Γάιος Καλπούρνιος Αβιόλα
| Γάιος Καλπούρνιος Αβιόλα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 0ος αιώνας π.Χ. Όστια Αντίκα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Περίοδος ακμής | 1ος αιώνας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | consul suffectus |
Ο Γάιος Καλπούρνιος Αβιόλα, λατιν.: Gaius Calpurnius Acilius Aviola ήταν συγκλητικός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Διετέλεσε ύπατος το 24 μ.Χ. με συνάδελφο τον Πόπλιο Κορνήλιο Λέντουλο Σκιπίωνα. Ο Αβιόλα καταγράφεται επίσης ως κυβερνήτης της Ασίας το 37/38. Ο Αβιόλα έχει ταυτοποιηθεί ως ο πατέρας του Μάνιου Ακίλιου Αβιόλα, υπάτου το 54.
Με βάση το όνομα του Αβιόλα, ο Ρόναλντ Σάυμ υποστηρίζει ότι ήταν «πιθανώς ένας Ακίλιος Αβιόλα που υιοθετήθηκε από έναν Γ. Καλπούρνιο Πίσωνα». Η Όλι Σαλόμιες διαφωνεί, πιστεύοντας ότι ο θετός γονέας ήταν ένας «Γ. Καλπούρνιος χωρίς επίθετο (cognomen, π.χ. γιος του Γ. Καλπούρνιου, καθέδρας και πληβείος αγορανόμος το 23 π.Χ.)». Ωστόσο, και οι δύο προσδιορίζουν αυτόν τον άνδρα ως τον πραιτωριανό λεγάτο (κυβερνήτη) της Λουγδουνικής Γαλατίας το 21 μ.Χ., ο οποίος κατέστειλε μία εξέγερση των Ανδεκαβών στη Γαλατία. Ο Σάυμ σημειώνει ότι «οι πραιτωριανές κυβερνητικές θέσεις τείνουν να προχωρούν στην υπατεία», ωστόσο αυτός ο Ακίλιος Αβιόλα εξαφανίζεται από τις ιστορικές πηγές λίγο αργότερα. Εκτός και αν είχε αποβιώσει πρόωρα μετά τη θητεία του ως κυβερνήτη, θα ήταν λογικό ότι όταν υιοθετήθηκε από έναν Γάιο Καλπούρνιο Πίσωνα άλλαξε το όνομά του, και συνέχισε τη σταδιοδορμία του με αυτό.
Αν είναι ταυτόσημος, τότε ο Αβιόλα είναι το θέμα μίας ιστορίας που καταγράφηκε από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Βαλέριο Μάξιμο. Θεωρούμενο ως νεκρό, το σώμα του τοποθετήθηκε επάνω σε μία νεκρική πυρά, η οποία στη συνέχεια άναψε. Τότε λέγεται ότι επανήλθε στη ζωή, αλλά λόγω της έντασης των φλογών, ο Αβιόλα δεν μπόρεσε να διασωθεί, και κάηκε μέχρι θανάτου. Αυτό πρέπει να συνέβη πριν από το τέλος του Τιβερίου το 37 μ.Χ., καθώς ο Βαλέριος Μάξιμος δημοσίευσε το έργο του κατά τη διάρκεια της βασιλείας τού εν λόγω Αυτοκράτορα.