Βασίλης Στάικος

Βασίλης Στάικος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1922;
Θάνατος	2011;
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ποδοσφαιριστής; καλαθοσφαιριστής; πετοσφαιριστής
	δεδομένα

Ο Βασίλης Στάικος (1922-2011) υπήρξε διακεκριμένος Έλληνας ποδοσφαιριστής των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Συνέδεσε το όνομά του με την ανασύσταση της ποδοσφαιρικής ομάδας του Πανιωνίου το 1940, η οποία μεγαλούργησε μεταπολεμικά. Έπαιξε για πολλά χρόνια στο σύλλογο στις θέσεις της μεσαίας γραμμής, κυρίως ως αριστερό χαφ, και το 1951 κατέκτησε το πρωτάθλημα Αθηνών. Είχε το παρατσούκλι «Κυραμαρία» και κατείχε ένα σπάνιο ρεκόρ. Συγκεκριμένα, δεν είχε λείψει από κανένα αγώνα της ομάδας σε όλα αυτά τα χρόνια από τιμωρία ή τραυματισμό. Επίσης, υπήρξε αθλητής στίβου, μπάσκετ και βόλεϊ. Μάλιστα, με την ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ400 του Πανιωνίου είχε καταρρίψει το πανελλήνιο ρεκόρ.

Το ξεκίνημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βασίλης Στάικος γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 αγωνιζόταν στην ανεπίσημη ομάδα Πράσινη Θύελλα, η οποία είχε ως έδρα το «γήπεδο της Λεύκας» στην περιοχή Αγ. Παντελεήμονα Ιλισσού. Το 1939 εικονίζεται σε σχετική φωτογραφία της ομάδας. Παράλληλα, ήταν αθλητής στίβου στον Πανιώνιο, με τα χρώματα του οποίου στις 18 Φεβρουαρίου 1940 μετείχε στο εφηβικό πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου. Επίσης, ήταν μέλος των ομάδων μπάσκετ και βόλεϊ του ίδιου συλλόγου. Το 1940 ο Πανιώνιος μετακόμισε στο νεόκτιστο Στάδιο Νέας Σμύρνης και ξαναδημιούργησε την ποδοσφαιρική του ομάδα που είχε αδρανοποιηθεί. Το φθινόπωρο του 1940 ο Στάικος με τους περισσότερους παίκτες της Πράσινης Θύελλας εντάχθηκαν στο ποδοσφαιρικό τμήμα του Πανιωνίου, στον οποίο αγωνίστηκε ως το 1955.

Η «Κυρά-Μαρία»[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για πολλά χρόνια κατοικούσε κυριολεκτικά μέσα στο γήπεδο σε ένα σπιτάκι που είχε φτιάξει εκεί. Η μητέρα του, η κυρά Μαρία, έπλενε τις φανέλες των ποδοσφαιριστών, με αποτέλεσμα και ο ίδιος να αποκτήσει το παρατσούκλι «Κυραμαρία», με το οποίο ήταν γνωστός στους κυανέρυθρους. Ο ίδιος αποδεχόταν με χαμόγελο το παρατσούκλι αυτό και έχει αφηγηθεί ως εξής τη δημιουργία του παρωνυμίου:

"Σε κάποιους αγώνες στίβου, ο προπονητής μας έψαχνε παιδιά για να λάβουν μέρος στα αθλήματα. Κάθε φορά που ανέφερε ένα άθλημα εγώ φώναζα, πάρε εμένα τον Βασιλάκη της κυρά- Μαρίας. Έτσι μου έμεινε το παρατσούκλι και οι περισσότεροι φίλαθλοι της εποχής, έτσι με φώναζαν αφού ελάχιστοι με γνώριζαν σαν Στάικο. Υπάρχει κι ένα χαρακτηριστικό περιστατικό από αγώνα μας με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ο αντίπαλος μου ο Βενετικίδης, που ήταν ταχύτατος, μου ξέφυγε δύο φορές. Την τρίτη φορά λοιπόν, του έκανα ένα δυνατό τζαρτζάρισμα κι έπεσε με δύναμη στα ξύλινα κάγκελα. Ορισμένοι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, άρχισαν να βρίζουν αλλά οι περισσότεροι άρχισαν να τραγουδάνε «δεν περνάς κυρά- Μαρία» και διάφορα άλλα κάθε φορά που είχα την μπάλα. Είχε γραφτεί κι ένα ωραίο ανέκδοτο εκείνη την εποχή στην Αθλητική Ηχώ απ’ τον δημοσιογράφο Παύλο Κριναίο, σχετικά με το παρατσούκλι μου."^[1]

Η καθιέρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε μέλος της σπουδαίας ποδοσφαιρικής ομάδας του Πανιωνίου της περιόδου 1946-1955, η οποία το 1951 κατέκτησε το πρωτάθλημα Αθηνών και στη συνέχεια τερμάτισε στη 2η θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα. Επίσης, το 1952 ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδος, χάνοντας το τρόπαιο από τον Ολυμπιακό σε επαναληπτικό τελικό, αφού στο πρώτο ματς είχε ισοφαριστεί με 2-2 στο 90΄.

Συμπαίκτες του ήταν οι Πεντζαρόπουλος, Κασάπογλου, Κερδεμελίδης, Ι. Ζαρκάδης, Παυλίδης, Σκορδίλης, Νεστορίδης, Τσολιάς, Ν. Ζαρκάδης, Σωτηριάδης, Τσουχνικάς και Θανάσης Σαραβάκος.

Αθλητής στίβου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βασίλης Στάικος υπήρξε και αθλητής στίβου του Πανιωνίου, στις μεσαίες αποστάσεις: 400μ., 800μ. και 4Χ400μ, με καλές επιδόσεις. Η μεγαλύτερη διάκρισή του ήταν όταν με την ομάδα σκυταλοδρομίας 4Χ400 του συλλόγου, μαζί με τους Σκορδίλη, Πετροπουλάκη και Στρατάκη πέτυχαν πανελλήνιο ρεκόρ.

Μια ζωή Πανιώνιος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν κοντά στην ομάδα της Νέας Σμύρνης. Ήταν ενεργό μέλος του Συνδέσμου Παλαιμάχων Πανιωνίου και αποτελούσε τη ζωντανή ιστορία της ποδοσφαιρικής ομάδας. Δημιούργησε οικογένεια και επαγγελματικά διατηρούσε πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ, από το οποίο συνταξιοδοτήθηκε. Απεβίωσε στις 29 Αυγούστου 2011.