Γάιος Ασίνιος Γάλλος
| Γάιος Ασίνιος Γάλλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 40 π.Χ. Ρωμαϊκή Δημοκρατία |
| Θάνατος | 33[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός συγγραφέας στρατιωτικός ιστορικός[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βιψανία Αγριππίνα |
| Τέκνα | Σέρβιος Ασίνιος Κέλερ Γάιος Ασίνιος Πολλίων (ύπατος το 23) Μάρκος Ασίνιος Αγρίππα Asinius Saloninus Asinius Gallus Gnaeus Asinius Asinius Lupus Asinia |
| Γονείς | Γάιος Ασίνιος Πολλίων[3] και Quinctia[3] |
| Αδέλφια | Ασινία Πολλία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (8 π.Χ.) Ρωμαίος συγκλητικός |
Ο Γάιος Ασίνιος Γάλλος, λατινικά: Gaius Asinius Gallus (πριν από το 38 π.Χ. – 33 μ.Χ.) ήταν Ρωμαίος συγκλητικός, γιος του Γάιου Ασίνιου Πολλίωνα και της Κουινκτίας. Ήταν ο δεύτερος σύζυγος της Βιψανίας Αγριππίνας, της οποίας ο πρώτος σύζυγος Τιβέριος τον φυλάκισε τελικά.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 11 π.Χ. νυμφεύτηκε τη Βιψανία Αγριππίνα, κόρη του Μάρκου Βιψάνιου Αγρίππα και της πρώτης του συζύγου Καικιλίας Αττικής, και πρώην σύζυγο του Τιβέριου. Η ένωσή τους αποδείχθηκε γόνιμη, και απέκτησε τουλάχιστον έξι παιδιά. Ο Ασ. Γάλλος ισχυρίστηκε επίσης την πραγματική πατρότητα του Δρούσου Ιούλιου Καίσαρα, κερδίζοντας την εχθρότητα του Τιβέριου. Εάν ο ισχυρισμός του Γάλλου ήταν αληθινός, μπορεί να ήταν και ο πατέρας του παιδιού, που περίμενε η Βιψανία Αγριππίνα στο διαζύγιό της.
Αναφέρεται μεταξύ των ομιλητών, στη συνεδρίαση της Συγκλήτου που συζητούσε την κηδεία του Αυγούστου το 14 μ.Χ. για το θέμα των τελευταίων τιμών, ότι πρότεινε να περάσει η νεκρική πομπή κάτω από μία θριαμβευτική πύλη. Όταν η Σύγκλητος συνεδρίασε για να συζητήσει τη μεταβίβαση της εξουσίας, ο Γάλλος έκανε ένα αστείο σε βάρος του Τιβέριου. Όταν ο Τιβέριος έκανε μία τυπική διαμαρτυρία κατά της συνολικής εξουσίας που είχε προτείνει η Σύγκλητος να του απονείμει, και είπε ότι θα αναλάμβανε αντ 'αυτού το τμήμα που του είχε ανατεθεί (ανακοίνωση, σύμφωνα με τις πηγές, ότι περίμενε να απορρίψει η Σύγκλητος), ο Γάλλος απάντησε ζητώντας του να διαλέξει ό,τι επιθυμούσε. Αυτό έφερε δημόσια σε αμηχανία τον Τιβέριο, και παρόλο που ο Γάλλος προσπάθησε να καταπνίξει την οργή του Αυτοκράτορα, δεν τα κατάφερε.
Το 30 συνελήφθη με εντολή του Τιβέριου. Κατόπιν προτροπής του Τιβέριου, η Σύγκλητος ανακήρυξε τον Γάλλο δημόσιο εχθρό, και κρατήθηκε σε συνθήκες απομόνωσης: «Δεν είχε σύντροφο ή υπηρέτη μαζί του, δεν μιλούσε σε κανέναν και δεν είδε κανέναν, παρά μόνο όταν τον ανάγκασαν να πάρει φαγητό. Και το φαγητό ήταν τέτοιας ποιότητας και ποσότητας, που δεν του έδινε σθένος, αλλά δεν του επέτρεπε και να πεθάνει».
