Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βίλι Μέσσερσμιττ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Wilhelm Emil Messerschmitt
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Willy Messerschmitt (Γερμανικά)
Γέννηση26  Ιουνίου 1898[1][2][3]
Φραγκφούρτη[4][5]
Θάνατος15 Σεπτεμβρίου 1978 (80 ετών)
Μόναχο[6]
Τόπος ταφήςHauptfriedhof Bamberg
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
ΕκπαίδευσηMunich Institute of Technology
ΣπουδέςΤεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααεροναυπηγός
μηχανικός
διδάσκων πανεπιστημίου
military flight engineer
glider pilot
ΕργοδότηςΤεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
German National Prize for Art and Science
Ehrenzeichen Pionier der Arbeit
Βαυαρικό Τάγμα Αξίας
Επίτιμος διδάκτωρ του Τεχνικού Πανεπιστημίου του Μονάχου (1937)
Wehrwirtschaftsführer
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Βίλχελμ Έμιλ "Βίλι" Μέσσερσμιττ (γερμανική προφορά: [ˈmɛsɐʃmɪt]· 26 Ιουνίου 1898 – 15 Σεπτεμβρίου 1978) ήταν Γερμανός σχεδιαστής και κατασκευαστής αεροσκαφών. Το 1934, σε συνεργασία με τον Βάλτερ Ρέτελ, σχεδίασε το Messerschmitt Bf 109, το οποίο έγινε το σημαντικότερο μαχητικό αεροσκάφος της Luftwaffe καθώς η Γερμανία επανεξοπλιζόταν πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παραμένει το δεύτερο πιο παραγόμενο πολεμικό αεροσκάφος στην ιστορία, με περίπου 34.000 μονάδες να έχουν κατασκευαστεί, πίσω από το Σοβιετικό Ilyushin Il-2.

Ένα άλλο αεροσκάφος της Messerschmitt, αρχικά ονομαζόμενο "Bf 109R", κατασκευάστηκε ειδικά για καταρρίψεις ρεκόρ ταχύτητας, και αργότερα μετονομάστηκε σε Messerschmitt Me 209. Αυτό κατέρριψε το απόλυτο παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας και διατήρησε το ρεκόρ ταχύτητας για αεροσκάφη με έλικα μέχρι το 1969. Η εταιρεία του Μέσσερσμιττ κατασκεύασε επίσης το πρώτο αεριωθούμενο αεροσκάφος που μπήκε σε υπηρεσία – το Messerschmitt Me 262

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βίλχελμ Έμιλ "Βίλι" Μέσσερσμιττ γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη, γιος του Μπάπτιστ Φέρντιναντ Μέσσερσμιττ (1858–1916) με την δεύτερη σύζυγό του, Άννα Μαρία Σάλερ (1867–1942).[7] [8]Από νεαρή ηλικία έδειξε ενδιαφέρον για την αεροπορία και τη μηχανική. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό αεροσκαφών, γεγονός που διαμόρφωσε την καριέρα του ως έναν από τους πιο σημαντικούς αεροναυπηγούς του 20ού αιώνα.

Πρώτα σχέδια ανεμοπλάνων και Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ήταν νέος, ο Μέσσερσμιττ έγινε φίλος με τον πρωτοπόρο των γερμανικών ανεμοπτέρων, Φρίντριχ Χαρτ. Ο Χαρτ εντάχθηκε στον γερμανικό στρατό το 1914 και ενώ ήταν μακριά στον πόλεμο, ο Μέσσερσμιττ συνέχισε να εργάζεται σε έναν από τους σχεδιασμούς του Χαρτ, το ανεμόπτερο S5. Το 1917, ο Μέσσερσμιττ κατατάχθηκε ο ίδιος στο στρατό. Μετά τον πόλεμο, οι δύο επανενώθηκαν και συνέχισαν να συνεργάζονται ενώ ο Μέσσερσμιττ άρχισε τις σπουδές του στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου και ο Χαρτ κατασκεύαζε αεροσκάφη στην Bayerische Flugzeugwerke (BFW – Βαυαρικά Εργοστάσια Αεροσκαφών). Το ανεμόπτερο S8 που σχεδίασαν και κατασκεύασαν μαζί το 1921 κατέρριψε (αν και ανεπίσημα) ένα παγκόσμιο ρεκόρ διάρκειας πτήσης. Επίσης για κάποιο διάστημα να διεύθυναν μια σχολή πτήσεων. Την ίδια χρονιά, το πρώτο αεροσκάφος που σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από τον Μέσσερσμιττ πέταξε – το ανεμόπτερο S9.

