Βέντια Μπαρούτ
| Βέντια Μπαρούτ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Φεβρουαρίου 1919 Λευκωσία |
| Θάνατος | 21 Μαΐου 2003 (84 ετών) |
| Εθνικότητα |  Κύπρος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κύπρος |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιχειρηματίας |
Η Βέντια Μπαρούτ (αγγλικά:Vedia Barut), (14 Φεβρουαρίου 1919[1] - 21 Μαΐου 2003[2]) ήταν η πρώτη Τουρκοκύπρια επιχειρηματίας.[3]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μπαρούτ γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 14 Φεβρουαρίου 1919, ως το δεύτερο από τα τρία παιδιά του Μεχμέτ Ρετζέπ Μπέη, ιμάμη του τζαμιού της Αγίας Σοφίας, και της Εμίνε Χανίμ, νοικοκυράς. Άρχισε να εκπαιδεύεται σε ηλικία των 3 ετών και κάνοντας μαθήματα βιολιού στην ηλικία των 9 ετών, στο Δημοτικό Σχολείο της Αγιά Σοφιάς. Στη συνέχεια αποφοίτησε από το Γυμνάσιο των θηλέων της Βικτωρία και ήθελε να ακολουθήσει μια επαγγελματική σταδιοδρομία ως φαρμακοποιός, αλλά καθώς η βρετανική κυβέρνηση είχε αλλάξει πολιτική εκείνη την εποχή και τελικά δέχτηκε την φαρμακευτική εκπαίδευση στο κυπριακό νοσοκομείο, οι ελπίδες της χάθηκαν. Σε απάντηση, ο θείος της τότε έπεισε τον πατέρα της να ανοίξει ένα κατάστημα για αυτήν.[1]
Επιχειρηματική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επιχειρηματική καριέρα της ξεκίνησε όταν άνοιξε το κατάστημα της το 1937. Αυτό αποδείχθηκε πολύ αμφιλεγόμενο σε μια πολύ πατριαρχική κοινωνία, καθώς κάποιοι αντέδρασαν σε αυτό και ισχυρίστηκαν ότι δεν θα τους επιτρεπόταν να προσεύχονται. Ο Μίτχαντ Μπέι, δημοσιογράφος στην εφημερίδα Söz, είδε αυτές τις αντιδράσεις ως παράλογες και έγινε ένθερμος υποστηριχτής της Μπαρούτ, οδηγώντας τελικά στην αποδοχή της στην κοινωνία. Η Μπαρούτ θα λειτουργούσε την επιχείρησή της μέχρι το 2003,[3] παρά την πυρκαγιά στη δεκαετία του 1980 που κατέστρεψε το κατάστημά της και την ανάγκασε να ανοίξει ένα νέο με τη βοήθεια του γιου της. Ξεκίνησε για πρώτη φορά με προϊόντα που θα απευθύνονταν στις γυναίκες, αλλά αργότερα μετατράπηκε σε χαρτικά και έγινε η μοναδική επίσημη πωλήτρια χαρτικών κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στη Λευκωσία. Έγινε επίσης διανομέας εφημερίδων, πουλώντας όχι μόνο εφημερίδες τουρκικής γλώσσας αλλά και ελληνικής και αγγλικής που προήλθε από το νότο της Πράσινης Γραμμής. Έγινε λοιπόν ζωτικής σημασίας για τη διευκόλυνση της επαφής μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο. Μετά τη φωτιά της δεκαετίας του 1980, εγκατέλειψε την επιχείρηση χαρτικών και συνέχισε να πωλεί μόνο εφημερίδες.[1][3]
Καλλιτεχνική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μπαρούτ ήταν επίσης μια από τις πρώτες ηθοποιούς του νεογέννητου τουρκοκυπριακού θεάτρου.[3] Πριν από το άνοιγμα του καταστήματός της, πραγματοποίησε την προσαρμογή ενός δημοφιλούς τούρκικου έργου, του Aşık Garip, με ένα ερασιτεχνικό θίασο που ίδρυσε με τους φίλους της.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Vedia Barut». Yaşamın Mutfağında Documentary, BRT. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Vedia Barut anıldı». Havadis. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Yitirdiklerimiz: Vedia Barut». Kıbrıs. 13 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2016.
