Γάιος Κλαύδιος Νέρων
| Γάιος Κλαύδιος Νέρων | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | C. Claudius Ti.f.Ti.n. Arn. Nero (Λατινικά) |
| Γέννηση | 242 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1] Αρχαία Ρώμη |
| Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Tiberius Claudius Nero |
| Γονείς | Tiberius Claudius Nero |
| Οικογένεια | Claudii Nerones |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Battle of Grumentum |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[2] Λεγάτος (από 214 π.Χ.)[3] Πραίτορας (212 π.Χ.)[3] τριβούνος των στρατιωτών (από άγνωστη τιμή)[3] Propraetor (211 π.Χ.)[3] Propraetor (210 π.Χ.)[3] Λεγάτος (209 π.Χ.)[3] Κήνσορας (204 π.Χ.)[3] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (207 π.Χ.)[2][4] Λεγάτος (201 π.Χ.)[3] Λεγάτος (200 π.Χ.)[3] Λεγάτος (199 π.Χ.)[3] |
| Βραβεύσεις | triumphator[3] |
| Συνεργάτης | Μάρκος Λίβιος Σαλινάτωρ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γάιος Κλαύδιος Νέρων, λατιν.: Gaius Claudius Nero (π. 237 π.Χ - π. 189 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος στρατηγός, που δραστηριοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του B΄ Καρχηδονιακού Πολέμου ενάντια στην εισβολή της Καρχηδονιακής δύναμης, με επικεφαλής τον Αννίβα Βάρκα. Κατά τη διάρκεια μίας στρατιωτικής σταδιοδρομίας που ξεκίνησε ως λεγάτος το 214 π.Χ., ήταν πραίτωρ το 212 π.Χ., αντιπραίτωρ το 211 π.Χ. κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Καπύης, πριν σταλεί στην Ισπανία την ίδια χρονιά. Έγινε ύπατος το 207 π.Χ. [5]
Είναι πιο διάσημος για το ρόλο του στη Μάχη του Μεταύρου, πολέμησε μαζί με τον συνύπατό του (και μεγάλο ανταγωνιστή του) Μάρκο Λίβιο Σαλινάτορα εναντίον τού αδελφού τού Αννίβα, Ασδρούβαλ, για το οποίο του απονεμήθηκε πανηγυρική υποδοχή (ovation). Η ρωμαϊκή νίκη στον ποταμό Μέταυρο το 207 π.Χ. θεωρείται ευρέως ως ένα τολμηρό στρατηγικό αριστούργημα από τον Κλαύδιο Nέρωνα, ο οποίος άφησε κρυφά την κύρια δύναμη τού στρατού του, που κρατούσε τον Αννίβα στον κόλπο στη νότια Ιταλία, για να οδηγήσει μία μικρή ομάδα στρατευμάτων βόρεια για να ενισχύσει τις δυνάμεις του Λίβιου Σαλινάτορα, αιφνιδιάζοντας τον Ασδρούβαλ. Θεωρούμενη από τον Ρωμαίο ιστορικό Τ. Λίβιο ως το σημείο καμπής στον πόλεμο, η Μάχη του Μεταύρου περιλαμβάνεται στο βιβλίο του σερ Έντουαρντ Σέπερντ Κρήζυ, το οποίο εκτιμά τη μάχη ως μία από τις Δεκαπέντε Αποφασιστικές Μάχες του Κόσμου. [6] Ο Θήοντορ Αϋρώλ Ντόντζ την περιγράφει ως «το καλύτερο στρατηγικό κατόρθωμα των Ρωμαίων κατά τη διάρκεια ολόκληρου του πολέμου, καθώς και μία από τις εξαιρετικές πορείες στην ιστορία». [7]
Ο Κλαύδιος Νέρων υπηρέτησε ξανά στο πλευρό του Λίβιου ως τιμητής το 204 π.Χ., πριν σταλεί ως μέρος μίας τριμελούς πρεσβείας στην Ελλάδα και την Αίγυπτο το 201 π.Χ. [8]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 908. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2021.
- ↑ 2,0 2,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 908. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2024.
- ↑ «Claudii» (Ρωσικά)
- ↑ Broughton, T. R. S. (1951). The Magistrates of the Roman Republic, Vol. I & II. Chico, Calif.: Scholars Press.
- ↑ Creasy, E. The Fifteen Decisive Battles of the World From Marathon To Waterloo.
- ↑ Dodge, T. A. (1896). Hannibal. Cambridge, Massachusetts: The Riverside Press. σελ. 438.
- ↑ Broughton, T. R. S. (1951). The Magistrates of the Roman Republic, Vol. II. Chico, Calif.: Scholars Press. σελ. 325.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρωτογενείς πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Appian, Spanish Wars, via Perseus.
- Livy, Ab Urbe Condita, via Perseus.
- Polybius, Histories, via Perseus.
- Suetonius, Life Of Tiberius, trans, J. C. Rolfe (1913). Loeb Classical Library via LacusCurtius.
Δευτερεύουσες πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bradley, P. (1990). Ancient Rome: Using Evidence, Cambridge University Press
- Broughton, T. R. S. (1951). The Magistrates of the Roman Republic, Vol. I & II. Chico, Cal.: Scholars Press.
- Creasy, E. (1851: uploaded 2003). The Fifteen Decisive Battles of the World From Marathon To Waterloo. Project Gutenburg.
- Dodge, T. A. (1896). Hannibal. Cambridge, Massachusetts: The Riverside Press.
- Feig Vishnia, R. (1996) State, Society and Popular Leaders in Mid-Republican Rome 241-167 BC . London and New York.
- Grainger, John D. (2002) The Roman War of Antiochos the Great, Brill.
- Haywood, R.M. (1933). Studies on Scipio Africanus. Baltimore: Johns Hopkins Press.
- Hin, S. (2008) 'Census Figures and Population: Counting Romans' in Ligt, L. and Northwood, S. (eds) People, Land and Politics: demographic development and the transformation of Roman Italy, 300 BC- AD 14. Leiden, Boston, 185- 270.
- Hornblower, S., Spawforth, A. and Eidinow, E. (eds) (2012) The Oxford Classical Dictionary. Oxford.
- Hoyos, D. (ed) (2006) Livy, The War with Hannibal. trans. Yardley, J. Oxford.
- Lazenby, J. F. (1978). Hannibal's war : a military history of the Second Punic War. Warminster, Eng.: Aris and Phillips.
- Levin, L. (2002). “The day the world trembled: The course of civilisation was determined on the banks of the Metaurus River in 207 BC, when brilliant Roman and Carthaginian generals fought the perfect battle (Rome vs. Carthage)”, Military History, vol. 19 no. 2
- Phang, SE. Spence, I. Kelly, D. Londey, P. (2016). Conflict in Ancient Greece and Rome: The Definitive Political, Social and Military Encyclopaedia, ABC-CLIO, LLC, Santa Barbara
- Rosenstein, N. (2012) Rome and the Mediterranean 290 to 146 BC. Croydon.
- Scullard, H.H. (1951) Roman Politics 220-150 B.C., Oxford: Clarendon Press.