Βασίλης Τσαγρής
| Βασίλης Τσαγκρής | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1931 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Ο Βασίλης Τσαγρής (1931) είναι αντιστράτηγος Πυροβολικού εν αποστρατεία του ελληνικού Στρατού Ξηράς. Υπήρξε στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΥΕΝΕΔ, υπαρχηγός της Κ.Υ.Π. και διευθυντής Στρατιωτικού Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη.
Σε πολλά δημοσιεύματα το όνομά του αναφέρεται, λανθασμένα, ως Τσαγκρής.
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βασίλης Τσαγρής γεννήθηκε το 1931 στην Κόρινθο, με καταγωγή από τις Καρυές Κορινθίας. Είναι εγγονός του προέδρου του Αρείου Πάγου Σπυρίδωνα Τσαγρή.[1] Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) από την οποία αποφοίτησε το 1951, ως ανθυπολοχαγός Πυροβολικού. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του σε διάφορα στρατιωτικά σχολεία εσωτερικού και εξωτερικού, στη Σχολή Πολέμου, και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας. Το 1965, όταν ήταν λοχαγός, το όνομά του ενεπλάκη από δεξιές εφημερίδες στην «Υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ». Ο ΑΣΠΙΔΑ ήταν, υποτίθεται, μυστική παραστρατιωτική οργάνωση νεαρών αξιωματικών με σοσιαλιστική ιδεολογία που είχαν καθοδηγητή τον Ανδρέα Παπανδρέου. Η ίδια η ύπαρξη της οργάνωσης έχει αμφισβητηθεί, και πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι το όλο θέμα ήταν δημιούργημα κύκλων των ανακτόρων με σκοπό την φθορά του Ανδρέα Παπανδρέου και την εκκαθάριση του στρατεύματος από αξιωματικούς φιλικά προσκείμενους σε αυτόν.[2]
Επί απριλιανής χούντας, ο Τσαγρής δραπέτευσε στην Δυτική Ευρώπη, όπου ήρθε σε επαφή με τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΚ. Τελικά εγκαταστάθηκε στην Μπολώνια της Ιταλίας, όπου στρατολογούσε στελέχη για το ΠΑΚ (κυρίως Έλληνες φοιτητές), καλλιέργησε επαφές με απελευθερωτικά κινήματα και μυστικές υπηρεσίες Αραβικών και σοσιαλιστικών κρατών, και κανόνιζε τη μεταφορά αντιστασιακών σε στρατόπεδα στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο με σκοπό να λάβουν στρατιωτική εκπαίδευση για δράση ενάντια στη δικτατορία.[3] Καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα του ο αδελφός του Ερρίκος Τσαγρής κρατούνταν στις φυλακές ΕΑΤ ΕΣΑ οπου και με βασανιστήρια χρησιμοποιούνταν σαν μέτρο πίεσης για την επιστροφή του αδελφού του.
Με την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο Τσαγρής επανήλθε στις ένοπλες δυνάμεις και συνέχισε την καριέρα του. Όταν τον Οκτώβριο του 1981 το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση, ο Ανδρέας Παπανδρέου διόρισε τον Τσαγρή γενικό διευθυντή της Υ.Ε.Ν.Ε.Δ. (Υπηρεσία Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων). Παρέμεινε σ' αυτή τη θέση έως τις αρχές του 1982, οπότε και τοποθετήθηκε υπαρχηγός της τότε Κ.Υ.Π. (Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, σημερινή ΕΥΠ). Έμεινε στην Κ.Υ.Π. έως τον Απρίλιο του 1985, οπότε και ανέλαβε διευθυντής Στρατιωτικού Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη,[2] έως τη λήξη της θητείας του το 1990, οπότε και αποστρατεύθηκε ως αντιστράτηγος.
