Γαλεομυομαχία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Γαλεομυομαχία, σύνθετη ελληνική λέξη καθαρεύουσας εκ των "γαλή" (= γάτα) + "μυς" (= ποντικός) + "μάχη", γνωστή επίσης και ως «κατομυομαχία», (εκ της ιταλικής catta – gatta), αποτελεί μια ποιητική δραματική παρωδία του 12ου αιώνα, στην οποία παρουσιάζεται σε 384 στίχους ο αγώνας ποντικών εναντίον γάτας. Συγγραφέας - ποιητής του έργου αυτού είναι ο Θεόδωρος Πρόδρομος ή Πτωχοπρόδρομος.

Η Γαλεομυομαχία, σύμφωνα με χειρόγραφη παράδοση είναι ένα από τα δύο βυζαντινά καθαρά λογοτεχνικά έργα που τυπώθηκε στην ελληνική γλώσσα μέχρι τα τέλη του 1500. Συγκεκριμένα τυπώθηκε στη Βενετία υπό την επιμέλεια του Αρσένιου Αποστόλη.

Η έκδοση εκείνη παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από το γεγονός ότι παρότι τυπώθηκε με ελληνικά τυπογραφικά στοιχεία του τυπογραφείου του φιλέλληνα και ελληνιστή Άλδου Μανούτιου περί το 1494, αυτή είναι αχρονολόγητη και δεν αναφέρει το όνομά του.

Λαογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επί του θέματος χαρακτηριστικό είναι το τραγούδι "η συνέλευση των ποντικών" των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα που αναφέρεται στο προβληματισμό ποντικών στην αντιμετώπιση γάτας όπου αφού αποφάσισαν να κρεμάσουν ένα κουδούνι στην ουρά της κανένα δεν αναλάμβανε να το εκτελέσει.