Απεβίωσε στη φυλακή από πείνα το έτος 33. Όταν η Αγριππίνα η Πρεσβύτερη απεβίωσε τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, ο Τιβέριος την κατηγόρησε ότι «είχε τον Ασίνιο Γάλλο ως παράνομο, και ωθήθηκε από τον θάνατό του να σιχαίνεται την ύπαρξη». Το όνομά του διαγράφηκε από τα δημόσια μνημεία (μια πρακτική γνωστή ως damnatio memoriae ), αν και αυτό αντιστράφηκε μετά το τέλος του Τιβέριου.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο γάμος του Ασίνιου Γάλλου με τη Βιψανία (το 11 π.Χ.) έφερε στα ακόλουθα γνωστά παιδιά:
- Γάιος Ασίνιος Πολλίων
- Ήταν ύπατος το 23, εξορίστηκε ως κατηγορούμενος μίας συνωμοσίας, και αργότερα θανατώθηκε με εντολή της αυτοκράτειρας Βαλερίας Μεσαλλίνας.
- Μάρκος Ασίνιος Αγρίππας
- Ήταν ύπατος το 25 και απεβίωσε το 26.
- Γναίος Ασίνιος Σαλονίνος, ή απλά Aσίνιος Σαλονίνος
- Ο Τάκιτος τον περιγράφει ως «επιφανές» πρόσωπο. Ο Σαλονίνος προοριζόταν να νυμφευτεί μία από τις εγγονές του Αυτοκράτορα Τιβέριου. Απεβίωσε το 22.
- Σέρβιος Ασίνιος Κέλερ
- Υπήρξε ύπατος το 38. Από τον Αυτοκράτορα Καλιγούλα αγόρασε ένα ψάρι σε τεράστια τιμή. Αναφέρεται στη σάτιρα του Σενέκα Η αποκολοκύνθωσης του Κλαύδιου, όπου περιλαμβάνεται μεταξύ των πολλών ανθρώπων που σκοτώθηκαν από αυτόν τον Αυτοκράτορα. Το τέλος του πιθανότατα συνέβη λίγο πριν από τα μέσα του 47. Ο Aσίνιος Κέλερ φαίνεται ότι είχε μία κόρη με το όνομα Aσινία Αγριππίνα, αν και η ύπαρξή της είναι ασαφής.
- Λεύκιος Ασίνιος Γάλλος (μερικές φορές λανθασμένα αποκαλείται Γάλλων)
- Το 46 συνωμότησε με τον Τίτο Στατίλιο Ταύρο Κορβίνο εναντίον του Κλαύδιου, και αναγκάστηκε να πάει στην εξορία. Ο Δίων Κάσσιος τον περιγράφει ως «πολύ μικρό και άσχημο». Αργότερα αποκαταστάθηκε, έγινε ύπατος το 62.
- Γναίος Ασίνιος
- Η ύπαρξή του καταγράφεται από τους κατοίκους των Ποτιόλων, του οποίου ήταν προστάτης. Μπορεί να ταυτίζεται με τον Aσίνιο Σαλονίνο ή τον προηγούμενο Aσίνιο Γάλλο. Εφόσον ο Ασίνιος Γάλλος φαίνεται να ήταν ο Λεύκιος Ασίνιος Γάλλος που έγινε ύπατος το 60, εξαιρουμένων μερών, ο Γναίος Ασίνιος πρέπει να είναι ο Ασίνιος Σαλονίνος .
Στη μυθοπλασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην τηλεοπτική σειρά του BBC Εγώ ο Κλαύδιος, τον Γάλλο υποδύεται ο Τσάρλς Κέυ.
Στο μυθιστόρημα του Λλόυντ Κ. Ντούγκλας Tο ένδυμα, ο Γάλλος έχει μία φανταστική κόρη, τη Ντιάνα, που είναι το ερωτικό ενδιαφέρον της ιστορίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 102393893. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2015.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλική) 4238. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2021.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Syme, Ronald και Barbara M. Levick. «Ασίνιος Γάλλος, Γάιος». Στο Hornblower, Simon, and Antony Spawforth, επιμ. , The Oxford Classical Dictionary . Οξφόρδη: Oxford University Press, 2003. 191–192.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]