Βόρειο κανάλι της Κριμαίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βόρειο κανάλι της Κριμαίας
Χάρτης
Είδοςαρδευτικό κανάλι
Γεωγραφικές συντεταγμένες46°45′55″N 33°23′40″E
Διοικητική υπαγωγήΑυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας, Δημοκρατία της Κριμαίας και Όμπλαστ Χερσώνας
ΧώραΟυκρανία[1] και Ρωσία
Έναρξη κατασκευήςΔεκαετία του 1960
Μήκος402,6 χλμ
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το βόρειο κανάλι της Κριμαίας (ουκρανικά: Північно-Кримський канал‎‎, ρωσικά: Северо-Крымский канал‎‎) είναι αρδευτικό κανάλι στην Περιφέρειας Χερσώνας στη νότια Ουκρανία και στη χερσόνησο της Κριμαίας. Το κανάλι έχει πολλαπλές διακλαδώσεις σε όλη την περιφέρεια Χερσώνας και την Κριμαία.

Η προετοιμασία της κατασκευής ξεκίνησε το 1957. Οι κύριες εργασίες του έργου πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1961 και 1971 και είχαν τρία στάδια. Η κατασκευή διεξήχθη από τα μέλη της Κομσομόλ που στάλθηκαν με το ταξιδιωτικό εισιτήριο της Κομσομόλ (Komsomolskaya putyovka) ως μέρος των έργων των εργατών-σοκ και αντιπροσώπευαν περίπου 10.000 εθελοντές εργάτες.

Η Ουκρανία έκλεισε το κανάλι το 2014 αμέσως μετά τη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας. Η ροή του νερού αποκαταστάθηκε τον Μάρτιο του 2022 κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία το 2022.

Μια μελέτη του 2015 διαπίστωσε ότι το κανάλι παρείχε το 85% του νερού της Κριμαίας πριν από τη διακοπή λειτουργίας του καναλιού το 2014. Από αυτό το νερό από το κανάλι, το 72% πήγαινε στη γεωργία και το 10% στη βιομηχανία, ενώ το νερό για πόση και άλλες δημόσιες χρήσεις ήταν το 18%.[2]

Επισκόπηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κανάλι ξεκινά από την πόλη Ταβρίσκ, όπου αντλεί από τον ταμιευτήρα Καχόβκα που τροφοδοτείται από τον ποταμό Δνείπερο και εκτείνεται γενικά προς τα νοτιοανατολικά, καταλήγοντας στο μικρό χωριό Ζέλνι Γιαρ. Από εκεί, ένας αγωγός μεταφέρει νερό για να τροφοδοτήσει την πόλη Κερτς στο ανατολικό άκρο της χερσονήσου της Κριμαίας. Επτά ταμιευτήρες νερού βρίσκονται κατά μήκος του κύριου καναλιού, το οποίο έχει μήκος 402,6 χιλιόμετρα.[3]

Το νερό ρέει λόγω βαρύτητας από το Ταβρίσκ στο Ντζανκόι, όπου ανυψώνεται από τέσσερα αντλιοστάσια πάνω από 100 μέτρα για να να συνεχιστεί η ροή του κατάντη. Στην Κριμαία, πολλά μικρότερα κανάλια διακλαδίζονται από το κύριο κανάλι, όπως το κανάλι ρυζιού Ραζντόλνε, το κανάλι ρυζιού Αζόφ, το κανάλι διανομής Κρασνοχβαρντίσκε και το κανάλι Σάκι. Μέσω αυτών, παρέχεται νερό και στην πόλη της Συμφερόπολης.[3]

Η ιδέα για την κατασκευή του καναλιού αναπτύχθηκε τον 19ο αιώνα, ιδιαίτερα από τον Ρωσο-Φινλανδό βοτανολόγο Κρίστιαν φον Στέβεν. Μόλις μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η απόφαση εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο του 1950 από την Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης και την κυβέρνηση της Σοβιετικής Ένωσης. Η απόφαση ήταν να κατασκευαστεί ο υδροηλεκτρικός σταθμός Καχόβκα, τα κανάλια της Νότιας Ουκρανίας και της Βόρειας Κριμαίας. Το 1951 η σοβιετική ταχυδρομική υπηρεσία κυκλοφόρησε ένα αναμνηστικό γραμματόσημο όπου το βόρειο κανάλι της Κριμαίας κατηγοριοποιήθηκε ως ένα από τα Μεγάλα Κατασκευαστικά Έργα του Κομμουνισμού.

