Γαλδίνος ντέλλα Σάλα
| Άγιος Γαλδίνος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1100 ή 1096 (περίπου) Μιλάνο |
| Θάνατος | 18 Απριλίου 1176 Μιλάνο |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Μιλάνο |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[1] |
| Eορτασμός αγίου | 18 Απριλίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | καρδινάλιος-ιερέας (1165–1176, Santa Sabina) αρχιδιάκονος (Καθεδρικός Ναός του Μιλάνο) καρδινάλιος (από 1165)[2] Αρχιεπίσκοπος Μιλάνου (1166–1176)[3][4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γαλδίνος ντέλλα Σάλα (ιταλικά : Galdino della Sala) (Μιλάνο, περίπου 1096 - Μιλάνο, 18 Απριλίου 1176) ήταν αρχιεπίσκοπος Μεδιολάνων που τιμούται ως άγιος από την Καθολική Εκκλησία. Είναι συν-προστάτης της πόλης του Μιλάνου[5]], μαζί με τον Άγιο Κάρλο και τον Άγιο Αμβρόσιο. Σύμφωνα με την ιεροτελεστία του Αμβροσίου, η εορτή του Αγίου Γαλδίνου στην Καθολική Εκκλησία είναι η 18η Απριλίου, η επέτειος του θανάτου του[5].
Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής τόσο του Πάπα Αλέξανδρου Γ' όσο και του Μιλανέζικου πληθυσμού στους αντίστοιχους παράλληλους αγώνες τους ενάντια στον αυτοκράτορα Φρειδερίκου Μπαρμπαρόσα. Τον θυμούνται ιδιαίτερα για τα φιλανθρωπικά του έργα στο Μιλάνο, με στόχο ειδικά τους φτωχούς και όσους είχαν καταλήξει στη φυλακή για απλήρωτα χρέη.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γαλδίνος γεννήθηκε στο Μιλάνο στο τελευταίο μέρος του 11ου αιώνα ή στις αρχές του 12ου αιώνα. μια ημερομηνία που μας υποδεικνύουν τα χρονικά είναι αυτή του 1096, η οποία εξακολουθεί να συζητείται και σήμερα[6] .
Ο Γαλδίνος ήταν μέλος της οικογένειας ντέλλα Σάλα, χαμηλής τάξης στην πόλη. Υποστήριξε σθεναρά τη ρωμαϊκή κουρία την εποχή του σχίσματος που συνέβη το 1159 μετά το θάνατο του Πάπα Αδριανού Δ'. Ο Πάπας Αλέξανδρος Γ' ήταν ο υποψήφιος που προήχθη από την Αγία Έδρα, ενώ ο Αντίπαπας Βίκτωρ Δ' υποστηρίχθηκε από τον Φρειδερίκο Μπαρμπαρόσα και τους καρδινάλιούς του. Η Εκκλησία του Μιλάνου υποστήριξε τον Αλέξανδρο Γ' και ο ίδιος ο Γαλδίνος, ως αρχιδιάκονος του καθεδρικού ναού, πήρε δημόσια θέση. Ο Φεντερίκος πολιόρκησε το Μιλάνο και τον φυλάκισε για έξι μήνες.
Στη συνέχεια ο Γαλδίνος συνάντησε τον Αλέξανδρο Γ' στη Γένοβα και τον ακολούθησε στο ταξίδι του στη Μαγκελόν του Μονπελιέ, φτάνοντας μέχρι το Κλερμό. Στη συνέχεια ακολούθησε τον Πάπα ξανά στη Σικελία και στη συνέχεια στη Ρώμη από την οποία επέστρεψε το 1165. Όταν ο Αλέξανδρος Γ' επέστρεψε στην ηγεσία της Εκκλησίας το 1165, διόρισε τον Γαλδίνο καρδινάλιο της Santa Romana Chiesa με τον τίτλο Santa Sabina και τον επόμενο χρόνο τον διόρισε αρχιεπίσκοπο Μιλάνου. Το επόμενο έτος, ο Αλέξανδρος Γ' διόρισε τον Γαλδντίνο ως Αποστολικό κληρονόμο του στη Λομβαρδία.
Όταν η Λέγκα των Λομβαρδών έδιωξε τον Μπαρμπαρόσα από τα σύνορα του Μιλάνου, ο Γκαλδίνος κατέλαβε επίσημα την έδρα του, καθαιρώντας κάθε Λομβαρδό ιερέα που διορίστηκε από τον αντίπαπα Βίκτωρα Δ'. Μόνασε νέους επισκόπους σε Λόντι, Άλμπα, Κρεμόνα, Βερτσέλι, Άστι, Τορίνο, Νοβάρα, Μπρέσια και Αλεσάντρια.
Στις 18 Απριλίου 1176, ο Γαλδίνος πέθανε στον άμβωνα της εκκλησίας της Αγίας Θέλκας στο Μιλάνο, από όπου τελείωνε ένα κήρυγμα κατά των αιρετικών Καθαρών[7], θα ονομαστεί άγιος από τον ίδιο τον Πάπα Αλέξανδρο Γ'[8]. Είναι θαμμένος στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου, στο βωμό της Madonna dell'Albero στο αριστερό εγκάρσιο τμήμα.
λατρεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γκαλδίνος τιμάται για την ανοικοδόμηση του Μιλάνου μετά την καταστροφή του από τον Μπαρμπαρόσα και τη δραστηριότητά του υπέρ των φτωχών, που μοιράζε φαγητό στους φτωχούς και τους φυλακισμένους[9].
Η αψίδα του θριάμβου του 1847[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν το 1847, μετά το θάνατο του Αυστριακού Κάρλο Καετάνο, ο Ιταλός Βαρθολομέος Ρομίλλι διορίστηκε αρχιεπίσκοπος του Μιλάνου, τρεις αψίδες θριάμβου ανεγέρθηκαν από τους Μιλανέζους κατά μήκος της εισόδου, αφιερωμένες στους Άγιους Αμβρόσιο Κάρλο Μπορομμέο και Γαλδίνο. Στην αψίδα του τελευταίου είχαν παρεμβληθεί γραφές που θύμιζαν την ανοικοδόμηση της πόλης από τα «ερείπια» του «Enobarbus» και αναφέρθηκε η μάχη του Λενιάνο, γραφές που λογοκρίθηκαν από τις αυστριακές αρχές[10].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dsala. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. dsala. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ dsala.
- ↑ mila.
- ↑ 5,0 5,1 «I Compatroni dei milanesi San Galdino e San Carlo».
- ↑ san Galdino
- ↑ 18 aprile S. Galdino vescovo - Santo del Calendario Santi Beati Martiri - La vita e le opere mese di Marzo Αρχειοθετήθηκε 2008-06-11 στο Wayback Machine.
- ↑ San Galdino Vescovo
- ↑ v. pag. 82 in S. Lattauda (1735)
- ↑ v. pag. 351-353, F. Venosta (1862)
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica di Gaetano Moroni, 1879, Venezia, Tip. Emiliana
- Dizionario Biografico degli Italiani di Alberto Maria Ghisalberti, Massimiliano Pavan, Istituto della Enciclopedia italiana - 1960, Milano
- Annali d'Italia, dal principio dell'era volgare sino all'anno MDCCL di Lodovico Antonio Muratori
- Serviliano Lattuada, Vita di San Galdino de'Valvassori della Sala Giuseppe Richino Malatesta stampatore regio-camerale, Milano, 1735
- Felice Venosta, I martiri della rivoluzione lombarda (dal settembre 1847 al febbraio 1853): memorie, Gernia e Erba tipografi editori, Milano, 1862
|