν περιγράφεται ότι ήταν από το Ρουσιγιόν σε αυθεντικές ιστορικές πηγές. Το όνομα τού τόπου στον τίτλο του προέρχεται από ένα κάστρο, που έκτισε στο Μον Λασουά, κοντά στο Βίξ και το Σατιγιόν-συρ-Σεν (Κοτ ντ' Ορ).
Ο Γεράρδος Β΄ είναι επίσης μία επική μορφή στον κύκλο των Καρολίγγειων μυθιστορημάτων, γνωστού συλλογικά ως το Θέμα της Γαλλίας. Στην γενεαλογία των θρυλικών ηρώων του κύκλου, ο Γεράρδος Β΄ είναι γιος του Ντουν ντε Μαγιάνς, και εμφανίζεται σε διάφορα ασύνδετα γεγονότα. [3]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γεράρδος Β΄ πολέμησε στη μάχη του Φοντεναί το 841, και ακολούθησε τον Λοθάριο Α΄ στην Aιξ-αν-Προβάνς. Το 843 ο Γεράρδος Β΄ νυμφεύτηκε τη Μπέρτα. Είχαν δύο παιδιά: τον Τιερρύ και την Αβά.[2]
Το 855 ο Γεράρδος Β΄ έγινε κυβερνήτης της Προβηγκίας για τον γιο τού Λοθαρίου Α΄, τον Κάρολο της Προβηγκίας. Η Μπέρτα υπερασπίστηκε το Βιέν χωρίς επιτυχία από τον Κάρολο Β΄ τον Φαλακρό το 870. Ο Γεράρδος Β΄, ο οποίος ίσως είχε φιλοδοξήσει να γίνει ο τιτουλάριος κυβερνήτης του βόρειου μέρους της Προβηγκίας, συνέχισε να τη διοικεί υπό τον Λοθάριο Β΄ μέχρι το τέλος τού πρίγκιπα το 869. Αποσύρθηκε με τη σύζυγό του στο Αβινιόν, όπου απεβίωσε πιθανότατα το 877, σίγουρα πριν από το 879.[1]
Στο μυθιστόρημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο θρύλος της ευσέβειας του Γεράρδου Β΄, του ηρωισμού τής συζύγου του Μπέρτας, και των πολέμων του με τον Κάρολο πέρασαν στο είδος του λογοτεχνικού μυθιστορήματος. Ωστόσο τα ιστορικά γεγονότα είναι τόσο παραμορφωμένα, που στον Ζιράρ ντε Ρουσιγιόν του έπους, έγινε ένας αντίπαλος του Καρόλου Μαρτέλου, που ήταν νυμφευμένος με την αδελφή της Μπέρτας. Η θρυλική αφήγηση για τον Ζιράρ ντε Ρουσιγιόν θεωρήθηκε για πολύ καιρό έργο της Προβηγκίας, αλλά ο πυρήνας τής προέλευσής της έχει αποδειχθεί ότι είναι από τη Βουργουνδία.[1]
Οι αναφορές του Ζιράρ βρίσκονται σε αρκετά αρχαία χειρόγραφα. Το πρώτο chanson de geste, που ονομάζεται Le Chanson de Girart de Roussillon, χρονολογείται από το δεύτερο μισό του 12ου αι. Το αρχικό κείμενο, γραμμένο με μέτρο δεκασύλλαβο, διατηρείται στη Bibliothèque nationale de France (BnF). Μεταφράστηκε για πρώτη φορά από τον Πωλ Μάγιερ το 1884 (Παρίσι, εκδ. Champion). Μία πρόσφατη μετάφραση στη σύγχρονη γαλλική γλώσσα με σημειώσεις της Micheline Combarieu du Grès και του Gérard Gouiran δημοσιεύθηκε το 1993 (Παρίσι: Librairie générale française).
