Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βίκτορ Ματσούρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βίκτορ Ματσούρ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Victor Mature (Αγγλικά)
Γέννηση29  Ιανουαρίου 1913[1][2][3]
Λούισβιλ[4]
Θάνατος4  Αυγούστου 1999[1][2][3]
Rancho Santa Fe
Αιτία θανάτουλευχαιμία
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςΚεντάκι
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςSt. Xavier High School, Kentucky Military Institute[5][6] και Spencerian College[6]
Ιδιότηταηθοποιός, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός τηλεόρασης και ηθοποιός ταινιών
ΣύζυγοςMartha Stephenson (1941–1943)[6]
Είδος τέχνηςΓουέστερν
ΒραβεύσειςAmerican Campaign Medal, European-African-Middle Eastern Campaign Medal, Μετάλλιο Εκστρατείας Ασίας-Ειρηνικού, Μετάλλιο Νίκης Β´ Παγκοσμίου Πολέμου και Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Βίκτορ Τζον Ματσούρ (Αγγλικά: Victor John Mature, 29 Ιανουαρίου 1913 - 4 Αυγούστου 1999) ήταν Αμερικανός ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ο οποίος ήταν πρωταγωνιστής στο Χόλιγουντ κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1940 και του 1950. Οι πιο γνωστοί του ρόλοι στον κινηματογράφο είναι στις ταινίες 1.000.000 χρόνια π.Χ. (1940), Καταχθόνια δίωξη (1946), Το φιλί του θανάτου (1947), Σαμψών και Δαλιδά (1949) και Ο χιτών (1953). Εμφανίστηκε επίσης σε πολλά μιούζικαλ δίπλα σε αστέρες όπως η Ρίτα Χέιγουορθ και η Μπέτι Γκρέιμπλ.

Τα πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ματσούρ γεννήθηκε στο Λούισβιλ του Κεντάκι. Ο πατέρας του, Μαρτσέλο Γκελίντο Ματούρι, αργότερα Μάρσελους Τζορτζ Ματσούρ, ήταν μαχαιροποιός και ακονιστής μαχαιριών από το Πιντσόλο, το ιταλικό τμήμα της πρώην Κομητείας του Τιρόλου (σημερινό Τρέντο στην Ιταλία, αλλά εκείνη την εποχή μέρος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας). Η μητέρα του, Κλάρα Π. (το γένος Άκλεϊ), γεννήθηκε στο Κεντάκι και είχε ελβετική καταγωγή. Ένας μεγαλύτερος αδελφός, ο Μάρσελους Πολ Ματσούρ, πέθανε από οστεομυελίτιδα το 1918 σε ηλικία 11 ετών. Η μοναδική του αδελφή, η Ίζαμπελ, γεννήθηκε και πέθανε το 1906. Ο Ματσούρ τελείωσε το Λύκειο St. Xavier [8] στο Λούισβιλ του Κεντάκι, το Στρατιωτικό Ινστιτούτο του Κεντάκι και τη Σχολή Διοίκησης Επιχειρήσεων Spencerian. Πουλούσε για λίγο γλυκά και διηύθυνε ένα εστιατόριο πριν μετακομίσει στην Καλιφόρνια.[9]

Καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέατρο Πασαντίνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ματσούρ σπούδασε και έπαιξε στο Pasadena Community Playhouse. Για τρία χρόνια, ζούσε σε μια σκηνή στην αυλή της κυρίας Γουίλιγκαν, της μητέρας μιας συμφοιτήτριάς του, της Κάθριν Λιούις. Τον εντόπισε ο ατζέντης Τσαρλς Ρ. Ρότζερς, ενώ έπαιζε σε μια παράσταση του έργου To Quito and Back . Ο Ρότζερς τον αποκάλεσε «αντίπαλο του Κλαρκ Γκέιμπλ, του Ρόμπερτ Τέιλορ και του Έρολ Φλιν».[10] Ο Ματσούρ υπέγραψε επταετές συμβόλαιο με τον παραγωγό Χαλ Ρόουτς τον Σεπτέμβριο του 1939.[11]

Χαλ Ρόουτς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρόουτς επέλεξε τον Ματσούρ για έναν μικρό ρόλο στην ταινία Η όμορφη αμαρτωλή (1939), για την οποία ένας κριτικός τον αποκάλεσε «όμορφο τύπου Ταρζάν».[12] Στη συνέχεια, ο Ρόουτς έδωσε στον Ματσούρ τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, ως τριχωτό άνθρωπο των σπηλαίων στην ταινία Ένα εκατομμύριο χρόνια π.Χ. (1940). Η ταινία έλαβε μεγάλη δημοσιότητα και ανέβασε το προφίλ του Ματσούρ. Η Χέντα Χόπερ τον αποκάλεσε «ένα είδος Τζόνι Βαϊσμίλερ σε μικρογραφία».[13] Στη συνέχεια, ο Ρόουτς τον έβαλε να παίξει σε μια σκηνή ξιφασκίας κατά τον αγγλοαμερικανικό πόλεμο του 1812, στην ταινία Ο μαύρος κουρσάρος (1940).[14][15]

Επειδή ο Χαλ Ρόουτς γύριζε λίγες ταινίες κάθε χρόνο, δάνεισε τις υπηρεσίες του Ματσούρ στην RKO, η οποία τον χρησιμοποίησε ως πρωταγωνιστή στο μιούζικαλ No, No, Nanette (1940). Τόσο ευχαριστημένοι έμειναν οι άνθρωποι του στούντιο με την ερμηνεία του, που αγόρασαν πάνω από το μισό συμβόλαιό του με τον Χαλ Ρόουτς, κίνηση που τους επέτρεωε να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του για δύο ταινίες τον χρόνο σε διάστημα τριών ετών.[10][16] Ο Ρόουτς ανακοίνωσε ότι ο Ματσούρ θα έπαιζε μαζί με τον Βίκτορ Μακ Λάγκλεν στην ταινία Broadway Limited,[17] αλλά ο Ματσούρ δεν επιλέχθηκε για την τελική παραγωγή.