Η κατασκευή του καναλιού και των συστημάτων άρδευσης ξεκίνησε το 1957 και πραγματοποιήθηκε σε διάφορα στάδια. Το πρώτο στάδιο άνοιξε τον Οκτώβριο του 1963, μεταφέροντας νερό μέχρι το Κρασνοπερεκόπσκ στα βόρεια. Το 1965 το κανάλι ολοκληρώθηκε μέχρι την πόλη Ντζανκόι στο κέντρο της Κριμαίας. Το 1971 έφτασε η πόλη του Κερτς. Τον Δεκέμβριο του 1976 το κανάλι τέθηκε επίσημα σε λειτουργία.[4][5]

2014-2022[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την επανάσταση Μαϊντάν και την επακόλουθη ρωσική προσάρτηση της Κριμαίας, οι ουκρανικές αρχές μείωσαν σημαντικά τον όγκο του νερού που ρέει στην Κριμαία μέσω του καναλιού, επικαλούμενοι ένα τεράστιο ανεξόφλητο χρέος για τις προμήθειες νερού που οφείλει η χερσόνησος.[6] Αυτό περιελάμβανε ένα ημι-μυστικό έργο που οργανώθηκε από τον προεδρικό βοηθό Αντρίι Σεντσενκότο που κατασκεύασε ένα φράγμα σε ολόκληρο το κανάλι νότια του Καλαντσάκ, περίπου 15 χιλιόμετρα βόρεια των συνόρων της Κριμαίας, που ξεκίνησε μια σοβαρή έλλειψη νερού στην Κριμαία.[7] Η μείωση προκάλεσε την μείωση της γεωργικής συγκομιδής της χερσονήσου, η οποία εξαρτώταν σε μεγάλο βαθμό από την άρδευση το 2014.[6]

Οι πηγές νερού της Κριμαίας συνδέθηκαν με το βόρειο κανάλι της Κριμαίας για να αντικαταστήσουν τις πρώην ουκρανικές πηγές. Στόχος ήταν η αποκατάσταση της άρδευσης και της ύδρευσης στη χερσόνησο του Κερτς και σε μικρότερες κοινότητες στην ανατολική ακτή της Κριμαίας.[8] Το 2014, κατασκευάστηκε μια δεξαμενή για την αποθήκευση του νερού των ποταμών της Ανατολικής Κριμαίας κοντά στο χωριό Νοβοϊβανόβκα, στο Ραϊόν Νιζνοχίρσκι. Το βόρειο κανάλι της Κριμαίας συνδέεται με τον ταμιευτήρα Νοβοϊβανόβκα.[9]

Σύμφωνα με επίσημες ρωσικές στατιστικές, η γεωργική βιομηχανία της Κριμαίας ξεπέρασε πλήρως τις συνέπειες της απόφραξης του καναλιού και οι αποδόσεις των καλλιεργειών αυξήθηκαν κατά 1,5 φορά μεταξύ 2013 και 2016.[10] Η αναφερόμενη ταχεία αύξηση της γεωργικής παραγωγής στην Κριμαία οφείλεται στο γεγονός ότι, με τη βοήθεια επιδοτήσεων της τάξης των 2-3 δισεκατομμυρίων ρουβλίων ετησίως από τον προϋπολογισμό της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι παραγωγοί γεωργικών προϊόντων στην Κριμαία μπόρεσαν να αυξήσουν τον αριθμό γεωργικών μηχανημάτων.[11][12][13]

