Βισέντε Χουΐντομπρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βισέντε Χουΐντομπρο
Γέννηση10 Ιανουαρίου 1893
Santiago commune
Θάνατος2 Ιανουαρίου 1948
Cartagena
Επάγγελμα/
ιδιότητες
ποιητής[1], συγγραφέας, δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας[2]
ΥπηκοότηταΧιλή
Σχολές φοίτησηςΠανεπιστήμιο της Χιλής
Αξιοσημείωτα έργαAltazor
Σύζυγος(οι)Manuela Portales Bello (1912), Ximena Amunátegui, Raquel Señoret
Τέκνα5

Υπογραφή
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα

Ο Βισέντε Γκαρσία-Ουιδόβρο Φερνάντες (Vicente García-Huidobro Fernández· 10 Ιανουαρίου 1893 – 2 Ιανουαρίου 1948) ήταν Χιλιανός ποιητής από αριστοκρατική οικογένεια. Ανέπτυξε το λογοτεχνικό κίνημα avant-garde στην Χιλή και ήταν ο δημιουργός και κυριότερος εκφραστής του λογοτεχνικού κινήματος "Creacionismo" (Δημιουργισμός).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βισέντε ήταν γόνος πλούσιας οικογένειας από το Σαντιάγκο της Χιλής. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Ευρώπη, όπου εκπαιδεύτηκε από Αγγλίδες και Γαλλίδες νταντάδες. Μόλις η οικογένειά του επέστρεψε στην Χιλή, φοίτησε στο εβραϊκό λύκειο Σαν Ιγνάσιο (Colegio San Ignacio Alonso Ovalle), απ' όπου αποβλήθηκε, επειδή φορούσε ένα δαχτυλίδι που έμοιαζε με βέρα.

Το 1910 σπούδασε φιλολογία στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Χιλής, ωστόσο ένα μεγάλο κομμάτι της γνώσης του στην λογοτεχνία και στην ποίηση το έλαβε από την μητέρα του, Μαρία Λουίζα Φερνάντες Μπασκουνιάν, η οποία ήταν επίσης ποιήτρια. Η μητέρα του συνήθιζε να φιλοξενεί "λογοτεχνικά σαλόνια" στο σπίτι της. Μερικές φορές η συμμετοχή υπερέβαινε τα 60 άτομα, τα οποία πήγαιναν να ακούσουν τις διαλέξεις της σχετικά με την λογοτεχνία. Στους προσκεκλημένους περιλαμβάνονταν μέλη της οικογένειας, υπηρέτες και ένας νάνος. Αργότερα, το 1912, βοήθησε τον Βισέντε οικονομικά και ψυχολογικά, ώστε να εκδώσει το πρώτο του περιοδικό με τίτλο "Musa Joven" (Νεαρή μούσα).

Ο Βισέντε το 1911 εξέδωσε το Ecos del alma (Ηχώ της ψυχής), ένα έργο σε μοντέρνο φιλολογικό ύφος. Την επόμενη χρονιά, το 1912, παντρεύτηκε την Manuela Portales Bello και το 1913 εξέδωσε το Canciones en la noche (Τραγούδια την νύχτα). Το βιβλίο περιλάμβανε μερικά ποιήματα που είχαν προηγουμένως εκδοθεί στο "Musa Joven", καθώς και το πρώτο προσωπικό του έργο, "Triángulo armónico" (Αρμονικό τρίγωνο).

Το 1913 μαζί με τον Κάρλος Ντίας Λογιόλα (γνωστό και ως Πάμπλο ντε Ρόκα) εξέδωσε τρία τεύχη του περιοδικού Azul (Μπλε) και τα ποιήματα Canciones en la noche και La gruta del silencio (Το σπήλαιο της σιωπής). Την επόμενη χρονιά, το 1914, έδωσε μια διάλεξη με τον λατινικό τίτλο "Non serviam", που σημαίνε "Δεν υπηρετώ", και στην οποία ο κεντρικός άξονας ήταν η οπτική του πάνω στην αισθητική. Την ίδια χρονιά στο περιοδικό "Pasando y Pasando" ο Βισέντε εξήγησε τις θρησκευτικές του αμφιβολίες και κέρδισε την εμπιστοσύνη της οικογένειάς του και των Εβραίων.Το 1916 εξέδωσε το έργο του "Las pagodas ocultas" (Οι κρυφές παγόδες) και το υπέγραψε για πρώτη φορά με το όνομά του Βισέντε Ουιδόβρο.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ecos del alma (Σαντιάγο: Imprenta Chide, 1911)
  • Canciones en la noche (Σαντιάγο: Imprenta Chile, 1913)
  • La gruta de silencio (Σαντιάγο: Imprenta Chile, 1913)
  • Las pagodas ocultas (Σαντιάγο: Imprenta Universitaría, 1914)
  • Adán (Σαντιάγο: Imprenta Universitaría, 1916)
  • El espejo de agua (Μπουένος Άιρες: Editorial Orión, 1916)
  • Horizon Carré (Παρίσι: Editions Paul Birault, 1917)
  • Tour Eiffel (Μαδρίτη: Imprenta Pueyo, 1918)
  • Hallali (Μαδρίτη: Ediciones Jesús López, 1918)
  • Ecuatorial (Μαδρίτη: Imprenta Pueyo, 1918)
  • Poemas articos (Μαδρίτη: Imprenta Pueyo, 1918)
  • Saisons choisies (Παρίσι: Editions Le Cible, 1921)
  • Automne régulier (Παρίσι: Editions Librairie de France, 1925)
  • Tout a Coup (Παρίσι: Editions Au Sans Pareil, 1925)
  • Altazor: el viaje en paracaídas (Μαδρίτη: Campañía Iberoamericana de Publications, 1931)
  • Temblor de Cielo (Μαδρίτη: Ediorial Plutarco, 1931)
  • Ver y palpar (Σαντιάγο: Ediciones Ercilla, 1941)
  • El ciudadano del Olvido (Σαντιάγο: Ediciones Ercilla, 1941)
  • Antología de Vicente Huidobro (Σαντιάγο: Editorial Zig-Zag, 1945)
  • Ultimos Poemas (Σαντιάγο: Talleres Gráficos Ahués Hnos, 1948)
  • Poesías, edited with a prologue by Enrique Lihn (Χαβάνα: Casa de las Américas, 1968)
  • Obras Completas de Vicente Huidobro (Σαντιάγο: Editorial Zig-Zag, 1964)
  • Obras Completas de Vicente Huidobro (Σαντιάγο: Editorial Andres Bello, 1976)

Μεταφράσεις στην αγγλική γλώσσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Relativity of Spring: 13 poems translated from the French, translated by Michael Palmer and Geoffrey Young (Berkeley, California: Sand Dollar, 1976)
  • The Selected Poetry of Vicente Huidobro, edited by David Guss (New York: New Directions, 1981)
  • Althazor, translated by Eliot Weinberger (Saint Paul, Minnesota: Graywolf Press, 1988)
  • The Poet Is a Little God: Creationist Verse, translated by Jorge García-Gómez (Riverside, California: Xenos Books, 1990)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/116885. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  2. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2002106669. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Perdigó, Luisa Marina (1994). The Origins of Vicente Huidobro's 'Creacionismo' (1911–1916) and its Evolution (1917–1947). New York: Mellen Press. (ISBN 0773422994)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Finding aid for the Vicente Huidobro papers at the Getty Research Institute, contains a listing of materials and biographical information