Ένα μυθιστόρημα γραμμένο με μέτρο αλεξανδρινό γράφτηκε μεταξύ 1330 και 1349 από μοναχούς στο μοναστήρι των Ποτιέρ (Pothières), το οποίο ιδρύθηκε περίπου το 860 από τον Ζιράρ. Αφιερώθηκε στον Όντο/Εύδη Δ΄ δούκα της Βουργουνδίας (π.1295 - 1350), και την Ιωάννα της Βουργουνδίας (που ονομάζεται "Ιωάννα η Χωλή"), βασίλισσα της Γαλλίας (1293-1349). Το κείμενο συντάσσεται σε μία διάλεκτο μεταξύ της Γαλλικής και της παλαιάς Οσιτανικής γλώσσας. Πέντε χειρόγραφα αυτής της έκδοσης έχουν επιβιώσει· δύο στο Μονπελιέ, στη Γαλλία, στη Bibliothèque Interuniversitaire (τμήμα ιατρικό), ένα στο Τρουά (το οποίο τώρα βρίσκεται στη Bibliothéque de l'Arsenal στο Παρίσι), ένα στο Παρίσι στη BnF, και ένα στις Βρυξέλλες στη Bibliothêque royale de Belgique. Αυτή η έκδοση εκτυπώθηκε από το Πανεπιστήμιο του Γέιλ το 1939 (Νew Haven: Yale University Press, Yale Romanic Studies, 16).
Η έκδοση σε μέτρο αλεξανδρινό ήταν η πηγή για ένα μυθιστορηματικό έργο σε πρόζα του Ζεάν Βωκελέν το 1447 (Παρίσι: éd. L. de Montille, 1880).
Οι νότιες γαλλικές παραδόσεις σχετικά με τον Ζιράρ, στις οποίες ονομάζεται γιος του Γκαρέν ντε Μονγκλάν, ενσωματώνονται στην αφήγηση του 13ου αι. σε μέτρο δεκασύλλαβων στίχων για την πολιορκία του Βιέν από τον Καρλομάγνο στο έργο Ζιράρ ντε Βιέν από τον Μπερτράν ντε Μπαρ-συρ-Ωμπ. Οι ίδιες παραδόσεις αγκαλιάζονται επίσης στο Ασπράμοντε από τον Ανδρέα ντα Μπαρμπερίνο, με βάση το γαλλικό chanson Aspremon, όπου ο ήρωας ονομάζεται Girart de Frete ή de Fraite, και ηγείται στρατού απίστωνν εναντίον του Καρλομάγνου.[1]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βεζελαί, μοναστήρι που ιδρύθηκε από τον Ζιράρ/Γεράρδο Β΄
- Γαλλο-Προβηγκιανή γλώσσα
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1 2 3 4 Chisholm 1911, σελ. 47.
- 1 2 Le Jan 2003, σελ. 442.
- ↑ Chisholm 1911.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μπλόχ, Ρ. Χάουαρντ (1977). Μεσαιωνική Γαλλική Λογοτεχνία και Δίκαιο. Μπέρκλεϊ, Λος Άντζελες & Λονδίνο: Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Τύπου.
- Le Jan, Régine (2003). Famille et pouvoir dans le monde franc (VIIe-Xe siècle): essai d'anthropologie sociale (στα Γαλλικά). Publications de la Sorbonne.
- Μαίερ, Πολ (1878). Η Λεγένεια του Γιράτ ντε Ροσίλον, Ρουμανία, αριθ. 7, 1878. Σελίδες 161-235
- Μαίερ, Πολ (1884). - Ο Γιράρτ ντε Ρουσίλον. Μετάφραση στη σύγχρονη γαλλική γλώσσα με μια ολοκληρωμένη εισαγωγή.
- Μισέλ, Φ. (1856)Ο Τζέραρ ντε Ροσίλον ... ... Publicé en français et en provençal d'après les MSS. Πάρυς και Λονδίνο- Δεν ξέρω . Παρίσι.
- Τάρμπ, Π. (Εντάλωση) (1850). Γιράτ ντε Βιάνε, σε: Λ. Γκαουτίερ, Εποπίες Φρανκάιζ, τ. Ιβ. Ρέιμς.
- Ο Γουλίφ, Φ. Α. (1874). Παρατηρήστε τα μυθιστορήματα του Μάγου και του Γκιράρ. - Ο Έντ.- Λουντ.
- Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- (Γαλλικά) ARLIMA: Girart de Roussillon Archives de littérature du Moyen Age; αρχικές πηγές διαφόρων κειμένων.
- Το Γκέτι: Οι Στρατοί της Γαλλίας και της Βουργουνδίας με τον Μαρτίλ στην Προσευχή Εμπνευσμένο χειρόγραφο (περίπου 1467-1472) που δείχνει τον Κάρολο Μαρτίλ και τον Γκιράτ ντε Ροσίγιον να προετοιμάζονται για μάχη.
- Ιστοσελίδα Τέχνης Γκαλερί: Girart de Roussillon Εφωτισμένο χειρόγραφο (περίπου 1460) από την Österreichische Nationalbibliothek, Βιέννη που δείχνει Girart και Bertha.