Lady in the Dark

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκείνη την εποχή, ο Ματσούρ ανησυχούσε για την καριέρα του, ισχυριζόμενος ότι «κανείς δεν πίστευε ότι μπορούσα να κάνω οτιδήποτε άλλο εκτός από το να γρυλίζω», οπότε πήγε στη Νέα Υόρκη για να δοκιμάσει να παίξει στο θέατρο. Υπέγραψε συμβόλαιο για να εμφανιστεί σε ένα έργο με το Group Theatre, το Retreat to Pleasure του Ίρβιν Σο. Λίγο αργότερα, ανακοινώθηκε ότι θα εμφανιζόταν αντ' αυτού στο μιούζικαλ Lady in the Dark με τραγούδια των Άιρα Γκέρσουιν και Κουρτ Βάιλ. Ο Ματσούρ υποδύθηκε τον Ράντι Κέρτις, έναν σταρ του κινηματογράφου και φίλο της πρωταγωνίστριας. Ο ίδιος περιέγραψε αργότερα τον ρόλο του ως εξής:

Πρώτα, βγήκε μια γραμματέας λέγοντας «Τι παίδαρος!» Και μετά ο Ντάνι Κέι ολοκλήρωσε τη σκηνή με ένα μακρύ, μεγάλο εισαγωγικό κομμάτι. Τελικά, έκανα την είσοδό μου. Ο Τζον Μπάριμορ μου είπε ότι ήμουν ο μόνος που θα μπορούσε να ακολουθήσε μετά από όλα αυτά.

Το μιούζικαλ έκανε πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ τον Ιανουάριο του 1941 και σημείωσε μεγάλη επιτυχία, κάνοντας διάσημους τους Ντάνι Κέι και Μακ Ντόναλντ Κάρεϊ και προκαλώντας ενδιαφέρον για το ταλέντο του Ματσούρ. Η ερμηνεία του έτυχε θερμής υποδοχής, με την εφημερίδα The New York Times να τον αποκαλεί «αναμφισβήτητα όμορφο». Ο Ματσούρ έχασε μέρος της σεζόν λόγω επείγουσας σκωληκοειδεκτομής, αλλά έπαιξε τον ρόλο μέχρι τον Ιούνιο.

20th Century Fox

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν ο Ματσούρ έφυγε από το Lady in the Dark, ανακοίνωσε ότι το μισό του συμβόλαιο με τον Χαλ Ρόουτς είχε εξαγοραστεί από την 20th Century Fox. Η πρώτη του ταινία βάσει του συμβολαίου του ήταν το Bowery Nightingale. Θσ συνέχιζε με τις Αμαρτωλές αγάπες για τον Άρνολντ Πρέσμπεργκερ και τον Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ στη United Artists.[18]

Η ταινία Bowery Nightingale δεν ολοκληρώθηκε, οπότε η Fox ανέθεσε στον Ματσούρ να εμφανιστεί στο φιλμ νουάρ Αγάπη που σκοτώνει με την Μπέτι Γκρέιμπλ. Τα γυρίσματα της ταινίας Αμαρτωλές αγάπες αναβλήθηκαν για να μπορέσει ο Ματσούρ να ολοκληρώσει το Αγάπη που σκοτώνει, το οποίο σημείωσε μεγάλη επιτυχία.[19]

Ανακοινώθηκε ότι ο Ματσούρ θα έπαιζε σε ένα μιούζικαλ της Fox, το Highway to Hell, το οποίο τελικά αναβλήθηκε. Αντίθετα, αντικατέστησε τον Τζον Πέιν σε ένα μιούζικαλ με την Μπέτι Γκρέιμπλ, το Song of the Islands.[20][21]

Ο Ματσούρ έπαιρνε 450 δολάρια την εβδομάδα βάσει του συμβολαίου του με τον Ρόουτς για τις Αμαρτωλές αγάπες, αλλά ο Ρόουτς λάμβανε 3.750 δολάρια την εβδομάδα για τις υπηρεσίες του Ματσούρ. Ο Ρόουτς πήρε 22.000 δολάρια για την ταινία Song of the Islands, αλλά ο Ματσούρ πήρε 4.000 δολάρια, οπότε ζήτησε αύξηση μισθού 1.250 δολάρια την εβδομάδα.[22]

Η RKO ήθελε τον Ματσούρ για το Passage to Bordeaux και ο Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ τον ήθελε για το Lady Paname.[23] Αντ' αυτού, ο Ματσούρ γύρισε ένα ακόμη μιούζικαλ για τη Fox, εμφανιζόμενος δίπλα στη Ρίτα Χέιγουορθ στο Ανοιξιάτικο χτυποκάρδι σε έναν ρόλο που αρχικά προοριζόταν για τον Ντον Αμίτσι).

Τον Νοέμβριο του 1941, η Φοξ εξαγόρασε τα τέσσερα χρόνια που απέμεναν από το συμβόλαιο του Ματσούρ με τον Χαλ Ρόουτς έναντι 80.000 δολαρίων. Ο Ρόουτς δεν ήθελε να πουλήσει, αλλά αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες και οι χορηγοί του επέμεναν. Ο Ματσούρ θα αμειβόταν με 1.500 δολάρια την εβδομάδα. Είχε επίσης έξι δεσμεύσεις με την RKO.[24]

«Δεν με περιποιούνταν όπως τον Τάιρον Πάουερ», θυμόταν αργότερα ο Ματσούρ από τη θητεία του στη Fox. «Ο Ζάνουκ έλεγε: "Αν δεν προσέξεις, θα σου δώσω τον Ματσούρ για την επόμενη ταινία σου"».[25]

Η Fox μίλησε ήθελε την επανένωση της Χέιγουορθ και του Ματσούρ σε μια πολεμική ταινία που διαδραματιζόταν στη Ρωσία με τίτλο Ski Patrol.[26] Αντ' αυτού, ο Ματσούρ πήγε δανεικός στην RKO για ένα μιούζικαλ με τη Λουσίλ Μπολ, το 7 ημέρες ευτυχίας. Ακολούθησαν Τα μπαλέτα του Μπρόντγουεϊ με τους Γκρέιμπλ και Πέιν. Όλες αυτές οι ταινίες ήταν πολύ δημοφιλείς.

Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ρίτα Χέιγουορθ με τον Ματσούρ (1942)

Τον Ιούλιο του 1942, ο Ματσούρ προσπάθησε να καταταχθεί στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, αλλά απορρίφθηκε λόγω αχρωματοψίας. Κατατάχθηκε στην Ακτοφυλακή των ΗΠΑ αφού έκανε διαφορετική οφθαλμολογική εξέταση την ίδια ημέρα και μετατέθηκε στη Γροιλανδία. Αυτό σήμαινε ότι όταν η Paramount γύριζε την ταινία Γυναίκα της νύχτας, ο Ματσούρ δεν μπόρεσε να επαναλάβει τον θεατρικό του ρόλο.

