Βασίλ Κριτσέβσκι
| Βασίλ Κριτσέβσκι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Василь Григорович Кричевський (Ουκρανικά) |
| Γέννηση | 31 Δεκεμβρίου 1872ιουλ. / 12 Ιανουαρίου 1873γρηγ. Vorozhba |
| Θάνατος | 15 Νοεμβρίου 1952 Καράκας |
| Τόπος ταφής | Saint Andrew Cemetery |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Βενεζουέλα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ουκρανικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας γραφίστας ζωγράφος καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[2] σκηνογράφος[2] καθηγητής καλλιτεχνικών[2] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Poltava Zemstvo building 8a Tarasa Shevchenka Lane |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | d:Q12114927 |
| Αδέλφια | Φεντίρ Κριτσέφσκι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αξιόλογος καλλιτέχνης της Σοβιετικής Ένωσης (9 Μαΐου 1940) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βασίλ Χριχόροβιτς Κριτσέβσκι (ουκρανικά: Василь Григорович Кричевський, 12 Ιανουαρίου 1873 στο χωριό Βόροζμπα, νυν Λεμπέντιν Ραϊόν – 15 Νοεμβρίου 1952 στο Καράκας της Βενεζουέλας) ήταν Ουκρανός ζωγράφος, αρχιτέκτονας, μελετητής τέχνης, γραφίστας, σύμβουλος κινηματογραφικής τέχνης, παιδαγωγός και ειδικός στην εφαρμοσμένη τέχνη και τη διακοσμητική τέχνη. Είναι ο σχεδιαστής του ουκρανικού θυρεού του 1918, των κρατικών σφραγίδων και των τραπεζογραμματίων. [3] Ήταν αδελφός του Ουκρανού ζωγράφου Φέντιρ Κριτσέβσκι.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βασίλ Κριτσέβσκι γεννήθηκε στο χωριό Βόροζμπα, κοντά στο Λεμπέντιν, σε μια οικογένεια οκτώ παιδιών όπου ήταν ο μεγαλύτερος. Ο πατέρας του, Χριχόρι Γιακίμοωιτς Κριτσέβσκι, ήταν ένας επαρχιακός γιατρός εβραϊκής καταγωγής που ασπάστηκε τον ορθόδοξο Χριστιανισμό και παντρεύτηκε μια Ουκρανή, την Πρασκόβια Χριχόριβνα.
Ο Κριτσέβσκι έλαβε λίγη τυπική εκπαίδευση, αλλά είχε βαθύ ενδιαφέρον για την ουκρανική λαογραφία και την ιστορία της τέχνης. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν ένας από τους ιδρυτές και πρυτάνεις της Εθνικής Ακαδημίας Εικαστικών Τεχνών και Αρχιτεκτονικής της Ουκρανίας. Στη δεκαετία του 1920 δίδαξε στο Ινστιτούτο Πλαστικών Τεχνών του Κιέβου, του Αρχιτεκτονικού Ινστιτούτου του Κιέβου. Μεταξύ των μαθητών του είναι και ο αρχιτέκτονας Ιωσήφ Καράκης, ο οποίος σπούδασε με τον Κριτσέβσκι "Εσωτερικό κατοικιών και δημοσίων κτηρίων" καθώς και τεχνικές ζωγραφικής. [4] Στη συνέχεια δίδαξε στή Σχολή Καλών Τεχνών της Οδησσού και υπηρέτησε στο αρχιτεκτονικό τμήμα του Κρατικού Ινστιτούτου Τέχνης του Κιέβου μέχρι το 1941.
Ο Κριτσέβσκι μετακόμισε στο Λβιβ το 1943 όπου διορίστηκε πρύτανης μιας νέας ουκρανικής σχολής τέχνης, η οποία τελικά έγινε η Εθνική Ακαδημία Τεχνών του Λβιβ. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, έζησε για λίγο στο Παρίσι πριν μεταναστεύσει στη Νότια Αμερική το 1948. Πέθανε στο Καράκας, την πρωτεύουσα της Βενεζουέλας, στις 15 Νοεμβρίου 1952.
