Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γάιος Κάσσιος Λογγίνος (ύπατος το 171 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γάιος Κάσσιος Λογγίνος (ύπατος το 171 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
C. Cassius C.f.C.n. Longinus (Λατινικά)
Γέννηση2ος αιώνας π.Χ.
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος1ος αιώνας π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΛατινικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναGaius Cassius Longinus
Λεύκιος Κάσσιος Λογγίνος Ραβίλα[1][2]
ΑδέλφιαQuintus Cassius Longinus[1][3]
ΟικογένειαΚάσσιοι Λογγίνοι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΤρίτος Μακεδονικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚήνσορας
decemvir agris dandis assignandis
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[4]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (171 π.Χ.)[4]

Ο Γάιος Κάσσιος Λογγίνος, λατιν.: Gaius Cassius Longinus ήταν Ρωμαίος ύπατος για το έτος 171 π.Χ., μαζί με τον Πόπλιο Λικίνιο Κράσσο. Πιθανότατα ήταν πραίτωρ της πόλης το 174 π.Χ.

Ο Κάσσιος Λογγίνος δεν έλαβε θέση διοίκησης, όπως ήλπιζε κατά τη διάρκεια του Γ΄ Μακεδονικού Πολέμου, και αντ' αυτού στάλθηκε στα βόρεια σύνορα της Ιταλίας, στην επαρχία της Ιλλυρίας, για να ενισχύσει την άμυνα ενάντια στις επιθέσεις από τη Μακεδονία. Αγνοώντας τις διαταγές αυτές, αποφάσισε να συγκεντρώσει τον στρατό του στην Ακυληία με προμήθειες τριάντα ημερών, και κινήθηκε νότια, στη Μακεδονία. Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος έμαθε για τις πράξεις του, και τον ανακάλεσε πίσω στη Ρώμη. [5] Ενώ ο Κάσσιος Λογγίνος επέστρεφε στη Ρώμη, οδήγησε τον στρατό του επάνω από τις Άλπεις, λεηλατώντας ανελέητα τους Σκορδίσκους και άλλα κελτικά χωριά, μεταφέροντας χιλιάδες ανθρώπους για να χρησιμοποιηθούν ως σκλάβοι. Ο κόσμος ήταν τόσο εξοργισμένος, που οδήγησε την υπόθεσή του απευθείας στη Σύγκλητο. Η Σύγκλητος διαπίστωσε ότι τα στοιχεία τους ήταν όντως έγκυρα, και τους παρέδωσε διάφορα δώρα ως αποζημίωση. [6]

Μετά την επιστροφή του Κάσιου Λογγίνου στη Ρώμη, έγινε τιμητής (censor) το 154 π.Χ. Ένα πέτρινο θέατρο, το πρώτο του είδους του στη Ρώμη που είχε κατασκευάσει, κηρύχθηκε ως παραβίαση της αγνότητας (pudicitia) από τον Πόπλιο Κορνήλιο Σκιπίωνα Νασίκα Κορκούλον, και καταστράφηκε κατόπιν εντολής της Συγκλήτου. [7]

  1. 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1304. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  2. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1583. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  3. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1439. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. 4,0 4,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  5. Goldsworthy, Adrian (2004). In the Name of Rome: The Men Who Won the Roman Empire. Sterling Publishing Company, Inc. σελ. 89. 
  6. Ó hÓgáin, Dáithí (2002). The Celts: A History. Boydell Press. σελ. 115. 
  7. Boederman, John (2002). The Cambridge Ancient History. Cambridge University Press. σελ. 510.