Το 1944, έκανε μια σειρά από περιοδείες για την προώθηση πολεμικών ομολόγων και συμμετείχε σε παραστάσεις για την ενίσχυση του ηθικού. Βοήθησε τις προσπάθειες στρατολόγησης της Ακτοφυλακής συμμετέχοντας ως βασικός ηθοποιός στη μουσική επιθεώρηση Tars and Spars, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Μαϊάμι της Φλόριντας τον Απρίλιο του 1944 και περιόδευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες την επόμενη χρονιά. Τον Μάιο του 1945, ο Ματσούρ μεταφέρθηκε στο μεταγωγικό αεροσκάφος USS Admiral H. T. Mayo, επανδρωμένο από την Ακτοφυλακή. Ο Ματσούρ αποστρατεύτηκε τιμητικά από το Λιμενικό Σώμα τον Νοέμβριο του 1945 και συνέχισε την υποκριτική του καριέρα.[9]

Επανέναρξη καριέρας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ματσούρ στο τρέιλερ της Κραυγής της πόλης

Τον Δεκέμβριο του 1945, ο Ματσούρ υπέγραψε νέο διετές συμβόλαιο με τα 20th Century Studios.[27] Του ανατέθηκε η ταινία Τρία κορίτσια στα γαλάζια (Three Little Girls in Blue), αλλά τελικά τον απάλλαξαν για να υποδυθεί τον Φίλιπ Μάρλοου σε μια διασκευή του The High Window. Ωστόσο, ο Ματσούρ αποσύρθηκε από την ταινία και επιλέχθηκε από τον Τζον Φορντ για τον ρόλο στην ταινία Καταχθόνια δίωξη (1946) της 20th Century-Fox δίπλα στον Χένρι Φόντα. Ο επικεφαλής παραγωγής της Fox, Ντάριλ Ζάνουκ, τη θεωρούσε μία από τις καλύτερες ερμηνείες του Ματσούρ.

Ο Ζάνουκ υποσχέθηκε στον Ματσούρ ότι δεν θα του αναθέσει ένα μιούζικαλ. Ο Ματσούρ επιλέχθηκε για το θρίλερ εποχής Το ρόδον του εγκλήματος (1947) και έλαβε ένα μπόνους 50.000 δολαρίων μετά το τέλος των γυρισμάτων.[28] Η επόμενη ταινία του ήταν το φιλμ νουάρ Το φιλί του θανάτου, το οποίο σχεδιάστηκε ειδικά για αυτόν.[29]

Ενώ εργαζόταν ακόμα στη Fox, ο Ματσούρ αντικατέστησε τον Τζον Πέιν στην ταινία γουέστερν Ηρωική επίθεσις, [30] συμπρωταγωνιστώντας με τον Κολίν Γκρέι, η οποία είχε επίσης πρωταγωνιστήσει μαζί του στο Φιλί του θανάτου. Η Fox ανακοίνωσε σχέδια να τους ενώσει για τρίτη φορά σε ένα ριμέικ του Seventh Heaven,[31] αλλά η ταινία δεν υλοποιήθηκε. Αντ' αυτού, ο Ματσούρ συμπρωταγωνίστησε με τον Ρίτσαρντ Κόντε στο νουάρ Η κραυγή της πόλης σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Σιόντμακ. Η ερμηνεία του ως κουρασμένου από τον κόσμο αστυνομικού επαινέθηκε ευρέως. Ένας κριτικός σημείωσε ότι «κάνει μια εξαιρετική ερμηνεία, ίσως την καλύτερη της καριέρας του».[32]

Ο Ματσούρ είχε ακόμα την υποχρέωση να γυρίσει μια ταινία στην RKO. Αν και ανακοινώθηκε η συμμετοχή του στο Μολών λαβέ, επιλέχθηκε για το Interference, ένα δράμα για το αμερικανικό ποδόσφαιρο που τελικά πήρε τον τίτλο Cherchez la femme το 1949, με πρωταγωνίστρια τη Λουσίλ Μπολ.[33]

Σαμψών και Δαλιδά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ματσούρ με τη Χέντι Λαμάρ στην ταινία Σαμψών και Δαλιδά (1949)

Η καριέρα του Ματσούρ έλαβε τεράστια ώθηση όταν τον δανείστηκε ο Σέσιλ Ντε Μιλ στην Paramount για να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη θεαματική βιβλική ταινία Σαμψών και Δαλιδά, αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Ντε Μιλ περιέγραψε τον ρόλο του Σαμψών ως «έναν συνδυασμό Ταρζάν, Ρομπέν των Δασών και Σούπερμαν».[34] Ο Ματσούρ αρχικά δίσταζε να αναλάβει τον ρόλο από φόβο μήπως βάλει σε κίνδυνο τη νέα του μεταπολεμική φήμη ως σοβαρού ηθοποιού, αλλά άλλαξε γνώμη.[35]

Στα γυρίσματα, ο Ματσούρ τρόμαξε από πολλά από τα ζώα και τα μηχανικά στηρίγματα που χρησιμοποιήθηκαν στην παραγωγή: λιοντάρια, ανεμομηχανή, σπαθιά, ακόμη και το νερό. Αυτό εξόργισε τον σκηνοθέτη.

Αφού τελείωσαν τα γυρίσματα του Σαμψών και Δαλιδά, η Paramount χρησιμοποίησε τον Ματσούρ στην ταινία Η ξελογιάστρα, το πρώτο του μιούζικαλ μετά από αρκετά χρόνια.[36] Η ταινία δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και το Cherchez la femme ήταν αποτυχία, αλλά το Σαμψών και Δαλιδά απέφερε πάνω από 12 εκατομμύρια δολάρια κατά την πρώτη προβολή του, γεγονός που το έκανε την πιο δημοφιλή ταινία της δεκαετίας του 1940 και υπεύθυνη για την έναρξη ενός κύκλου ταινιών που διαδραματίζονται στον αρχαίο κόσμο.

Ο Ματσούρ επέστρεψε στα 20th Century Studios και συμμετείχε σε ένα δημοφιλές μιούζικαλ με την Μπέτι Γκρέιμπλ, το Παζοδρόμιο του πόθου. Σκηνοθετήθηκε από τον Χένρι Κόστερ, ο οποίος θυμόταν ότι ο Ματσούρ ήταν «καλός στη συνεργασία, διασκεδαστικός».[37]

RKO

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα τέλη του 1949, ο Ματσούρ επρόκειτο να εκπληρώσει μία ακόμη δέσμευση στην RKO, με την ταινία Αίμα στο πράσινο τραπέζι. Ο Ματσούρ αρνήθηκε να κάνει την ταινία και η Fox τον έθεσε σε αναστολή.[38] Το σενάριο ξαναγράφτηκε και ο Ματσούρ γύρισε τελικά την ταινία.[39]

Πίσω στη Fox, συμπρωταγωνίστησε με την Αν Σέρινταν στην κωμωδία Stella (1950).[40]

Τον Σεπτέμβριο του 1950, ο Ματσούρ γύριζε μια ταινία με πυροσβέστες στη Μοντάνα με τίτλο Wild Winds για τη Fox και τραυματίστηκε σε ατύχημα με μοτοσικλέτα.[41][42] Όταν μια σφήκα τσίμπησε τον συμπρωταγωνιστή του, Τζον Λαντ, και η τοποθεσία των γυρισμάτων καλύφθηκε από χιόνι, αποφασίστηκε να εγκαταλειφθεί η ταινία.[43] Αργότερα γυρίστηκε με νέους πρωταγωνιστές ως Κόκκινοι ουρανοί (1952, Red Skies of Montana).

