Γάιος Αυρήλιος Κόττα (ύπατος το 252 π.Χ.)
Γάιος Αυρήλιος Κόττα (ύπατος το 252 π.Χ.) | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | C. Aurelius L.f.C.n. Cotta (Λατινικά) |
Γέννηση | 2ος αιώνας π.Χ. Αρχαία Ρώμη |
Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) Απουλία |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Ρωμαίος πολιτικός Ρωμαίος στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Συγγενείς | Publius Aurelius Pecuniola[1] |
Οικογένεια | Aurelii Cottae |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Κήνσορας ιππάρχης Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[2] Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (252 π.Χ.)[2] |
Ο Γάιος Αυρήλιος Κότα, λατινικά: Gaius Aurelius Cotta (άκμασε το διάστημα 252–231 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός και στρατηγός κατά τη μέση εποχή της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ένας από τους δύο υπάτους του 252 π.Χ., υπηρετώντας με τον Πόπλιο Σερβίλιο Γεμίνο. Και οι δύο ύπατοι συνέχισαν τον πόλεμο στη Σικελία κατά των Καρχηδονίων με μεγάλη επιτυχία. Μεταξύ πολλών άλλων τόπων κατέλαβαν και την Ιμέρα, αλλά οι κάτοικοί της είχαν απομακρυνθεί κρυφά από τους Καρχηδόνιους. Στη συνέχεια ο Κόττα δανείστηκε πλοία από τον Ιέρωνα, και αφού τα ένωσε με τα απομεινάρια του ρωμαϊκού στόλου, έπλευσε στη νήσο Λιπάρα, τον αποκλεισμό της οποίας άφησε στον τριβούνο του, Κόιντο Κάσσιο, με ρητή εντολή να μην εμπλακεί σε μάχη. Αλλά, κατά τη διάρκεια της απουσίας του υπάτου, ο Κάσσιος, παρά ταύτα, επέτρεψε να παρασυρθεί σε μία συμπλοκή, στην οποία σκοτώθηκαν πολλοί Ρωμαίοι. Μόλις πληροφορήθηκε αυτό, ο Κόττα επέστρεψε στη Λιπάρα, πολιόρκησε και κατέλαβε την πόλη, καταδίκασε τους κατοίκους της και στέρησε από τον Κάσσιο το αξίωμα του τριβούνου. Ο Κόττα ήταν γνωστός για την αυστηρή πειθαρχία που διατηρούσε μεταξύ των στρατευμάτων του, και για την οποία υπάρχουν και άλλα παραδείγματα. Κατά την πολιορκία της Λιπάρας ένας από τους συγγενείς του, ο Πόπλιος Αυρήλιος Πεκουνιόλας, μαστιγώθηκε και υποβιβάστηκε στο βαθμό του απλού στρατιώτη, επειδή με υπαιτιότητά του πυρπολήθηκε μέρος του στρατοπέδου, με αποτέλεσμα σχεδόν ολόκληρο το στρατόπεδο να περιέλθει στα χέρια του εχθρού. Πιθανότατα ήταν κατά την ίδια εκστρατεία, που ενήργησε με μεγάλη αυστηρότητα απέναντι στους ιππείς, που αρνούνταν να υπακούσουν στις εντολές του. Στο κλείσιμο της υπατείας του ο Κόττα θριάμβευσε επί των Καρχηδονίων και των Σικελών. Το 248 απέκτησε την υπατεία για δεύτερη φορά, μαζί με τον πρώην συνάδελφό του, Σερβίλιο Γεμίνο, και πολέμησε ξανά στη Σικελία κατά των Καρχηδονίων. Ο Κάρθαλο μάταια προσπάθησε να κάνει περισπασμό, επιτιθέμενος στις ακτές της Ιταλίας.
Ο Αυρήλιος έγινε τιμητής (censor) μαζί με τον Μάρκο Φάβιο Βουτέωνα το 241, και αργότερα ήταν διοικητής ιππικού (magister equitum) υπό τον δικτάτορα Γάιο Δουίλιο το 231.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλική) 746. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2024.
- ↑ 2,0 2,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλική) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Broughton, T. Robert S. (1951). The Magistrates of the Roman Republic Volume I: 509 B.C.–100 B.C. New York: American Philological Association. σελίδες 219, 226.
- Münzer, Friedrich (1896), "Aurelius 94", Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE, PW), volume 2, part 2, columns 2481–2482.
![]() |
Αυτό το λήμμα βασίζεται ή περιλαμβάνει κείμενο από λήμμα στo Λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής βιογραφίας και μυθολογίας του Ουίλλιαμ Σμιθ (1870) που αποτελεί κοινό κτήμα. |