Γάιος Αντίστιος Βέτος (ύπατος το 6 π.Χ.)
| Γάιος Αντίστιος Βέτος (ύπατος το 6 π.Χ.) | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 40 π.Χ. |
| Θάνατος | 1 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός διευθυντής νομισματοκοπείου |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Gaius Antistius Vetus Lucius Antistius Vetus |
| Γονείς | Γάιος Αντίστιος Βέτος (ύπατος το 30 π.Χ.) |
| Οικογένεια | Antistii Veteres |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ύπατος στην αρχαία Ρώμη Ρωμαίος συγκλητικός |
Ο Γάιος Αντίστιος Βέτος, λατιν.: Gaius Antistius Vetus ήταν Ρωμαίος συγκλητικός, που δραστηριοποιήθηκε κατά την πρώιμη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και ύπατος το 6 π.Χ. ως συνάδελφος του Δέκιμου Λέλιου Βάλβου.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αντίστιος ήταν γιος του Γάιου Αντίστιου Βέτου, υπάτου το 30 π.Χ. Μεταξύ 26 και 24 π.Χ. ο Αντίστιος συμμετείχε στους Κανταβρικούς Πολέμους, υπηρετώντας με τον Αυτοκράτορα Αύγουστο για το μεγαλύτερο μέρος της εκστρατείας ως λεγάτος. Μαζί με τον συνάδελφό του Γάιο Φίρμιο, πολέμησαν μία δύσκολη εκστρατεία για να υποτάξουν τις φυλές Γαλλαικίων των πιο απομακρυσμένων δασικών και ορεινών τμημάτων της Γαλλαικίας που συνορεύουν με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Τους Νίκησαν μόνο μετά από μία σειρά σκληρών μαχών, αν και οι λεπτομέρειες αυτής της συγκεκριμένης εκστρατείας παραμένουν άγνωστες.
Λόγω της ασθένειας του Αυτοκράτορα, ο Αντίστιος διοίκησε τις πέντε λεγεώνες της Ρώμης στην πολιορκία του Αρακίλλου το 25 π.Χ. Ο Αντίστιος υπηρέτησε με τον Αύγουστο στην Aμάγυα, τη Bεργίδα και το Mόντε Βίδιο, και μετά την επιτυχημένη εκστρατεία, έγινε ο επαρχιακός κυβερνήτης (ανθύπατος) της Εγγύς Ισπανίας.
Ο Αντίστιος ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία ως <i>ένας των τριών ανδρών του νομισματοκοπείου</i> (triumvir monetalis) το 16–15 π.Χ. Επέστρεψε στη Ρώμη για να υπηρετήσει ως ύπατος, το 6 π.Χ., και αργότερα υπηρέτησε ως ανθύπατος της Ασίας είτε στις 2/3 είτε στις 3/4 μ.Χ., βοηθούμενος από τον μεγαλύτερο γιο του Γάιο Αντίστιο Βήτο.
Οι γιοι του, Γάιος και Λεύκιος, έγιναν Ρωμαίοι ύπατοι τα έτη 23 και 26 αντίστοιχα. Ο Βελλήιος Πατέρκουλος σημειώνει, ότι ζούσε ακόμη το 30 μ.Χ.