Γαλλική γλώσσα στον Λίβανο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πινακίδα που καλωσορίζει τους επισκέπτες στα πρότυπα Αραβικά και στα γαλλικά στην είσοδο της Ρετσμάγια στον Λίβανο.

Η γαλλική γλώσσα στο Λίβανο χρησιμοποιείται ως η δεύτερη γλώσσα της χώρας.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η χρήση της γαλλικής γλώσσας είναι μια κληρονομιά από την εποχή των Γαλλικών σταυροφοριών[2] και των γαλλικών ιστορικών δεσμών στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Εντολής της Κοινωνίας των Εθνών πάνω από τον Λίβανο μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 2004, το 20% του πληθυσμού χρησιμοποιούσε τα γαλλικά σε καθημερινή βάση.[3]

Ρόλος και σκοπός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παλαιότερα η χώρα αποτελούσε γαλλική εντολή, ενώ η ανεξάρτητη Δημοκρατία του Λιβάνου δήλωσε τα αραβικά ως μόνη επίσημη γλώσσα, ενώ ένας ειδικός νόμος ρυθμίζει τις περιπτώσεις όπου η γαλλική μπορεί να χρησιμοποιηθεί δημοσίως.

Το άρθρο 11 του Συντάγματος του Λιβάνου αναφέρει τα παρακάτω:

"Τα αραβικά είναι η επίσημη εθνική γλώσσα. Ένας νόμος καθορίζει τις περιπτώσεις στις οποίες χρησιμοποιείται η γαλλική γλώσσα".[4]

Η γαλλική γλώσσα χρησιμοποιείται σε χαρτονομίσματα της λίρας του Λιβάνου, οδικές πινακίδες, πινακίδες οχημάτων και δημόσια κτίρια, παράλληλα με τα αραβικά.

Η πλειοψηφία των κατοίκων του Λιβάνου ομιλεί τα Λιβανεζικά Αραβικά, τα οποία είναι ομαδοποιημένα σε μια ευρύτερη κατηγορία που ονομάζεται Λεβαντινικά αραβικά, ενώ τα Σύγχρονα Πρότυπα Αραβικά ως επί το πλείστον χρησιμοποιούνται σε περιοδικά, εφημερίδες και επίσημα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης. Η εναλλαγή ανάμεσα στα αραβικά και τα γαλλικά είναι πολύ συχνή.[5][6][7]

Σχεδόν το 40% του πληθυσμού του Λιβάνου θεωρείται γαλλόφωνο, και άλλο ένα 15% θεωρείται "μερικώς γαλλόφωνο". Το 70% των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Λιβάνου χρησιμοποιούν τα γαλλικά ως δεύτερη γλώσσα διδασκαλίας.[8][9] Με σύγκριση, τα αγγλικά χρησιμοποιούνται ως δευτερεύουσα γλώσσα στο 30% των σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας. Η χρήση της αραβικής από τη μορφωμένη νεολαία του Λιβάνου είναι φθίνουσα και ως συνήθως προτιμούν να ομιλούν στα γαλλικά και σε ένα μικρότερο βαθμό στα αγγλικά.[10]

Στάση απέναντι στα γαλλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λιβανέζικες πινακίδες κυκλοφορίας με τη γαλλόγλωσση επιγραφή "Liban".
Η επιγραφή "Banque du Liban" στη γαλλική γλώσσα στην έδρα της Τράπεζας του Λιβάνου.

Τα γαλλικά και τα αγγλικά είναι οι δευτερεύουσες γλώσσες του Λιβάνου, με περίπου το 45% του πληθυσμού να χρησιμοποιεί τα γαλλικά ως δεύτερη γλώσσα και το 30% τα αγγλικά.[11] Η χρήση της αγγλικής γλώσσας αυξάνεται στο περιβάλλον των επιχειρήσεων και των μέσων ενημέρωσης. Από τους περίπου 900.000 μαθητές της χώρας, περίπου 500.000 είναι εγγεγραμμένοι σε γαλλόφωνα σχολεία, δημόσια ή ιδιωτικά, κατά την οποία η διδασκαλία των μαθηματικών και επιστημονικών θεμάτων παρέχεται στα γαλλικά.[11] Η πραγματική χρήση της γαλλικής ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή και την κοινωνική θέση. Το ένα τρίτο των μαθητών που εκπαιδεύονται στα γαλλικά στο λύκειο πηγαίνουν σε σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε αγγλόφωνα ιδρύματα. Τα αγγλικά είναι η γλώσσα των επιχειρήσεων και της επικοινωνίας, με τα γαλλικά να είναι ένα στοιχείο κοινωνικής διάκρισης, επιλεγμένα για τη συναισθηματική αξία.[11]

Λιβανικά Γαλλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα λιβανικά γαλλικά (γαλλικά: français libanais‎‎) είναι μια διάλεκτος της γαλλικής που ομιλείται στη Λίβανο. Ομιλείται συχνά στον Λίβανο, καθώς η γαλλική γλώσσα διδάσκεται στα σχολεία ως δεύτερη γλώσσα μετά τα αραβικά.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Aleya Rouchdy (2002). Language Contact and Language Conflict in Arabic: Variations on a Sociolinguistic Theme. Psychology Press. σελ. 71. ISBN 978-0-7007-1379-0. 
  2. [1]
  3. «Lebanon». Encyclopædia Britannica. 2011. http://www.britannica.com/EBchecked/topic/334152/Lebanon. 
  4. Prof. Dr. Axel Tschentscher, LL.M. «Article 11 of the Lebanese Constitution». Servat.unibe.ch. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2013. 
  5. Hesham Shawish (24 June 2010). «Campaign to save the Arabic language in Lebanon». BBC News Online. https://www.bbc.com/news/10316914. 
  6. Dalia Mortada (October 5, 2015). «Is Beirut the codeswitching capital of the world?». Public Radio International. https://www.pri.org/stories/2015-10-05/beirut-residents-switch-languages-practically-each-breath. 
  7. Suzanne Talhouk (27 Οκτωβρίου 2015). «Don't kill your language». TED. 
  8. [2]
  9. Jean-Benoît Nadeau, Julie Barlow (2008). The Story of French. Macmillan. σελ. 311. ISBN 978-0-312-34184-8. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2010. 
  10. «Arabic – a dying language?». France 24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2010. 
  11. 11,0 11,1 11,2 OIF 2014.

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]