Ο Ματσούρ έκανε ένα διάλειμμα αρκετών μηνών, προτού επιστρέψει στον κινηματογράφο με την ταινία Κόκκινο και μαύρο με την Τζέιν Ράσελ στην RKO.[44] Η RKO κυκλοφόρησε – αλλά δεν ανέλαβε την παραγωγή – της επόμενης ταινίας του με τίτλο Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι, μιας διασκευής του ομότιτλου θεατρικού έργου του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο με τον Ματσούρ ως Ρωμαίο εκατόνταρχο.[45] Όπως και το Κόκκινο και μαύρο, ήταν εμπορική αποτυχία.

Πολύ πιο δημοφιλές ήταν ένα μιούζικαλ που γύρισε στη MGM, ο Δημόσιος πειρασμός με την Έστερ Ουίλιαμς, μια βιογραφική ταινία για την Ανέτ Κέλερμαν, στην οποία υποδύεται τον σύζυγο της Κέλερμαν.[46] Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία της Ουίλιαμς, αυτή και ο Ματσούρ είχαν μια ερωτική περιπέτεια.[47]

Πίσω στγ Fox, ο Ματσούρ επρόκειτο να συνεργαστεί ξανά με την Μπέτι Γκρέιμπλ σε ένα μιούζικαλ, το The Farmer Takes a Wife, αλλά το στούντιο του ανέθεσε μια κωμωδία με την Πατρίσια Νιλ, το Something for the Birds.[48]

Πίσω στην RKO, ο Ματσούρ επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει στο Υπό το νέφος της εκρήξεως (Split Second), αλλά αντ' αυτού συνεργάστηκε ξανά με την Τζιν Σίμονς στο αισθηματικό δράμα Διαζύγιον με προθεσμία.[49] Η RKO τον ήθελε και για την ταινία Υπό το νέφος της εκρήξεως (Split Second), αλλά αντ' αυτού η Fox τον έβαλε να παίξει σε μια ταινία για τον πόλεμο της Κορέας με τίτλο Η ταξιαρχία της δόξης (1953).

Ακολούθησε η ταινία Στα χαρέμια της Βαγδάτης στη Universal. Η κυκλοφορία αυτού του έργου αναβλήθηκε μέχρι μετά την κυκλοφορία της επόμενης ταινίας του Ματσούρ, του Χιτώνα.

Ο χιτών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ματσούρ στο τρέιλερ της ταινίας Ο χιτών

Ο χιτών βρισκόταν υπό ανάπτυξη στο Χόλιγουντ πάνω από μια δεκαετία. Τον Δεκέμβριο του 1952, ο Ματσούρ υπέγραψε συμβόλαιο για να υποδυθεί τον Δημήτριο σε δύο ταινίες, τον Χιτώνα (1953) και τη συνέχειά του, με τίτλο Ο Δημήτριος και οι μονομάχοι (1954). Οι ταινίες γυρίστηκαν διαδοχικά.

Ο χιτών, η πρώτη ταινία σινεμασκόπ που κυκλοφόρησε (πριν από το Πώς να παντρευτείτε έναν εκατομμυριούχο, που ήταν η πρώτη ταινία που γυρίστηκε με τη νέα μέθοδο), σημείωσε τεράστια επιτυχία, αποτελώντας μια από τις πιο δημοφιλείς ταινίες όλων των εποχών.

Πίσω στην RKO, ο Ματσούρ γύρισε την Επικίνδυνη αποστολή (1954) για τον παραγωγό Ίρβιν Άλεν. Ταξίδεψε στην Ολλανδία τον Σεπτέμβριο του 1953 για να υποστηρίξει τους Κλαρκ Γκέιμπλ και Λάνα Τέρνερ σε μια ταινία για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που γυρίστηκε από τη MGM, την Ξανθή κατάσκοπο (1954), ακόμη μία δημοφιλή επιτυχία.

Η Fox έβαλε τον Ματσούρ να παίξει σε μία ακόμη ταινία αρχαίας ιστορίας, τον Αιγύπτιο. Αρχικά, επρόκειτο να συμπρωταγωνιστήσει με τον Μάρλον Μπράντο και τον Κερκ Ντάγκλας. Ο Ματσούρ ανανέωσε το συμβόλαιό του με τη Fox για έναν ακόμη χρόνο, τον 12ο στη σειρά. Ο Αιγύπτιος τελικά είχε πρωταγωνιστές τους Ματσούρ με τους Έντμουντ Πέρντομ και Μπέλα Ντάρβι. Ήταν μια απογοήτευση στα ταμεία.

Ο Ματσούρ πήγε στη Universal για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία Ο άρχων των γενναίων (1955), με αντάλλαγμα αμοιβή και ποσοστό των κερδών.

Λήξη συμβολαίου με τη Fox

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Fox ήθελε τον Ματσούρ να παίξε με τον Τάιρον Πάουερ και τη Σούζαν Χέιγουορντ στην ταινία Όταν ξέσπασε η θύελλα (1955, Untamed), αλλά εκείνος αρνήθηκε, ισχυριζόμενος ότι είχε δουλέψει δύο συνεχόμενα χρόνια και ήθελε διακοπές. Το στούντιο τον αντικατέστησε με τον Ρίτσαρντ Ίγκαν και τον έθεσε υπό «φιλική» αναστολή.

Το 1954, ο Ματσούρ υπέγραψε συμβόλαιο για δύο ταινίες με την Columbia Pictures, που του έδινε δικαίωμα στην έγκριση σεναρίου και συμπρωταγωνιστή, με αμοιβή 200.000 δολάρια ανά ταινία. Η πρώτη ταινία που γύρισε με αυτό το συμβόλαιο ήταν Τα τελευταία σύνορα (1955). Πριν ξεκινήσει να τη γυρίζει, ωστόσο, κλήθηκε πίσω στη Fox για να εμφανιστεί στο αστυνομικό θρίλερ Το Σάββατο της οργής (1955). Αυτή ήταν η τελευταία ταινία που γύρισε στη Fox.