Αρχή της καριέρας του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1923 ο Μέσσερσμιττ αποφοίτησε από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Την ίδια χρονιά ο Harth και ο Μέσσερσμιττ είχαν μια διαμάχη και πήραν χωριστούς δρόμους, με τον Μέσσερσμιττ να ιδρύει τη δική του εταιρεία αεροσκαφών στο Άουγκσμπουργκ. Στην αρχή, ο Μέσσερσμιττ κατασκεύαζε ανεμοπλάνα, αλλά μέσα σε δύο χρόνια είχε προχωρήσει από μηχανοκίνητα ανεμοπλάνα, σε μικρά σπορ και τουριστικά αεροσκάφη . Αυτά κορυφώθηκαν με τη σχεδίαση των Messerschmitt M 17 και Messerschmitt M 18, τα οποία ο Μέσσερσμιττ πούλησε στην BFW το 1927, όταν η κυβέρνηση της Βαυαρίας ενθάρρυνε μια ενδεχώμενη συγχώνευση των δύο εταιρειών. Ακολούθησε το ελαφρύ Messerschmitt M20 το 1928, το οποίο αποδείχθηκε καταστροφή για την BFW και τον ίδιο τον Μέσσερσμιττ. Δύο M20 ενεπλάκησαν σε σοβαρά δυστυχήματα πολύ σύντομα μετά την αγορά, και αυτό οδήγησε την αεροπορική εταιρεία να ακυρώσει την παραγγελία τους. Αυτό προκάλεσε σοβαρό πρόβλημα ταμειακών ροών για την εταιρεία και οδήγησε στη χρεοκοπία της το 1931. Οι συντριβές των M20 δημιούργησαν επίσης έναν ισχυρό εχθρό για τον Μέσσερσμιττ στο πρόσωπο του Έρχαρντ Μιλχ, επικεφαλής της Luftwaffe, ο οποίος είχε χάσει έναν στενό φίλο σε ένα από τα δυστυχήματα.

Ναζιστική Γερμανία και Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μέσσερσμιττ μαζί με τον Έρχαρντ Μιλχ (στο κέντρο) και τον Υπουργό Εξοπλισμών και Πολεμικής Παραγωγής Άλμπερτ Σπέερ

Οι δεσμοί που είχε δημιουργήσει ο Μέσσερσμιττ με τα ηγετικά ναζιστικά στελέχη Ρούντολφ Ες και Χέρμαν Γκέρινγκ (μέσω του Theo Croneiss) τον έσωσαν από το να ακολουθήσει τη μοίρα του άλλου μεγάλου εχθρού του Milch, του Hugo Junkers. Για να παραμείνει στην αεροναυπηγική βιομηχανία με τον Μιλχ, ο οποίος δεν θα του έδινε κρατικές συμβάσεις, ο Μέσσερσμιττ υπέγραψει συμφωνίες με τη Ρουμανία για πωλήσεις του M35 και ενός μεταφορικού αεροπλάνου, του Messerschmitt M 36. Όταν ο Μιλχ το έμαθε αυτό, κατήγγειλε δημόσια τον Messerschmitt ως προδότη και στάλθηκε η Gestapo να τον ανακρίνει όπως και άλλους αξιωματούχους της BFW. Αλλά με την παρέμβαση του Croneiss δεν έγινε καμία περαιτέρω ενέργεια.

