Βασίλειο του Αρτσάχ
| Βασίλειο του Αρτσάχ | ||
|---|---|---|
| 1000–1261 | ||
| ||
| Πολίτευμα | Απόλυτη μοναρχία | |
| δεδομένα () | ||
Το Βασίλειο του Αρτσάχ (αρμενικά: Արցախի թագավորություն) ήταν ένα μεσαιωνικό βασίλειο και εξαρτώμενο αρμενικό βασίλειο στην επικράτεια των Σιουνίκ και Αρτσάχ, στο καντόνι Γκαρμτμάν του Ουτίκ, και στα καντόνια Μαζάζ και Βαραζνουνίκ της επαρχίας Αϊραράτ.[1] Οι σύγχρονες πηγές αναφέρονται σε αυτό με την ονομασία Χατσέν. Ωστόσο, επειδή οι κτήσεις του Χατσέν κατά την διακυβέρνηση του πρίγκιπα Χασάν Τζαλάλ περιλάμβαναν όλο το Ναγκόρνο Καραμπάχ μαζί με πολλές συνεχείς περιοχές στα δυτικά, βόρεια και νότια, το πριγκιπάτο του συχνά λεγόταν βασίλειο του Αρτσάχ.[2] Το βασιλικό[3] δόκιμο παράρτημα της αρχαίας δυναστείας των Σιουνιδών ονομαζόταν Χατσέν από το κύριο κέντρο του. Ο Χασάν Τζαλάλ καταγόταν από την αρμενική Δυναστεία Αρανσαχίκ, που προηγείτο ιστορικά της κατάκτησης της περιοχής από τους Αρσακίδες της Παρθίας.[4] Το βασίλειο αναδύθηκε όταν ο Χοβάνες-Σενεκερίμ απέκτησε το βασιλικό τίτλο το 1000.[εκκρεμεί παραπομπή]
Το Αρτσάχ διατήρησε τους κυρίαρχους ηγεμόνες του. Στις αρχές του 13ου αιώνα δέχτηκαν την επικυριαρχία του Βασιλείου της Γεωργίας, και έπειτα της Μογγολίας.[5] Έχασαν τον Βασιλικό τίτλο μετά την δολοφονία του Χασάν Τζαλάλ (1214–1261) από τον Ιλχανίδη κυβερνήτη Αρκούν, αλλά συνέχισαν να κυβερνούν το Σιουνίκ ως πριγκιπάτο, το οποίο από τον 16ο αιώνα αποτελούνταν από τα πέντε αρμενικά μελικάτα του Αρτσάχ και το μελικάτο του Κασατάγ του Σιουνίκ που υπήρξε μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα.[1] Οι απόγονοι των βασιλιάδων του Σιουνίκ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του Σιουνίκ μέχρι τον 20ό αιώνα.[εκκρεμεί παραπομπή]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Hewsen, Robert H (2001). Armenia: A Historical Atlas. Chicago: University of Chicago Press. σελίδες 118–121. ISBN 0-226-33228-4.
- ↑ Hewsen, Robert H. “The Kingdom of Artsakh,” in T. Samuelian & M. Stone, eds. Medieval Armenian Culture. Chico, CA, 1983
- ↑ Hewsen, Robert H. “The Kingdom of Artsakh,” p. 47
- ↑ Ulubabyan, Bagrat (1975). Խաչենի իշխանությունը, X-XVI դարերում [The Principality of Khachen, From the Tenth to Sixteenth centuries] (στα Αρμενικά). Yerevan: Armenian Academy of Sciences. σελίδες 56–59.
- ↑ Hewsen, Robert H. "The Meliks of Eastern Armenia: A Preliminary Study." Revue des Études Arméniennes. NS: IX, 1972, pp. 255-329.