United Artists και Warwick Productions

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 1955, ενώ γύριζε Τα τελευταία σύνορα, ο Ματσούρ ανακοίνωσε ότι είχε υπογράψει επίσης συμβόλαιο με τη United Artists για τη χρηματοδότηση και διανομή έξι ταινιών της εταρείας του Ματσούρ σε διάστημα πέντε ετών.

Τον Μάιο του 1955, ο Ματσούρ υπέγραψε συμβόλαιο για δύο ταινίες με τη Warwick Productions. Η Warwick ήταν μια αγγλική εταιρεία που σημείωσε επιτυχία στη δημιουργία ταινιών που απευθύνονταν στη διεθνή αγορά με Αμερικανούς αστέρες. Κυκλοφορούσε τις ταινίες της στις ΗΠΑ μέσω της Columbia Pictures. Η πρώτη από τις ταινίες του Ματσούρ για τη Warwick επρόκειτο να είναι το Zarak. Κατέληξε να γυρίσει εκ των προτέρων το Σαφάρι, το καραβάνι της ζούγκλας, μια ταινία για τους Μάου Μάου, τα γυρίσματα της οποίας πραγματοποιήθηκαν στην Κένυα. Τόσο το Σαφάρι όσο και το Zarak σημείωσαν επιτυχία.

Ο Σαμ Γκόλντγουιν Τζούνιορ προσέλαβε τον Ματσούρ για την ταινία Στην κόλαση του βυθού, η οποία κυκλοφόρησε μέσω της United Artists και γυρίστηκε στην Κούβα. Επέστρεψε με τη Warwick για το Interpol, όπου ξανασυνεργάστηκε με την συμπρωταγωνίστριά του στο Zarak, Ανίτα Έκμπεργκ, με εξωτερικά γυρίσματα σε όλη την Ευρώπη. Στο Λονδίνο, γύρισε το Η νύχτα αρχίζει με ένα έγκλημα, ένα δράμα με την Νταϊάνα Ντορς, τη δεύτερη ταινία στο πλαίσιο της συμφωνίας του με την Columbia.

Ο Ματσούρ τελικά γύρισε μια ταινία με τη δική του εταιρεία παραγωγής, τη Romina Productions, σε συνεργασία με τις United Artists και Batjac Productions, με τον τίτλο Φλόγες στην Κίνα, σε σκηνοθεσία Φρανκ Μπορζέιγκι και με τον Ματσούρ συμπαραγωγό. Οι Ματσούρ και Μπορζέιγκι ανακοίνωσαν ότι θα γυρνούσαν επίσης τα The Incorrigibles και Vaults of Heaven .

Ο Ματσούρ υπέγραψε συμβόλαιο για δύο ακόμη ταινίες με τη Warwick Productions, Τα τανκς εξορμούν και Ο ντετέκτιβ με το σημαδεμένο πρόσωπο (The Man Inside). Τελικά γύρισε μόνο την πρώτη, μια ταινία για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με εξωτερικά γυρίσματα στη Λιβύη. Ο Τζακ Πάλανς ανέλαβε τον ρόλο που προοριζόταν για αυτόν στην ταινία The Man Inside. Ο Ματσούρ γύρισε μια ακόμη ταινία στη Romina και την Batjac, το γουέστερν Το καραβάνι των απόκληρων. Κυκλοφόρησε από τη United Artists, η οποία διένειμεν επίσης το Timbuktu, μια περιπέτεια για τη Λεγεώνα των Ξένων που γύρισε ο Ματσούρ με σκηνοθέτη τον Ζακ Τουρνέρ.

Ο Ματσούρ ξανασυνεργάστηκε με τον παραγωγό Ίρβιν Άλεν για Το μεγαλύτερο θέαμα του κόσμου, που γυρίστηκε στις αρχές του 1959. Στη συνέχεια, γύρισε τη δεύτερη ταινία του για τη Warwick, βάσει του συμβολαίου δύο ταινιών που είχε μαζί της, με τίτλο Καζίμ, ο τρόμος των Ινδιών.

Το Ματσούρ συνέχισε με μια ιταλική ταινία χλαμύδας, τον Αννίβα, στον ομώνυμο ρόλο. Η ταινία γυρίστηκε στην Ιταλία, όπως και Οι Τάταροι, όπου έπαιζε με τον Όρσον Γουέλς. Στη συνέχεια, ο Ματσούρ αποσύρθηκε από την υποκριτική.[25]

Σε μια συνέντευξη του 1978, ο Ματσούρ είπε για την απόφασή του να αποσυρθεί από την υποκριτική σε ηλικία 46 ετών: «Δεν είχε πια πλάκα. Ήμουν καλά οικονομικά, οπότε σκέφτηκα τι στο καλό - θα γίνω επαγγελματίας αργόσχολος».

Συνταξιοδότηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέντε χρόνια αργότερα, ο Ματσούρ δελεάστηκε να επιστρέψει στην υποκριτική χάρη στην ευκαιρία να παρωδήσει τον εαυτό του στην ταινία Το ροζ λαγωνικό (1966), σε σενάριο του Νιλ Σάιμον. Ο Ματσούρ υποδύθηκε τον «Τόνι Πάουελ», έναν ηλικιωμένο Αμερικανό ηθοποιό που ζει από τη φήμη που του χάρησε το προηγούμενο έργο του. Σε παρόμοιο πνεύμα, το 1968, υποδύθηκε έναν γίγαντα, τον Μεγάλο Νικητή, στην ταινία Head, με πρωταγωνιστές τους Monkees.

Ο Ματσούρ ήταν γνωστός για τον αυτοσαρκασμό του σχετικά με τις υποκριτικές του ικανότητες. Κάποτε, αφού του απέρριψαν την αίτηση μέλους σε μια λέσχη επειδή ήταν ηθοποιός, είπε ξεσπώντας σε γέλια: «Δεν είμαι ηθοποιός — και έχω 64 ταινίες που το αποδεικνύουν!» [50] Το 1968, για την καριέρα του ως ηθοποιός, είχε δηλώσει τα εξής: «Στην πραγματικότητα, είμαι παίκτης γκολφ. Αυτή είναι η πραγματική μου ασχολία. Δεν ήμουν ποτέ ηθοποιός. Ρωτήστε οποιονδήποτε, ειδικά τους κριτικούς».