Αυτά τα επίσημα στατιστικά στοιχεία έρχονται σε αντίθεση με αναφορές για μαζική συρρίκνωση της καλλιεργούμενης έκτασης στην Κριμαία, από 130.000 εκτάρια το 2013 σε μόλις 14.000 το 2017[14] και ένα άδειο κανάλι και έναν σχεδόν ξερό ταμιευτήρα με αποτέλεσμα εκτεταμένες ελλείψεις νερού,[15][16][7] με το νερό να είναι διαθέσιμο μόνο για τρεις έως πέντε ώρες την ημέρα το 2021.[16] Την ίδια χρονιά, οι New York Times επικαλέστηκαν ανώτερους Αμερικανούς αξιωματούχους που δήλωσαν ότι η διασφάλιση της παροχής νερού της Κριμαίας θα μπορούσε να είναι στόχος μιας πιθανής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.[17][7]

Στις 24 Φεβρουαρίου 2022, την πρώτη ημέρα της ρωσικής εισβολής του 2022 στην Ουκρανία, τα ρωσικά στρατεύματα που προχωρούσαν από την Κριμαία έθεσαν τον έλεγχο στο βόρειο κανάλι της Κριμαίας.[18] Ο αρχηγός της Δημοκρατίας της Κριμαίας, Σεργκέι Αξιόνοφ, είπε στις τοπικές αρχές να προετοιμάσουν το κανάλι για να δεχτεί νερό από τον ποταμό Δνείπερο και να ξαναρχίσει την παροχή νερού.[19][20] Δύο ημέρες αργότερα, οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν εκρηκτικά για να καταστρέψουν το φράγμα που εμπόδιζε τη ροή από το 2014 και η παροχή νερού ξανάρχισε.[21][2]