Η απομάκρυνση του Τσαγρή από τη θέση του υπαρχηγού της ΚΥΠ (σύμφωνα με αριστερές εφημερίδες) ήταν αποτέλεσμα απαίτησης των Αμερικανών, αλλά και κακών σχέσεων μεταξύ του Τσαγρή και του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Άμυνας (και απόστρατου αξιωματικού) Αντώνη Δροσογιάννη, σε σχέση με τις προαγωγές και τις μεταθέσεις των αξιωματικών (ο Τσαγρής ήταν αρκετά πιο αριστερός από τον Δροσογιάννη).[4]
Περίοδος Κ.Υ.Π. και σχεδιαζόμενο πραξικόπημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την περίοδο που ήταν στην Κ.Υ.Π., ο Τσαγρής και ο τότε υποδιοικητής του ΟΤΕ Θεοφάνης Τόμπρας ενημέρωσαν τον Ανδρέα Παπανδρέου για σχεδιαζόμενο από ακροδεξιούς πραξικόπημα εναντίον του τον Φεβρουάριο του 1983.[5] Υπήρξαν πληροφορίες για «κινήσεις» στρατιωτικών στο Μεγάλο Πεύκο, την Ξάνθη (Δ΄ Σώμα Στρατού), την Αλεξανδρούπολη και την Ορεστιάδα. Μετά από αξιολόγηση των πληροφοριών, τέθηκαν σ’ επιφυλακή τα σώματα ασφαλείας, εγκαταστάθηκαν στο Κέντρο Επιχειρήσεων του Πενταγώνου οι υπουργοί Προεδρίας Μένιος Κουτσόγιωργας, Εσωτερικών Γιώργος Γεννηματάς και Δημόσιας Τάξης Γιάννης Σκουλαρίκης, ενώ ο υφυπουργός Άμυνας Παυσανίας Ζακολίκος στάλθηκε μέσα στη νύχτα για επιθεώρηση των μονάδων της Βόρειας Ελλάδας. Την επομένη η επιφυλακή επεκτάθηκε στο στρατό, ενημερώθηκαν τα πολιτικά κόμματα, κι αξιωματικοί εγκαταστάθηκαν στην ΕΡΤ και τον ΟΤΕ.[6]
Πολλά ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα (BBC, DW) μίλησαν για καταστολή απόπειρας πραξικοπήματος, αλλά η κυβέρνηση επίσημα είπε ότι ήταν άσκηση ετοιμότητας.[6] Οι δεξιές εφημερίδες υποστήριξαν ότι το όλο σκηνικό «στήθηκε» από τον Ανδρέα Παπανδρέου για να μπορέσει να προχωρήσει σε μαζικές αποστρατείες αντικυβερνητικών αξιωματικών από τα ηγετικά κλιμάκια του Στρατού: η «Καθημερινή» μίλησε για «πραξι-κομματική» κινητοποίηση, ενώ η «Βραδυνή» για «Πράσινο Σχέδιο».[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εφ. Αυριανή, 29/10/1981
- ↑ 2,0 2,1 [Εφ. Το Ποντίκι, 19/4/1985 https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:pZbX-8fKl7gJ:www.dtic.mil/dtic/tr/fulltext/u2/a346407.pdf+tardir+tsangris&hl=en&pid=bl&srcid=ADGEEShSa5TCUj9LOp4rD1n8CMjTmlFFV7BO0e9NINd08T6IjCdxur5PjPz1xjh8FJtKAdv15QPt8LwTRE3xfvPMNaVgB-V4a3XmOoiI4YoeNzTk9A2EikjMlNOfjiT5hqG4Se1pGh35&sig=AHIEtbQpIzqhWIDhqQYPXeML-w8G477Fvw]
- ↑ [Εφ. Το Ποντίκι, 19/4/1985 https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:pZbX-8fKl7gJ:www.dtic.mil/dtic/tr/fulltext/u2/a346407.pdf+tardir+tsangris&hl=en&pid=bl&srcid=ADGEEShSa5TCUj9LOp4rD1n8CMjTmlFFV7BO0e9NINd08T6IjCdxur5PjPz1xjh8FJtKAdv15QPt8LwTRE3xfvPMNaVgB-V4a3XmOoiI4YoeNzTk9A2EikjMlNOfjiT5hqG4Se1pGh35&sig=AHIEtbQpIzqhWIDhqQYPXeML-w8G477Fvw]
- ↑ [Εφ. Το Ποντίκι, 19/4/1985 https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:pZbX-8fKl7gJ:www.dtic.mil/dtic/tr/fulltext/u2/a346407.pdf+tardir+tsangris&hl=en&pid=bl&srcid=ADGEEShSa5TCUj9LOp4rD1n8CMjTmlFFV7BO0e9NINd08T6IjCdxur5PjPz1xjh8FJtKAdv15QPt8LwTRE3xfvPMNaVgB-V4a3XmOoiI4YoeNzTk9A2EikjMlNOfjiT5hqG4Se1pGh35&sig=AHIEtbQpIzqhWIDhqQYPXeML-w8G477Fvw]
- ↑ Εφ. Αυριανή, 1/3/1983
- ↑ 6,0 6,1 Εφ. Ελευθεροτυπία, 22/7/2007
- ↑ Καθημερινή και Βραδυνή, 1/3/1985