Η ίδρυση του Reichsluftfahrtministerium (Υπουργείο Αεροπορίας του Ράιχ - RLM) από τη ναζιστική κυβέρνηση το 1933, με επικεφαλής τον Μιλχ, οδήγησε σε ανάπτυξη την γερμανική αεροπορική βιομηχανία και την ανάσταση της BFW. Συνεργαζόμενος με τον Ρομπερτ Λούσερ, ο Μέσσερσμιττ σχεδίασε το κορυφαίο προϊόν της ανανεωμένης εταιρείας. Αυτό ήταν ένα χαμηλοπτέρυγο τετραθέσιο μονοπλάνο που ονομάζεται Messerschmitt M37, αλλά πιο γνωστό με την μεταγενέστερη ονομασία RLM του Βf 108. Το επόμενο έτος, ο Μέσσερσμιττ ενσωμάτωσε πολλά προηγμένα χαρακτηριστικά σχεδιασμού του Bf 108 στο μαχητικό Bf 109.

Το 1936, το Messerschmitt Bf 109 κέρδισε τον διαγωνισμό του RLM για το νέο μονοθέσιο μαχητικό και έγινε ένα από τα κύρια αεροσκάφη της Luftwaffe. Έτσι, ο Βίλι Μέσσερσμιττ και το εργοστάσιό του απέκτησαν σημαντικό ρόλο στα εξοπλιστικά σχέδια του Υπουργείου Αεροπορίας του Ράιχ (RLM).

Ο ρόλος του ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο όταν το Messerschmitt Bf 110 κέρδισε επίσης τον διαγωνισμό για το νέο πολλαπλών χρήσεων μαχητικό αεροσκάφος. Αυτές οι επιτυχίες καθιέρωσαν την Messerschmitt AG ως έναν από τους κορυφαίους κατασκευαστές πολεμικών αεροσκαφών της ναζιστικής Γερμανίας.

Στις 11 Ιουλίου 1938, ο Μέσσερσμιττ διορίστηκε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της BFW και η εταιρεία μετονομάστηκε σε Messerschmitt AG. Την ίδια χρονιά, η εταιρεία ξεκίνησε τη δουλειά πάνω σε αυτό που τελικά θα γινόταν το Me 262, καθώς και στο Messerschmitt Me 210, το οποίο είχε σχεδιαστεί ως διάδοχος του Bf 110. Το Me 210 αποδείχτηκε ότι είχε τεράστια προβλήματα ανάπτυξης που λύθηκαν μόνο με την εξέλιξη του τύπου, στο Messerschmitt Me 410 Τα προβλήματα και οι καθυστερήσεις που προέκυψαν θέτουν και πάλι σε κίνδυνο τη φήμη τόσο του Μέσσερσμιττ όσο και της ομώνυμης εταιρείας του.

Δίκη και μεταπολεμική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προσωπογραφία του Günter Rittner (1978)

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μέσσερσμιττ δικάστηκε από Ειδικό δικαστήριο για τη χρήση καταναγκαστικής εργασίας και το 1948 καταδικάστηκε για συνεργασία με το ναζιστικό καθεστώς. Μετά από δύο χρόνια στη φυλακή, αποφυλακίστηκε και ανέλαβε εκ νέου τη θέση του ως επικεφαλής της εταιρείας του. Δεδομένου ότι στη Γερμανία απαγορευόταν να κατασκευάζει αεροσκάφη μέχρι το 1955, ο Μέσσερσμιττ μετέτρεψε την εταιρεία του σε κατασκευαστική προκατασκευασμένων κτιρίων, ραπτομηχανών και μικρών αυτοκινήτων - πιο γνωστό το Messerschmitt Kabinenroller. Εξάγοντας τα ταλέντα του στην Ισπανία του Φράνκο, σχεδίασε το εκπαιδευτικό αεριωθούμενο Hispano HA-200 για την Hispano Aviación το 1952, πριν τελικά του επιτραπεί να επιστρέψει στην κατασκευή αεροσκαφών στη Γερμανία για να κατασκευάσει το Fiat G91 και στη συνέχεια το Lockheed F-104 Starfighter για τη Δυτικογερμανική Luftwaffe με ειδική άδεια. Σχεδίασε επίσης το Helwan HA-300, ένα ελαφρύ υπερηχητικό αναχαιτιστικό για τις Αιγυπτιακές αεροπορικές δυνάμεις. Αυτό ήταν το τελευταίο σχέδιο αεροσκάφους του.