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μια πινακίδα με πληροφορίες για το κανάλι
    Μια πινακίδα με πληροφορίες για το κανάλι
  • Το ξηρό κανάλι το 2019
    Το ξηρό κανάλι το 2019
  • Αγωγός - κλάδος του καναλιού της Βόρειας Κριμαίας κοντά στη Συμφερόπολη
    Αγωγός - κλάδος του καναλιού της Βόρειας Κριμαίας κοντά στη Συμφερόπολη
  • Ένα τμήμα του καναλιού της Βόρειας Κριμαίας το 2008, στα βόρεια της Συμφερόπολης.
    Ένα τμήμα του καναλιού της Βόρειας Κριμαίας το 2008, στα βόρεια της Συμφερόπολης.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ GEOnet Names Server. 11  Ιουνίου 2018. -1053437.
  2. ↑ 2,0 2,1 «North Crimean Canal Fills With Water After Russian Forces Destroyed Dam» (στα English). The Moscow Times. 4 March 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 May 2022. https://web.archive.org/web/20220518172926/https://www.themoscowtimes.com/2022/03/04/north-crimean-canal-fills-with-water-after-russian-forces-destroyed-dam-a76755. Ανακτήθηκε στις 18 May 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Tymchenko, Zinaida (13 May 2014). «Північно-Кримський канал. Історія будівництва» (στα uk). Ukrayinska Pravda Історична правда. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 March 2022. https://web.archive.org/web/20220321175300/https://www.istpravda.com.ua/articles/2014/05/13/142692/. Ανακτήθηκε στις 2 March 2022. 
  4. ↑ «Berezovsky, E. Северо-Крымский – дорога куда?» [North-Crimean is road to where?]. Ekologiya i Mir (Crimean Republican Association). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2013. 
  5. ↑ «Bericht in Neues Deutschland vom 1. Januar 1976» [Report in Neues Deutschland of January 1, 1976]. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2013. 
  6. ↑ 6,0 6,1 «Russia fears Crimea water shortage as supply drops». BBC News. 25 April 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 March 2021. https://web.archive.org/web/20210308083208/https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-27155885. Ανακτήθηκε στις 26 April 2014. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Troianovski, Anton (8 May 2021). «Where Ukrainians Are Preparing for All-Out War With Russia». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 May 2021. https://web.archive.org/web/20210524000920/https://www.nytimes.com/2021/05/08/world/europe/ukraine-russia-canal-crimea.html. Ανακτήθηκε στις 21 May 2021. 
  8. ↑ «New Pipelines Start Supplying Fresh Water to Crimea». en.voicesevas.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2015. 
  9. ↑ «Крым покончил с водным шантажом Украины» [Crimea ended the water blackmail of Ukraine]. Svobodnaya Pressa (στα Ρωσικά). 22 Απριλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2022. 
  10. ↑ «Продукция сельского хозяйства Республики Крым» [Agricultural products of the Republic of Crimea statistics с/х] (PDF) (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2019. 
  11. ↑ «с/х машины Крыма» [Agricultural machines of Crimea] (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2019. 
  12. ↑ «Государственная поддержка сельского хозяйства - Правительство Республики Крым» [State support of agriculture - the Government of the Republic of Crimea]. msh.rk.gov.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  13. ↑ «В Минсельхоз Крыма поступило 1200 заявок на получение субсидий на сумму более 1,5 миллиарда рублей — Министерство сельского хозяйства Республики Крым - Правительство Республики Крым» [The Ministry of Agriculture of the Crimea received 1,200 applications for subsidies worth more than 1.5 billion rubles - Ministry of Agriculture of the Republic of Crimea - Government of the Republic of Crimea]. msh.rk.gov.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2017. 
  14. ↑ Clara Ferreira Marques (19 Μαρτίου 2021). «Crimea's Water Crisis Is an Impossible Problem for Putin». www.bloomberg.com. Bloomberg. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2021. 
  15. ↑ Mirovalev, Mansur (4 January 2017). «Dam leaves Crimea population in chronic water shortage». Al Jazeera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 March 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220301/https://www.aljazeera.com/features/2017/1/4/dam-leaves-crimea-population-in-chronic-water-shortage. Ανακτήθηκε στις 21 May 2021. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Mirovalev, Mansur (21 May 2021). «The devastating human, economic costs of Crimea's annexation». Al Jazeera. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 May 2021. https://web.archive.org/web/20210525122230/https://www.aljazeera.com/news/2021/5/21/the-devastating-human-economic-costs-of-crimeas-annexation. Ανακτήθηκε στις 21 May 2021. 
  17. ↑ Cooper, Helene; Barnes, Julian E. (5 May 2021). «80,000 Russian Troops Remain at Ukraine Border as U.S. and NATO Hold Exercises». New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 January 2022. https://web.archive.org/web/20220114225637/https://www.nytimes.com/2021/05/05/us/politics/biden-putin-russia-ukraine.html. Ανακτήθηκε στις 19 January 2022. 
  18. ↑ «Российские войска берут под контроль Херсонщину: Крым готов получать воду». eadaily.com. 24 February 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 February 2022. https://web.archive.org/web/20220224165753/https://eadaily.com/ru/news/2022/02/24/rossiyskie-voyska-berut-pod-kontrol-hersonshchinu-krym-gotov-poluchat-vodu. Ανακτήθηκε στις 24 February 2022. 
  19. ↑ «Российские войска вышли к Херсону и восстановили подачу воды в Крым». RIA Novosti. 24 February 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 February 2022. https://web.archive.org/web/20220224214657/https://ria.ru/20220224/kanal-1774876399.html. Ανακτήθηκε στις 24 February 2022. 
  20. ↑ «Canal in annexed Crimea to be readied for water from Ukraine's Dnieper, official says». National Post. Reuters. 24 February 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 March 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220301/https://nationalpost.com/pmn/news-pmn/canal-in-annexed-crimea-to-be-readied-for-water-from-ukraines-dnieper-official-says. Ανακτήθηκε στις 24 February 2022. 
  21. ↑ «В Крым пошла вода — украинской дамбы больше нет». eadaily.com. 26 February 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 March 2022. https://web.archive.org/web/20220321012103/https://eadaily.com/ru/news/2022/02/26/v-krym-poshla-voda-ukrainskoy-damby-bolshe-net. Ανακτήθηκε στις 26 February 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βόρειο_κανάλι_της_Κριμαίας&oldid=9797042"