Βίτιαζ Ρούσκι

Με την ονομασία Βίτιαζ Ρούσκι, ή Ρούσκι Βίτιαζ, ( ρωσικά : Русский витязь ), φέρεται στην ιστορία των αεροσκαφών το πρώτο τετρακινητήριο αεροσκάφος που κατασκευάστηκε στον κόσμο. Έμεινε γνωστό και με τα ονόματα Σικόρσκυ Ρούσκι Βίτιαζ , ή παλαιότερα Μπολσόι Βαλτίσκι (= Μεγάλη Βαλτική). Το όνομά Ρούσκι Βίτιαζ σημαίνει Ρώσος Ιππότης.

Το αεροσκάφος αυτό που ήταν διπλάνο, (με διπλές πτέρυγες, πάνω και κάτω), σχεδιάστηκε από τον Ρώσο μηχανικό και αεροναυπηγό Ιγκόρ Σικόρσκι εξ ου και η επίσης ονομασία του, και κατασκευάστηκε το 1913, στο ρωσικό εργοστάσιο τρένων Ζάβοντ, στην Αγία Πετρούπολη.

Κατασκευή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιγκόρ Σικόρσκυ είχε αναλάβει από το 1911 την κατασκευή ενός μεγαλύτερου τύπου διπλάνου και αξιώσεων σε ακτίνα δράσης και μεταφορική ικανότητα. Όταν μετά από διάφορους σχεδιασμούς και υπολογισμούς ανακοίνωσε ότι ένα τέτοιο αεροσκάφος μεγαλυτέρων διαστάσεων και που θα φέρει τέσσερις κινητήρες θα είναι έτοιμο την Άνοιξη του 1913 σχεδόν κανείς των παρατηρητών δεν τον πίστευε. Τελικά ο σχεδιασμός και η κατασκευή του νέου τύπου προχώρησαν ταχύτατα και στις 10 Μαΐου του 1913 ο "Ρώσος Ιππότης" πραγματοποιεί την πρώτη δοκιμαστική πτήση η οποία και υπήρξε επιτυχής, παρά τις μέχρι τότε αντίθετες προβλέψεις.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο "Ρώσος Ιππότης" ήταν ένα τετρακινητήριο διπλάνο με άνισο ανάπτυγμα ορθογώνιας κάτοψης φτερών κατασκευασμένα από κόντρα πλακέ, αφήνοντας μεταξύ τους διάκενο 2,5 μέτρων, (ή 8 ft 2 in), συνδεόμενα με εντατήρες. Το αεροσκάφος συνολικού ύψους 4 μ. έφερε μια καμπίνα με διπλή στήλη ελέγχου πιλότου, δύο καμπίνες επιβατών και αποθηκευτικό χώρο για τα ανταλλακτικά. Επίσης η καμπίνα του πιλότου ήταν εξοπλισμένη με ένα προβολέα και πολυβόλο. Έφερε από ένα ζεύγος κινητήρων ώθησης στην αιχμή των κάτω φτερών, ανά πλευρά, όμοιους με εκείνους που είχαν τοποθετηθεί σε προηγούμενο μοντέλο δικινητήριου διπλάνου του " Le Grand ".

Μετά και τις δοκιμαστικές πτήσεις που συνεχίστηκαν μέχρι τις 27 Μαΐου 1913, διαπιστώθηκε μεταξύ των άλλων επιτυχιών των στόχων ότι ένας επιβάτης ακόμη και να περπατούσε στη διάρκεια της πτήσης γύρω από τις καμπίνες δεν προκαλούσε προβλήματα στη σταθερότητα. Η δε απογείωσή του απαιτούσε διάδρομο τροχοδρόμησης περίπου 700 μ. Δυστυχώς όμως η ζωή του Ρώσου Ιππότη έληξε ένα μηνα μετά στις 23 Ιουνίου όταν σταθμευμένο αυτό σε διάδρομο επέπεσε επ΄ αυτού μηχανή έτερου αεροσκάφος που συνετρίβη κατά την προσγείωσή με συνέπεια να υποστεί σοβαρή εκτεταμένη ζημιά η οποία δεν αποκαταστάθηκε.

Γενικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πλήρωμα: 3
Χωρητικότητα: μέχρι 7 επιβάτες
Μήκος: 20 μ. (65 πόδια 7 μέσα)
Άνω άνοιγμα φτερών: 27 μ. (88 ft 7 in)
Κάτω άνοιγμα φτερών: 20 μ. (65 πόδια 7 ίντσες)
Ύψος: 4 μ. (13 πόδια 1")
Συνολική επιφάνεια φτερών: 120 τ.μ. (1.300 τετραγωνικά πόδια)
Κενό βάρος: 3.400 κιλά (£ 7.496)
Μικτό βάρος: 4.000 κιλά (£ 8.818)
Μέγιστο βάρος απογείωσης: 4.940 kg (£ 10.891)
Κινητήρες: 4 × Argus, 4-κύλινδροι νερό υδρόψυκτοι σε σειρά εμβόλων, 75 kW (100 hp) το καθένα.
Μέγιστη ταχύτητα: 90 χλμ/ώρα (56 μίλια/ώρα ή 49 κόμβους)
Ακτίνα δράσης: 170 χιλιόμετρα (106 μίλια ξηράς, ή 92 ναυτικά μίλια)
Ανώτατο υπηρεσιακό όριο: 600 μ. (1.969 ft)

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.14ος, σελ.393.