Βικτόρ Λαλού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βικτόρ Λαλού
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Victor Laloux (Γαλλικά)
Γέννηση15  Νοεμβρίου 1850[1][2][3]
Τουρ
Θάνατος13  Ιουλίου 1937[1][4][5]
Παρίσι[6]
Τόπος ταφήςCimetière de La Salle
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[7]
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Γαλλική Ακαδημία Ρώμης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[8][6]
ΕργοδότηςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Αξιοσημείωτο έργοΒασιλική Σαιν-Μαρτέν της Τουρ
Gare d'Orsay
Crédit Lyonnais headquarters
Hôtel de Ville de Tours
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρόεδρος (1910–1913, Société des Artistes Français)
πρόεδρος (1920–1922, Société des Artistes Français)
πρόεδρος (1912–1937, Fondation Taylor)[9]
Βραβεύσειςβραβείο της Ρώμης (1878)
Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1929)
Χρυσό μετάλλιο ΑΙΑ (1922)
Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βικτόρ Αλεξάντρ Φρεντερίκ Λαλού (Victor Alexandre Frederic Laloux, 15 Νοεμβρίου 185013 Ιουλίου 1937) ήταν Γάλλος αρχιτέκτονας.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εσωτερικό του σημερινού Μουσείου Ορσέ

Ο Βικτόρ Λαλού γεννήθηκε στην Τουρ και σπούδασε στην École des Beaux-Arts των Παρισίων, και συγκεκριμένα στο ατελιέ του Λουί-Ζυλ Αντρέ. Οι σπουδές του διακόπηκαν από τον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο, ωστόσο κέρδισε την υποτροφία «Βραβείο της Ρώμης» το 1878, οπότε πέρασε την τριετία 1879 έως 1882 στη Βίλα Μέντιτσι, στη Ρώμη.

Επιστρέφοντας στη Γαλλία, ο Λαλού ανελίχθηκε γρήγορα μέσα από το καλλιτεχνικό σύστημα, υπηρετώντας ως μέλος πολλών κριτικών επιτροπών, εταιρειών και ιδρυμάτων. Στην τέχνη του, ανέλαβε μείζονες παραγγελίες, στις οποίες ειδικεύθηκε σε ένα νεοκλασικό στιλ με πολύ πλούσια επιφανειακή διακόσμηση. Διορίσθηκε καθηγητής της École des Beaux-Arts και συνεργάσθηκε με γλύπτες και τοιχογράφους τελείως ενταγμένους στην παράδοση και το ιδιαίτερο ύφος που αναπτύχθηκε στη Σχολή, αλλά το επεξέτεινε, εφαρμόζοντάς το για πρώτη φορά σε πλαίσια από χυτοσίδηρο. Οι μεταλλικοί σκελετοί επέτρεψαν την αύξηση του ύψους των εσωτερικών χώρων, πιο γενναιόδωρα παράθυρα και γυάλινες οροφές, με κυρίοτερο παράδειγμα τον θόλο του σιδηροδρομικού σταθμού Γκαρ ντ' Ορσέ, που είναι το σημερινό Μουσείο Ορσέ.

Ο Λαλού τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του AIA το 1922 και με το Χρυσό Μετάλλιο του RIBA το 1929. Το 1932 εκλέχθηκε επίτιμο αντεπιστέλλον μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Design της Νέας Υόρκης. Ο Βικτόρ Λαλού πέθανε στο Παρίσι, σε ηλικία 86 ετών.

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο σιδηροδρομικός σταθμός της Τουρ

Μεταξύ των αξιοσημείωτων έργων του Λαλού συγκαταλέγονται και τα παρακάτω:

Επιπλέον, ο Λαλού ανέλαβε την επιμέλεια της αναστηλώσεως του Ναού του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα το 1885.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 16, σελ. 612

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]