Βικτωρία Ακκοραμπόνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βικτωρία Ακκοραμπόνι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Φεβρουαρίου 1557
Γκούμπιο
Θάνατος22  Δεκεμβρίου 1585[1][2][3]
Πάντοβα
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠάολο Τζιορντάνο Α΄ Ορσίνι
Francesco Peretti di Montalto
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Βικτωρία Ακκοραμπόνι (Vittoria Accoramboni, 15 Φεβρουαρίου 1557 – 22 Δεκεμβρίου 1585) ήταν Ιταλίδα ευγενής και ποιήτρια, με συναρπαστική ζωή που απετέλεσε τη βάση για το θεατρικό έργο Ο λευκός Διάβολος του Τζων Ουέμπστερ και για αρκετά μυθιστορήματα.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Β. Ακκοραμπόνι γεννήθηκε στην πόλη Γκούμπιο στην Ούμπρια και ήταν το δέκατο τέκνο μιας οικογένειας που ανήκε στην ελλάσσονα τάξη των ευγενών της πόλεως. Σύντομα, μετανάστευσαν στη Ρώμη με σκοπό να βελτιώσουν τις προοπτικές τους. Αφού πρώτα απέρριψε πολλές προτάσεις γάμου για τη Βικτωρία, ο πατέρας της την αρραβώνιασε με τον Φραντσέσκο Περέττι, έναν νέο χωρίς θέση, αλλά ανεψιό του Καρδιναλίου Μοντάλτο, ο οποίος θεωρείτο πολύ πιθανό ότι θα γινόταν Πάπας.[5]

Στο μεταξύ η Βικτωρία θαυμαζόταν και λατρευόταν από τους εξυπνότερους και πλέον ταλαντούχους άνδρες στη Ρώμη. Καθώς της άρεσε η πολυτελής και πολυέξοδη ζωή, αν και δεν ήταν εύπορη, σύντομα βουτήχτηκαν στα χρέη με τον σύζυγό της.[5] Ανάμεσα στους πλέον ένθερμους θαυμαστές της συγκαταλεγόταν και ο Παύλος Τζορντάνο Α΄ Ορσίνι, 1ος Δούκας του Μπρατσιάνο, ένας από τους ισχυρότερους άνδρες στη Ρώμη την εποχή εκείνη. Ο ένας από τους αδελφούς της Βικτωρίας, ο Μαρτσέλλο, επιθυμώντας να τη δει σύζυγο ενός δούκα, έβαλε και δολοφόνησαν τον σύζυγό της[5], τον Περέττι, το 1581. Ο ίδιος ο δούκας θεωρήθηκε ύποπτος για συνέργεια, στον βαθμό που πιστευόταν πως είχε δολοφονήσει την πρώτη του σύζυγο, την Ισαβέλλα των Μεδίκων. Τώρα που η Βικτωρία ήταν χήρα, της έκανε πρόταση γάμου, την οποία εκείνη δέχθηκε πρόθυμα, και παντρεύτηκαν λίγο καιρό αργότερα.[5]

Αλλά η καλή της τύχη προκάλεσε τον φθόνο πολλών, και έγιναν προσπάθειες να ακυρωθεί ο γάμος. Η Βικτωρία φυλακίσθηκε στο Καστέλ Σαντ'Άντζελο[5] και απελευθερώθηκε πιθανώς μόνο με τη διαμεσολάβηση του Καρδιναλίου Κάρλο Μπορρομέο. Με τον θάνατο του Πάπα Γρηγορίου ΙΓ΄, ο Καρδινάλιος Μοντάλτο, ο θείος του πρώτου συζύγου της, εξελέγη πράγματι Πάπας το 1585 με το όνομα Σίξτος Ε΄. Ο νέος Πάπας ορκίσθηκε εκδίκηση κατά του Δούκα του Μπρατσιάνο και της Βικτωρίας, οι οποίοι, προειδοποιημένοι εγκαίρως, διέφυγαν πρώτα στη Βενετία και από εκεί στο Σαλό, επίσης έδαφος της φιλελεύθερης Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας.[5] Εκεί ο δούκας πέθανε τον Νοέμβριο του 1585, κληροδοτώντας στη χήρα του όλη την προσωπική του περιουσία. Από την άλλη, το Δουκάτο του Μπρατσιάνο πέρασε στον γιο του από την πρώτη του σύζυγο.

Η Βικτωρία, κυριαρχούμενη από θλίψη, πήγε να ζήσει αποτραβηγμένη στην Πάδοβα, όπου την ακολούθησε ο Λουδοβίκος Ορσίνι, συγγενής του δεύτερου συζύγου της και υπάλληλος της Δημοκρατίας της Βενετίας, προκειμένου να έλθουν σε φιλικό διακανονισμό ως προς το μοίρασμα της περιουσίας.[5] Αλλά μία αντιδικία ξέσπασε σχετικά μεταξύ τους, οπότε ο Λουδοβίκος δεν δίστασε να προσλάβει μια συμμορία μπράβων (bravi) να δολοφονήσουν τη Βικτωρία, έγκλημα που διέπραξαν[5] στο τέλος του 1585. Ο ίδιος ο Λουδοβίκος και σχεδόν όλοι οι συνεργοί του θανατώθηκαν αργότερα με διαταγή της Δημοκρατίας της Βενετίας.[5]

Αναφορές στη λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία της Ακκοραμπόνι απετέλεσε τη βάση της τραγωδίας του Τζων Ουέμπστερ Ο λευκός Διάβολος ή Η Τραγωδία του Πάολο Τζορντάνο Ουρσίνι, Δούκα του Μπρατσιάνο (1612). Επίσης της νουβέλας του Σταντάλ Βιτόρια Ακοραμπόνι, δούκισσα του Μπρατσιάνο (1837-1839), του μυθιστορήματος του Λούντβιχ Τηκ, Vittoria Accoramboni (1840) και του μυθιστορήματος του Ρομπέρ Μερλ l'Idole (1987).


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Vittoria-Accoramboni. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6xd8p87. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. accoramboni-vittoria. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb150872164. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 «Vittoria Accoramboni - Italian Noblewoman» στην Encyclopedia Britannica, 14 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2018.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  •  Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαVillari, Luigi (1911) «Accoramboni, Vittoria» στο: Chisholm, Hugh, επιμ. Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 122 
  • Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 3, σελ. 298