Βοροσίλοφ (καταδρομικό)
 Το καταδρομικό Βοροσίλοφ στον λιμένα του Μπατούμι (1942). | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Βαρύ καταδρομικό κλάσης Κίροφ. |
| Έναρξη ναυπήγησης | 15 Οκτωβρίου 1935 |
| Καθέλκυση | 28 Ιουνίου 1937 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 28 Ιουνίου 1940 |
| Δίδυμα σκάφη | Κίροφ |
| Κατάληξη | Διαλύθηκε για σκραπ το 1973. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Μήκος | 191,3 m |
| Πλάτος | 17,66 m |
| Βύθισμα | 6,15 m (με πλήρες φορτίο) |
| Ταχύτητα | 36,72 kn (σε θαλάσσιες δοκιμές) |
| Αυτονομία | 2.140 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 18 kn |
| Πλήρωμα | 872 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 9 πυροβόλα των 180 mm 6 πυροβόλα των 100 mm 6 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 45 mm 4 πολυβόλα των 12,7 mm 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm 96-164 νάρκες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Βοροσίλοφ (ρωσικά: Ворошилов) ήταν σοβιετικό βαρύ καταδρομικό, το δεύτερο της κλάσης Κίροφ, το οποίο ανήκε στις τάξεις του Σοβιετικού Πολεμικού Ναυτικού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και μεταπολεμικά. Ανήκε στην δύναμη του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας και το 1941 ανέλαβε αποστολές βομβαρδισμού των γερμανικών στρατευμάτων που πολιορκούσαν την Οδησσό, μέχρι που επλήγη τον Νοέμβριο του έτους αυτού από γερμανικά βομβαρδιστικά. Μετά την ολοκλήρωση των απαραίτητων επισκευών, υποστήριξε κατά την διάρκεια της πολιαρκίας της Σεβαστούπολης αποβατικές ενέργειες στην χερσόνησο του Κερτς, καθώς και αμφίβιες επιχειρήσεις στο Νοβοροσίσκ στα τέλη Ιανουαρίου του 1943. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους σταμάτησε η ενεργή συμμετοχή του καταδρομικού σε πολεμικές επιχειρήσεις διότι, κατόπιν εντολής του Στάλιν, απαγορεύτηκε η χρήση μεγάλων πολεμικών πλοίων χωρίς την άδειά του. Μεταπολεμικά το Βοροσίλοφ μετατράπηκε κατάλληλα ώστε να δοκιμάζονται πυραυλικά συστήματα. Διαλύθηκε για σκραπ το 1973.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μήκος του πλοίου ήταν 191,3 m, το πλάτος του 17,66 m και το βύθισμα του 6,15 m. Το εκτόπισμα ήταν 7890 t με κανονικό φορτίο και 9436 t πλήρες.[1] Διέθετε δύο ατμοστροβίλους ισχύος 122.500 shp, χάρη στους οποίους έφτασε μέγιστη ταχύτητα 36,72 kn στις δοκιμές (η προβλεπόμενη ήταν 37 kn) παρόλο που ήταν υπέρβαρο κατά 650 t.[2]
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από εννέα πυροβόλα των 180 mm τοποθετημένα ανά τρία σε ισάριθμους πύργους.[2] Πέραν αυτών, υπήρχαν έξι μονά αντιαεροπορικά πυροβόλα των 100 mm, έξι αντιαεροπορικά των 45 mm και τέσσερα βαριά πολυβόλα των 12,7 mm.[3] Διέθετε επίσης δύο τρίδυμους τορπιλοσωλήνες των 533 mm.[4]
Στα 1944 εγκαταστάθηκαν ραντάρ ελέγχου πυρός των κύριων και των αντιαεροπορικών όπλων, βρετανικής προέλευσης, τα οποία στάλθηκαν στην ΕΣΣΔ μέσω του προγράμματος Lend-Lease.[4][5]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ναυπήγηση του Βοροσίλοφ άρχισε στα ναυπηγεία του Μικολάιβ στις 15 Οκτωβρίου 1935. Καθελκύστηκε στις 28 Ιουνίου 1937, όμως ολοκληρώθηκε μόλις στις 20 Ιουνίου 1940 -εξ αιτίας καθυστερήσεων στην εγκατάσταση του εξοπλισμού. Στις 23 Ιουνίου 1941, μία ημέρα μετά την έναρξη της Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, το καταδρομικό έπληξε μαζί με τρία αντιτορπιλικά στόχους στην Κωνστάντζα. Υπέστη κάποιες αβαρίες εξ αιτίας νάρκης που ανατινάχθηκε από το αντιτορπιλικό Soobrazitelny. Στις 19 Σεπτεμβρίου βομβάρδισε γερμανικά στρατεύματα κοντά στην Οδησσό και στην συνέχεια μετέβη στην ναυτική βάση του Νοβοροσίσκ.[6] Στις 2 Νοεμβρίου χτυπήθηκε από γερμανικά βομβαρδιστικά Junkers Ju 88 με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πυρκαγιά που κατασβέστηκε αργότερα.[7] Ρυμουλκήθηκε στο Πότι όπου πραγματοποιήθηκαν οι απαραίτητες επισκευές που διήρκησαν μέχρι τον Φεβρουάριο του 1942. Στις 19 Μαρτίου και ξανά στις 3 Απριλίου έπληξε στρατεύματα του Άξονα ευρισκόμενα κοντά στην Φεοντοσίγια, όμως στις 10 Απριλίου υπέστη ελαφρές αβαρίες από τα θραύσματα μιας βόμβας γερμανικού βομβαρδιστικού και επέστρεψε στο Μπατούμι για τις αναγκαίες επισκευές.[8]