Ο Μέσσερσμιττ είδε την εταιρεία του να περνά μέσα από συγχωνεύσεις πρώτα με την Bölkow το 1968 και στη συνέχεια με την Hamburger Flugzeugbau το 1969, οπότε έγινε MBB (Messerschmitt-Bölkow-Blohm, και κατόπιν μέρος της EADS και τώρα ονομάζεται Airbus) με τον Μέσσερσμιττ ως πρόεδρο μέχρι το 1970, όταν και αποσύρθηκε. Πέθανε οκτώ χρόνια αργότερα, στις 15 Σεπτεμβρίου 1978 σε νοσοκομείο του Μονάχου υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Κριτική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι σχεδιασμοί του Μέσσερσμιττ εστιάζονταν στην απόδοση, επιδιώκοντας ιδιαίτερα την ελαφριά κατασκευή, αλλά και την ελαχιστοποίηση της αντίστασης από τις αεροδυναμικές επιφάνειες. Οι επικριτές του τον κατηγορούσαν ότι μερικές φορές πήγαινε αυτή την προσέγγιση πολύ μακριά σε ορισμένους σχεδιασμούς. Η διαμάχη του με τον Χαρτ αφορούσε σχεδιασμούς που ο Χαρτ θεωρούσε επικίνδυνα ασταθείς, κυρίως στο Me 210, που παρουσίαζε αστάθεια, η οποία μπορούσε να διορθωθεί μόνο με την μεγέθυνση του αεροσκάφους και των αεροδυναμικών επιφανειών, αυξάνοντας την αντίσταση και το βάρος. Η σχεδιαστική φιλοσοφία του Μέσσερσμιττ είναι επίσης εμφανής στις διαφωνίες του με τον Αλεξάντερ Λίππις, ο οποίος σχεδίαζε το Me 163, ένα πυραυλοκίνητο καταδιωκτικό αεροσκάφος χωρίς ουρά, στις εγκαταστάσεις του Μέσσερσμιττ. Ενώ ο Λίππις υποστήριξε ότι η σχεδίαση χωρίς ουρά είχε ένα πλεονέκτημα, όσον αφορά την ολική οπισθέλκουσα, ο Messerschmitt επεσήμανε ότι οι συμβιβασμοί στο σχεδιασμό, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να γίνει ένα αεροσκάφος χωρίς ουρά ελεγχόμενο, με ασφάλεια, ανέτρεψαν αυτήν τη λογική, αυξάνοντας την οπισθέλκουσα στο αρχικό επίπεδο και παραπάνω.

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μέσσερσμιττ διορίστηκε Επίτιμος Καθηγητής από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου το 1930 και Αντιπρόεδρος της Γερμανικής Ακαδημίας Αεροπορικών Ερευνών. Η γερμανική κυβέρνηση του απένειμε επίσης τον τίτλο του Wehrwirtschaftsführer (ηγέτης της αμυντικής βιομηχανίας). Το 1938, ο Αδόλφος Χίτλερ απένειμε στον Μέσσερσμιττ το Εθνικό Γερμανικό Βραβείο για την Τέχνη και την Επιστήμη.[9]

Το 1979, ο Μέσσερσμιττ εντάχθηκε στο International Air & Space Hall of Fame στο Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος του Σαν Ντιέγκο.[10]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Willy-Messerschmitt. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w60k33j7. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  7. ↑ Ebert Hans J., Johann B. Kaiser, & Klaus Peters. Willy Messerschmitt – Pionier der Luftfahrt und des Leichtbaues: eine Biographie. p. 14.  . Munchen: Koblenz: Bernard & Graefe,. σελ. p.14. ISBN 978-3763761036. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link) CS1 maint: Extra text (link)
  8. ↑ «Prof. Dr. ing. e.h. Wilhelm Messerschmitt». 
  9. ↑ Jörg und Anke, Nimmergut. Deutsche Orden und Ehrenzeichen 1800 – 1945. Munich: Battenberg / Battenberg Gietl Verlag. σελ. p.1916. ISBN 978-3866462014. CS1 maint: Extra text (link)
  10. ↑ Sprekelmeyer, Linda. These We Honor: The International Aerospace Hall of Fame. San Diegp: Donning Co. Publishers. σελ. p.1. CS1 maint: Extra text (link)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βίλι_Μέσσερσμιττ&oldid=10981491"