Γαβριήλ Αχριδών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γαβριήλ Αχριδών έζησε τον 16ο αιώνα.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γαβριήλ καταγόταν από τα Ιωάννινα. Υπήρξε διάκονος του Σωφρόνιου Μητροπολίτη Χριστιανουπολεως Πελοποννήσου. Το 1584 εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αχριδών μετά την καθάιρεση του Θεόδουλου.[1]

Αρχιεπίσκοπος Αχριδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του στην Αρχιεπισκοπή Αχριδών η αρχιεπισκοπή όφειλε 16.000 φλωριά. Πραγματοποίησε έρανο σε ευρωπαϊκές χώρες εφοδιασμένος με συστατική επιστολή υπογεγραμμένη από τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας, Κωνσταντινουπόλεως και Αντιοχείας. Όταν βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη υπέγραψε την καθαίρεση του Πατριάρχη Παχωμίου του Πατέστου.[2] Στα πλαίσια της περιοδείας του επισκέφθηκε την Πολωνία και τον ηγεμόνα της Στέφανο Βαθόρη. Από αυτον έλαβε συστατική επιστολή για τον Πάπα. Στις 31 Αυγούστου 1587 έφτασε στην Τυβίγγη[1] όπου συνάντησε τον Μαρτίνο Κρούσσιο. Από την Τυβίγγη έφυγε στις 5 Σεπτεμβρίου 1587 και κατευθύνθηκε στην Ιταλία. Στην Ρώμη έδωσε Ομολογία Πίστεως στον Πάπα Σίξτο Ε'. Από τη Ρώμη έστειλε γράμμα στον Μάκαριο Μονεμβασίας. Ίσως επεδίωκε να γίνει καρδινάλιος.[3] Ίσως ο Γαβριήλ να ειχε απωλέσει τον θρόνο του και δύσταζε να επιστρέψει φοβούμενος τους Τούρκους. Το Φεβρουάριο του 1588 ζήτησε τη μεσολάβηση του Πάπα προς τον βασιλιά Ερρίκο Γ' της Γαλλίας προκειμένου να μεσολαβήσει στον σουλτάνο Μουράτ Γ' υπέρ της επανόδου του στο θρόνο του. Δεν ξέρουμε αν επέστρεψε στην έδρα του.[3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Τάσος Γριτσόπουλος, «Γαβριήλ ο αρχιεπίσκοπος Αχριδών», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 4 (1964), στ. 115.
  2. Βασίλειος .Α. Μυστακίδης, «Δύο Ἀρχιεπίσκοποι Ἀχρίδων (Πρώτης Ἰουστινιανῆς) ἐν Τυβίγγῃ παρὰ Μαρτίνῳ τῷ Κρουσίῳ, Γαβριήλ (1587) καὶ Ἀθανάσιος (1599) καὶ ὁ σὺν αὐτοῖς Πελαγονίας Ἰερεμίας: Τὰ κατ᾽ αὐτοὺς κατ᾽ ἀνέκδοτα ἔγγραφα (Α´)», Θεολογία, τομ. 9, τχ. 2 (1931), σελ. 163.
  3. 3,0 3,1 Τάσος Γριτσόπουλος, «Γαβριήλ ο αρχιεπίσκοπος Αχριδών», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 4 (1964), στ. 116.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Τάσος Γριτσόπουλος, «Γαβριήλ ο αρχιεπίσκοπος Αχριδών», Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τομ. 4 (1964), στ. 115-117.
  • Βασίλειος Α. Μυστακίδης, «Δύο Ἀρχιεπίσκοποι Ἀχρίδων (Πρώτης Ἰουστινιανῆς) ἐν Τυβίγγῃ παρὰ Μαρτίνῳ τῷ Κρουσίῳ, Γαβριήλ (1587) καὶ Ἀθανάσιος (1599) καὶ ὁ σὺν αὐτοῖς Πελαγονίας Ἰερεμίας: Τὰ κατ᾽ αὐτοὺς κατ᾽ ἀνέκδοτα ἔγγραφα (Α´)», Θεολογία, τομ. 9, τχ. 1 (1931), σελ. 68-79. τχ. 2, σελ. 153-170, τχ. 4 σελ. 336-339.