Επέστρεψε ξανά στο σινεμά το 1971 για να πρωταγωνιστήσει στο Every Little Crook and Nanny με τη Λιν Ρεντγκρέιβ και ξανά το 1976 μαζί με πολλούς άλλους πρώην αστέρες του Χόλιγουντ στο Won Ton Ton, the Dog Who Saved Hollywood. Η τελευταία του εμφάνιση σε ταινία μεγάλου μήκους ήταν μια σύντομη εμφάνιση ως εκατομμυριούχος στη Δύναμη κρούσεως (1979) με τη Σοφία Λόρεν και τον Τζέιμς Κόμπερν, ενώ ο τελευταίος του ρόλος ήταν αυτός του Μανωέ, πατέρα του Σαμψών, στην τηλεοταινία Σαμψών και Δαλιδά (1984), με τον Μαξ φον Σίντοφ.

Το 1980, ο Ματσούρ είπε ότι ήταν «αρκετά περήφανος για περίπου το 50% των ταινιών του» και ότι οι αγαπημένοι του ηθοποιοί ήταν ο Αλ Πατσίνο, ο Ντάστιν Χόφμαν και ιδιαίτερα ο Μπαρτ Ρέινολντς.[51]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ματσούρ έκανε πέντε γάμους.[25]

  • Φράνσις Τσαρλς (1938–1940, ακυρώθηκε)
  • Μάρθα Στίβενσον Κεμπ, χήρα του μαέστρου Χαλ Κεμπ, (1941–1943, διαζύγιο) [52]
  • Ντόροθι Στάνφορντ Μπέρι (1948–1955, διαζύγιο)
  • Άντριαν Τζόι Έργουικ (1959 –1969, διαζύγιο)
  • Λορέτα Γκάγιε Σεμπένα, τραγουδίστρια όπερας (1974 μέχρι τον θάνατό του) – με την οποία απέκτησε το μοναδικό του παιδί, τη Βικτόρια (1975 - ),[53] επίσης τραγουδίστρια όπερας.[54]

Ήταν επίσης αρραβωνιασμένος με τη Ρίτα Χέιγουορθ, πριν εκείνη παντρευτεί τον Όρσον Γουέλς, και με την Αν Σίρλεϊ.

Θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο τάφος της οικογένειας Ματσούρ στο Κοιμητήριο του Αγίου Μιχαήλ, στο Λούισβιλ του Κεντάκι

Ο Ματσούρ πέθανε από λευχαιμία το 1999 στο σπίτι του στο Ράντσο Σάντα Φε της Καλιφόρνιας σε ηλικία 86 ετών. Τάφηκε στον οικογενειακό τάφο, στο Κοιμητήριο του Αγίου Μιχαήλ στην πόλη καταγωγής του, το Λούισβιλ.[54]

Για τη συμβολή του στην κινηματογραφική βιομηχανία, ο Ματσούρ έχει ένα αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ.[55]

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Πρωτότυπος τίτλος Τίτλος στα Ελληνικά Ρόλος
1939 The Housekeeper's Daughter Η όμορφη αμαρτωλή Λέφτι
1940 One Million B.C. 1.000.000 χρόνια π.Χ. Τούμακ
Captain Caution Ο μαύρος κουρσάρος Νταν Μάρβιν
No, No, Nanette Γουίλιαμ Τρέινορ
1941 I Wake Up Screaming Αγάπη που σκοτώνει Φράνκι Κρίστοφερ (Μποτιτσέλι)
The Shanghai Gesture Αμαρτωλές αγάπες δρ Ομάρ
1942 Song of the Islands Τζεφ Χάρπερ
My Gal Sal Ανοιξιάτικο χτυποκάρδι Πολ Ντρέσερ
Footlight Serenade Τα μπαλέτα του Μπρόντγουεϊ Τόμι Λάντι
Seven Days' Leave 7 ημέρες ευτυχίας Τζόνι Γκρέι
1943 Show Business at War Βίκτορ Ματσούρ
1946 My Darling Clementine Καταχθόνια δίωξη Ντοκ Χόλιντεϊ
1947 Moss Rose Το ρόδον του εγκλήματος Μάικλ Ντρέγκο
Kiss of Death Το φιλί του θανάτου Νικ Μπιάνκο
1948 Fury at Furnace Creek Ηρωική επίθεσης Κας Μπλάκγουελ / Τεξ Κάμερον
Cry of the City Η κραυγή της πόλεως [56] Καντέλα
1949 Cherchez la femme Πιτ Γουίλσον
Red, Hot and Blue Η ξελογιάστρα Ντάνι Τζέιμς
Samson and Delilah Σαμσών και Δαλιδά [57] Σαμψών
1950 Wabash Avenue Πεζοδρόμιο του πόθου Άντι Κλαρλ
Stella Τζεφ Ντε Μάρκο
1951 Gambling House Αίμα στο πράσινο τραπέζι Μαρκ Φιούρι
1952 The Las Vegas Story Κόκκινο και μαύρο Ντέιβ Άντριους
Something for the Birds Στιβ Μπένετ
Million Dollar Mermaid Δημόσιος πειρασμός Τζέιμς Σάλιβαν
Androcles and the Lion Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι καπετάνιος
1953 The Glory Brigade Η ταξιαρχία της δόξης Σαμ Πράιορ
Affair with a Stranger Διαζύγιον με προθεσμία Μπιλ Μπλάκλεϊ
The Robe Ο χιτών [58] Δημήτριος
1954 The Veils of Bagdad Στα χαρέμια της Βαγδάτης Αντάρ
Dangerous Mission Επικίνδυνη αποστολή Ματ Χάλετ
Demetrius and the Gladiators Ο Δημήτριος και οι μονομάχοι [59] Δημήτριος
The Egyptian Ο Αιγύπτιος Χορεμχέμπ
Betrayed Η ξανθή κατάσκοπος "Μαντίλι"
1955 Chief Crazy Horse Ο άρχων των γενναίων Τρελό Άλογο
Violent Saturday Το Σάββατο της οργής Σέλεϊ Μάρτιν
The Last Frontier Τα τελευταία σύνορα [60] Τζεντ Κούπερ
1956 Safari Σαφάρι, το καραβάνι της ζούγκλας Κεν Ντάφιλντ
The Sharkfighters Στην κόλαση του βυθού Μπεν Στέιβς
Zarak Ζάρακ Χαν
1957 Interpol Τσαρλς Στέρτζις
The Long Haul Η νύχτα αρχίζει με ένα έγκλημα Χάρι Μίλερ
1958 No Time to Die Τα τανκς εξορμούν Ντέιβιντ Θάτσερ
China Doll Φλόγες στην Κίνα Κλιφ Μπράντον
Escort West Το καραβάνι των απόκληρων Μπεν Λάσιτερ
1959 The Bandit of Zhobe Κασίμ, ο τρόμος των Ινδιών Κασίμ Χαν
The Big Circus Το μεγαλύτερο θέαμα του κόσμου Χένρι Τζάσπερ Γουίρλινγκ (Χανκ)
Timbuktu Μάικ Κόνγουεϊ
Hannibal Αννίβας Αννίβας [61]
1962 The Tartars Οι Τάρταροι Όλεγκ
1966 Caccia alla volpe Το ροζ λαγωνικό Τόνι Πάουελ
1968 Head Μεγάλος Βίκτορ
1972 Every Little Crook and Nanny Καρμάιν Γκανούτσι
1976 Won Ton Ton, the Dog Who Saved Hollywood Νικ
1979 Firepower Δύναμη κρούσεως Χάρολντ Έβερετ