Καλλιτεχνική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κριτσέβσκι αναγνωρίστηκε για πρώτη φορά δημόσια το 1903 όταν κέρδισε τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την κατασκευή ενός κτηρίου Πολτάβα, το οποία σήμερα στεγάζει το Περιφερειακό Μουσείο Σπουδών. Ο σχεδιασμός του κτηρίου βασίστηκε στις παραδόσεις της ουκρανικής λαϊκής αρχιτεκτονικής. [5]
Ως ζωγράφος, ο Κριτσέβσκι φιλοτέχνησε συνολικά περίπου 3.000 πίνακες, σχέδια, διακοσμητικά σχέδια και εξώφυλλα βιβλίων. Το έργο του επηρεάστηκε από τον γαλλικό ιμπρεσιονισμό.
Κατόπιν αιτήματος του προέδρου Μικαΐλο Χρουσέβσκι, ο Κριτσέβσκι σχεδίασε τα κρατικά εμβλήματα και τις σφραγίδες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουκρανίας καθώς και τα τραπεζογραμμάτια της Δημοκρατίας.
Από το 1907 έως το 1910, ο Κριτσέβσκι σχεδίασε σκηνικά και κοστούμια για περισσότερα από 15 θεατρικά έργα και όπερες. Στο διάστημα μεταξύ 1917–1918 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο της Ουκρανίας. [6]
Σε πολλά έργα ο Κριτσέβσκι εργάστηκε μαζί με έναν άλλο Ουκρανό αρχιτέκτονα, τον Πέτρο Κοστίσκο, ο οποίος το 1960 ανέλαβε την ανακατασκευή του κτηρίου του πρώην Κυβερνείου της Πολτάβα. Μερικά από τα έργα του Κριτσέβσκι βρίσκονται στο εξωτερικό, ενώ το μεγαλύτερο σύνολο των έργων του βρίσκεται στο Ουκρανικό Μουσείο στη Νέα Υόρκη.
Πινακοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Κυβερνείο της Πολτάβα, 1903 -
Εθνόσημο της Ουκρανίας, 1917 -
Τραπεζογραμμάτιο αξίας δύο χρίβνια, 1918 -
Κτήριο συγγραφέων (μαζί με τον Πέτρο Κοστίρκο) -
Εκπαιδευτικό και εκθεσιακό κέντρο αγγειοπλαστικής (Πολτάβα), 1916 -
Μουσείο Σεφτσένκο, 1928 -
Κτήριο Στικίβσκι, 1908 -
Πολυκατοικία στο Κίεβο
Άλλες πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Vadim Sherbakivskiy. Vasyl Krychevsky. London, 1954.
- Vasyl Krychevsky. Jubilee exhibition. Catalogue. New-York, 1973.
- Vadim Pavlovsky. Vasyl H. Krychevsky. Life and Work. New York, 1974.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2017955105. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2017955105. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ http://www.encyclopediaofukraine.com/display.asp?linkpath=pages%5CK%5CR%5CKrychevskyVasylH.htm
- ↑ Юнаков 2016, σελ. 53.
- ↑ Hamm, Michael F. (1993). Kiev: A Portrait, 1800-1917. Princeton University Press. σελ. 114. ISBN 0-691-02585-1.
- ↑ Hordynsky, Sviatoslav; Vadym Pavlovsky (1989). «Vasyl Krychevsky». Encyclopedia of Ukraine. http://www.encyclopediaofukraine.com/display.asp?AddButton=pages\K\R\KrychevskyVasylH.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-04-22.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Юнаков, О. (2016). Архитектор Иосиф Каракис. Алмаз. ISBN 978-1-68082-000-3.
|