Στις 8 και τις 11 Μαΐου παρείχε υποστηρικτικά πυρά στα σοβιετικά στρατεύματα που βρίσκονταν στην περιοχή του Κερτς και στην χερσόνησο Ταμάν. Στις 27 Μαΐου, ενώ μετέφερε στρατεύματα από το Μπατούμι στην Σεβαστούπολη, υπέστη βλάβη μία από τις τουρμπίνες του. Οι επισκευές κράτησαν μέχρι τις 24 Ιουλίου. Στις 29 Νοεμβρίου υπέστη ζημιές από νάρκες ενώ βομβάρδιζε στόχους στο Φιδονήσι με συνέπεια να επιστρέψει στο Πότι για επισκευές. Στα τέλη Ιανουαρίου 1943 υποστήριξε την απόβαση σοβιετικών στρατευμάτων πίσω από τις γερμανικές γραμμές στην Μαλαγια Ζεμλια.
Το Βοροσίλοφ αποσύρθηκε από την ενεργό δράση κατόπιν εντολής του ίδιου του Ιωσήφ Στάλιν. Ο Στάλιν απαγόρευσε την χρήση κύριων μονάδων επιφανείας χωρίς την δική του ρητή άδεια έπειτα από περιστατικό κατά το οποίο χάθηκαν ταυτόχρονα τρία αντιτορπιλικά του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας εξ αιτίας της δράσης της εχθρικής αεροπορίας.[9] Το πλοίο μεταφέρθηκε στο Νοβοροσίσκ και στις 5 Νοεμβρίου στην Σεβαστούπολη, την οποία είχε πλέον απελευθερώσει ο νικηφόρος Κόκκινος Στρατός.[7] Στις 8 Ιουλίου 1945 το πλοίο τιμήθηκε με το Παράσημο του Κόκκινου Λάβαρου,[10] διάκριση που επισφράγισε την δράση του κατά την διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου.[10]
Μεταπολεμική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε επιθεώρηση που πραγματοποιήθηκε το 1946 το πλοίο κρίθηκε ανεπαρκές, αλλά η συντήρησή του συνεχίστηκε κανονικά.[7] Τον Απρίλιο του 1954 ξεκίνησε ο εκσυγχρονισμός του, όμως κατόπιν επανεξέτασης του όλου εγχειρήματος οι εργασίες κρίθηκαν ανεπαρκείς. Σε αντίθεση με το αδελφό πλοίο Μαξίμ Γκόρκι, που εκσυγχρονίσθηκε πλήρως, το Βοροσίλοφ μετατράπηκε κατάλληλα προκειμένου να γίνονται δοκιμές πυραύλων. Οι αλλαγές ολοκληρώθηκαν τον Δεκέμβριο του 1961, ενώ από τον Οκτώβριο του 1963 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1965 πραγματοποιήθηκαν επιπλέον τροποποιήσεις. Τον Οκτώβριο του 1972 αγκυροβολήθηκε μόνιμα και χρησιμοποιήθηκε σαν πλωτός στρατώνας. Διαλύθηκε για σκραπ τον Μάρτιο του επόμενου έτους.[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Yakubov and Worth, p. 84
- ↑ 2,0 2,1 Yakubov and Worth, p. 90
- ↑ Yakubov and Worth, pp. 86–7
- ↑ 4,0 4,1 Yakubov and Worth, p. 88
- ↑ «British Naval Radar Equipment of World War II». navweaps.com. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.
- ↑ Rohwer, pp. 82–3, 101
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Yakubov and Worth, p. 92
- ↑ «Cruiser Voroshilov» (στα Russian). Black Sea Fleet. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2009.
- ↑ Whitley, p. 211
- ↑ 10,0 10,1 «Type Kirov» (στα Russian). sovnavy-ww2.by.ru. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2002. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2009.
- ↑ Yakubov and Worth, pp. 91–2
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, MD: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- Whitley, M. J. (1995). Cruisers of World War Two: An International Encyclopedia. London: Cassell. ISBN 1-86019-874-0.
- Yakubov, Vladimir· Worth, Richard (2009). «The Soviet Light Cruisers of the Kirov Class». Στο: Jordan, John. Warship 2009. London: Conway. σελίδες 82–95. ISBN 978-1-84486-089-0.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Voroshilov (ship, 1937) στο Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