Αναφορές στην ποπ κουλτούρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1985, στο Uptown Lounge στην Αθήνα της Τζόρτζια, οι REM εμφανίστηκαν με το ψευδώνυμο Hornets Attack Victor Mature. «Στείλαμε ένα δελτίο τύπου που ανέφερε ότι ήταν ένας συνδυασμός των Τζέρι Λι Λιούις και Joy Division», εξηγεί ο Πίτερ Μπακ. «Ένας Θεός ξέρει πώς το κλείσαμε, αλλά τα καταφέραμε». Το όνομα χρησιμοποιήθηκε αφού ο Μπακ το εντόπισε σε ένα άρθρο με τίτλο «Ονόμασε το συγκρότημα σου» στο Trouser Press. Μιλούσε για μια μπάντα του Λος Άντζελες που είχε πάρει το όνομά της από έναν τίτλο εφημερίδας που περιέγραφε ένα περιστατικό στο οποίο άγριες σφήκες είχαν ορμήσει πάνω στον ηθοποιό στη διάρκεια μιας παρτίδας γκολφ. «Σκέφτηκα ότι όποιος θα πλήρωνε χρήματα για να δει ένα συγκρότημα με τόσο ανόητο όνομα είναι δικός μας άνθρωπος», είπε ο Μπακ.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 138972331. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119430533. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w60m8c86. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Ανακτήθηκε στις 30  Σεπτεμβρίου 2021.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
  8. ↑ Applegate, Kris (2014). Legendary Locals of Louisville, Kentucky. United States: Arcadia Publishing. σελ. 73. ISBN 978-1-4671-0138-7. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Wise, James E., Jr. and Anne Collier Rehill. Stars in Blue. Naval Institute Press, 1997, p. 201.
  10. ↑ 10,0 10,1 Churchill, Douglas W. (June 29, 1941). «Tales from Hollywood». New York Times: σελ. X3. https://timesmachine.nytimes.com/timesmachine/1941/06/29/432210522.html?pageNumber=158. 
  11. ↑ «Tentin' Tonight, As Usual, Vic Will Be a Star: Rebellious Young Man Quits Business to Starve, but Wins». The Washington Post: σελ. 12. September 4, 1939. 
  12. ↑ «'Housekeeper's Daughter' Anomaly Among Comedies». Los Angeles Times: σελ. 8. September 11, 1939. 
  13. ↑ Hopper, Hedda (November 13, 1939). «Hedda Hopper's Hollywood». Los Angeles Times: σελ. 16. 
  14. ↑ Scheuer, Philip K. (June 14, 1942). «Town Called Hollywood». Los Angeles Times: σελ. C3. 
  15. ↑ Hough, Donald (February 2, 1941). «Third Choice First: Victor Mature was broke. He stood at the fork of three paths—all dark. The reason you are reading about him is that he chose the third». Los Angeles Times: σελ. I7. 
  16. ↑ Churchill, Douglas W. (October 26, 1940). «News of the Screen: 'Replenish the Earth,' Novel, Is Purchased by Fox—'East of the River' Arrives at the Globe». New York Times: σελ. 18. https://timesmachine.nytimes.com/timesmachine/1940/10/26/issue.html. 
  17. ↑ «22 Films Planned by United Artists: Independent Producers Plan to Invest $30,000,000 in New Features Next Season». New York Times: σελ. 31. May 14, 1940. https://timesmachine.nytimes.com/timesmachine/1940/05/14/93975851.html?pageNumber=31. 
  18. ↑ Churchill, Douglas W. (June 18, 1941). «Victor Mature Cast in Leading Roles for Two Films — 'Tight Shoes' Opening Tonight at Rialto». New York Times: σελ. 25. 
  19. ↑ Churchill, Douglas W. (July 16, 1941). «Screen News Here and in Hollywood: Gene Tierney to Play Role of Poppy in 'Shanghai Gesture' for United Artists; 'The Get-away' Arrives — Melodrama Opens Today at Rialto — Fred MacMurray to Have Lead in New Comedy». New York Times: σελ. 14. 
  20. ↑ Schallert, Edwin (October 16, 1941). «Subjects Once Banned May Become Pictures: 'Gesture' Generates Idea; Stewart to Adapt Shaw; Mature Going Tropical; Berlin Pens Film Tunes; Dorsey Singers to Sign». Los Angeles Times: σελ. 16. 
  21. ↑ Vallance, Tom (August 11, 1999). «Obituary: Victor Mature». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 17, 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220817/https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/obituary-victor-mature-1112009.html. Ανακτήθηκε στις March 20, 2010. 
  22. ↑ Churchill, Douglas W. (October 26, 1941). «Discord in Hollywood: Being a Resume of Why Three Stars Are Unhappy — Shaking Out the Moth Balls». New York Times: σελ. X5. 
  23. ↑ Churchill, Douglas W. (October 14, 1941). «Screen News Here and in Hollywood: Victor Mature to Star in New Film After Adjustment of Salary by Hal Roach: R.A.F. Picture to Arrive: 'Target for Tonight,' Opening at Globe Friday, Shows Air Raids Over Germany». New York Times: σελ. 29. 
  24. ↑ Brady, Thomas (November 23, 1941). «'Yankee Doodle Dandy' Nears the Cameras: Film About George M. Cohan Will Boost The Democratic Way — A Star Is Sold». New York Times: σελ. X5. 
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 Harmetz, Aljean (December 12, 1971). «Victor Mature—Fresh Out of Rancho Santa Fe». Los Angeles Times: σελ. Z1. 
  26. ↑ Schallert, Edwin (May 18, 1942). «Drama: Rita Hayworth, Mature Reunion Much Sought; Kaye's Sylvia Scripter; Tone's Bride Makes Test; Cotten in 'Casablanca'; John Beal Faces Camera; Carlson in 'White Cargo'». Los Angeles Times: σελ. 14. 
  27. ↑ «M'Callister Gets Lead in 'Red House': Out of Army, Actor Resumes Career With Sol Lesser—New Picture at Globe». New York Times: σελ. 16. December 27, 1945. 
