Βαγαίος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το επίθετο Βαγαίος ήταν αρχαία ελληνική θρησκευτική επίκληση του θεού Δία, που τη χρησιμοποιούσαν τοπικά οι κάτοικοι της Φρυγίας. Εκεί ο Δίας λατρευόταν ως θεός του ουρανού. Η λέξη ετυμολογείται από την περσική λέξη βαγά, που σημαίνει «θεός». Ο «Βαγαίος Ζευς» λατρευόταν κάποιες φορές και ως «Φρύγιος Ζευς», δηλαδή οι όροι «Βαγαίος» και «Φρύγιος» είχαν καταστεί πρακτικά συνώνυμοι.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969, σελ. 241