Βόζινταρ Καραγεώργεβιτς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Βόζινταρ Καραγεώργεβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Кнез Божидар Карађорђевић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 11 Ιανουαρίου 1862 ή 11 Ιανουαρίου 1861[1][2] |
| Θάνατος | 2 Απριλίου 1908[3][1][2] ή 14 Απριλίου 1908 Βερσαλλίες[3] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ (48°51′44″ s. š., 2°23′53″ v. d.)[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος καλλιτέχνης μεταφραστής |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Đorđe Karađorđević και d:Q12758568 |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Καρατζόρτζεβιτς |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Λεγεώνα της Τιμής |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βόζινταρ, σερβικά Божидар (11 Ιανουαρίου 1862 - 2 Απριλίου 1908) από τον Οίκο των Καραγεώργεβιτς ήταν πρίγκιπας της Σερβίας. Έγινε δάσκαλος ωδικής και ζωγραφικής· επίσης τεχνοκριτικός και μεταφραστής. Έγραφε άρθρα στη Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια, στην εφημερίδα Λε Φιγκαρό, στα περιοδικά Λα Ρεβύ ντε Παρί, Ρεβύ ντε Ρεβύ, Περιοδικό της Τέχνης, κ.ά.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Γεωργίου, εγγονού τού Γεωργίου του Μαύρου (Καραγεώργη), ηγέτη της εξέγερσης των Σέρβων εναντίον των Οθωμανών & γενάρχη του Οίκου και της Σάρκα Αναστασίγιεβιτς. Το 1858 ο μεγάλος θείος του Αλέξανδρος πρίγκιπας της Σερβίας εκτοπίστηκε και τα μέλη του Οίκου του εξορίστηκαν. Υπηρέτησε στο στρατό της Γαλλίας και τιμήθηκε με το σταυρό της Λεγεώνας της Τιμής. Το 1903 ο Οίκος του επέστρεψε με τον Πέτρο Α΄ της Σερβίας, γιο του Αλεξάνδρου.
Απεβίωσε στις Βερσαλίες το 1908. Το 1920 απεβίωσε ο μεγαλύτερος αδελφός του Αλέξιος επίσης άτεκνος· ήταν ο τελευταίος του πρεσβύτερου κλάδου των Καραγεώργεβιτς.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14408638p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 «Le Figaro». (Γαλλικά) Le Figaro. Société du Figaro. Παρίσι. 3 Απριλίου 1908. σελ. 1.
- ↑ 4,0 4,1 Domenico Gabrielli: «Dictionnaire historique du Père-Lachaise» (Γαλλικά) 2002. σελ. 177. ISBN-13 978-2-85917-346-3. ISBN-10 2-85917-346-3.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb14408638p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Karageorgevitch, Prince Bojidar (1899). Enchanted India. Harper & Brothers, New York.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|