  28. ↑ «To Victor Belong the Spoils». Chicago Daily Tribune: σελ. G13. April 20, 1947. 
  29. ↑ «Mature Will Star in 'Kiss of Death': Fox Buys Story of Convict by Lawrence Blaine for Actor --Hathaway to Direct». New York Times: σελ. 53. November 12, 1946. 
  30. ↑ Brady, Thomas F. (August 30, 1947). «The News of the Screen». New York Times: σελ. 9. 
  31. ↑ Schallert, Edwin (November 6, 1947). «Drama and Film: March 'Saxon' Lured; 'Seventh Heaven' Astir». Los Angeles Times: σελ. A3. 
  32. ↑ «Cry of the City (1948) - Robert Siodmak | Review | AllMovie». www.allmovie.com. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2021. 
  33. ↑ Brady, Thomas F. (June 12, 1948). «Two Movie Leads to Victor Mature: He Will Co-Star With Lamarr in 'Samson and Delilah,' Be Seen in 'Interference'». New York Times: σελ. 9. 
  34. ↑ Koury, Phil (June 20, 1948). «HAIRCUT BY DE MILLE: Biblical Strong Man Meets Tough Foe in Director». New York Times: σελ. X3. 
  35. ↑ Brady, Thomas (October 31, 1948). «HOLLYWOOD DOSSIER: Biblical Drama With DeMille Flourishes – Musical Documentary – Other Items». New York Times: σελ. X5. 
  36. ↑ Daugherty, Frank (January 28, 1949). «Betty Hutton, Victor Mature for New Film». The Christian Science Monitor: σελ. 5. 
  37. ↑ Davis, Ronald L. (2005). Just making movies. University Press of Mississippi. σελ. 19. ISBN 9781578066902. 
  38. ↑ Pryor, Thomas (December 14, 1949). «Studio Suspension for Victor Mature: Fox Star Refuses to Play Role in RKO Film, 'Mike Fury,' on Loan-out Commitment». New York Times: σελ. 44. 
  39. ↑ Brady, Thomas F. (January 4, 1950). «Mature Returned to Payroll at Fox: Actor Had Been Suspended for Refusing Role in RKO Deal—Now Agrees to Part of Local Origin». New York Times: σελ. 31. 
  40. ↑ Brady, Thomas F. (March 13, 1950). «Hawks, Lasker Buy Rights to 'Big Sky': Producing Firm Acquires A. B. Guthrie Novel for Filming in the Late Summer—Ross Acquires "Rendezvous». New York Times: σελ. 15. 
  41. ↑ «Mature Injured in 'Cycle Crash'». New York Times: σελ. 47. September 6, 1950. 
  42. ↑ Scheuer, Philip K. (September 8, 1950). «Marbles New Gimmick on Film; Pine-Thomas to Put Out 'Big Fire'». Los Angeles Times: σελ. B11. 
  43. ↑ «Wasp, Snow Help Cancel Picture Work». Los Angeles Times: σελ. 26<. September 11, 1950. 
  44. ↑ Schallert, Edwin. «Cowan Seeking Unique Musical Cast; New Norse Find Due in Hollywood». Los Angeles Times !date=15 December 1950: σελ. 31. 
  45. ↑ Brady, Thomas F. (June 12, 1951). «Metro Purchases Two News Stories: 'Death at Attention,' Recently Published Serial, and 'Oh Promise Me' Acquired». New York Times: σελ. 35. 
  46. ↑ Scheuer, Philip K. (March 23, 1952). «Annette Kellerman's All for Esther Now: Original One-Piece Bathing Suit Girl Recalls 'Indecent Exposure' Furor». Los Angeles Times: σελ. D3. 
  47. ↑ Williams, Esther (1999). The Million Dollar Mermaid: An Autobiography. Simon & Schuster. σελίδες 212–213. ISBN 0-15-601135-2. 
  48. ↑ Pryor, Thomas M. (April 26, 1952). «Film Men to Fight 2 G. O. P. Candidates: Decrying 'Unfair' Attacks, Anti-Communists Will Oppose Their Congressional Bids». New York Times: σελ. 18. 
  49. ↑ Schallert, Edwin (July 10, 1952). «Victor Mature Stars Opposite Simmons; Wald Seeks New Hayward Deal». Los Angeles Times: σελ. A11. 
  50. ↑ «Department of Homeland Security, United States Coast Guard History». 
  51. ↑ "No Lions to Slay at Rancho Santa Fe" Tedrick, Dan. Los Angeles Times May 29, 1980: sd_a6
  52. ↑ «Victor Mature Divorced». The Sydney Morning Herald (New South Wales, Australia) (32,802): σελ. 6. February 12, 1943. http://nla.gov.au/nla.news-article17836734. Ανακτήθηκε στις July 8, 2016. 
  53. ↑ Harding, Cindy (5 Μαΐου 2022). «Victoria Mature to Honor Her Late Father at Arthur Lyons Film Noir Festival». Palm Springs Life (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  54. ↑ 54,0 54,1 Natale, Richard (10 Αυγούστου 1999). «Victor Mature dies at 86». variety.com. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2020. 
  55. ↑ «Victor Mature». 25 Οκτωβρίου 2019. 
  56. ↑ Καϊμάκης, Κωνσταντίνος (2 Δεκεμβρίου 2019). «Ο νουάρ μικρόκοσμος της Νέας Υόρκης». www.documentonews.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2025. 
  57. ↑ Διοσκουρίδης, Σπύρος (21 Νοεμβρίου 2012). «Ρένη Πιττακή». LiFO. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2025. 
  58. ↑ Κόλλια, Μία. «Σπύρος Σκούρας: Ο άρχοντας της 20th Century Fox». ImpacTalk. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2025. 
  59. ↑ «Δημήτριος και οι Μονομάχοι, Ο». in.gr. 1 Ιανουαρίου 1954. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2025. 
  60. ↑ «Τελευταία Σύνορα, Τα». in.gr. 1 Ιανουαρίου 1955. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2025. 
  61. ↑ Δημόπουλος, Ηλίας. «Ο Αννίβας στο Netflix; Ντένζελ Ουάσινγκτον και Αντουάν Φούκουα συνεργάζονται εκ νέου». cinemagazine.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2025. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • McKay, James. The Films of Victor Mature (McFarland, 2012).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βίκτορ_Ματσούρ&oldid=11134603"