Βάτραχος του Σουρινάμ
| Βάτραχος του Σουρινάμ | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Βάτραχος του είδους Pipa pipa
| ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
|
Με τη γενική κοινή ονομασία βάτραχος του Σουρινάμ (αγγλ. Suriname toads) είναι γνωστοί όλοι οι βάτραχοι που ανήκουν στο γένος Pipa, μέλος της ομώνυμης οικογένειας πιπίδες.[1][2][3] Καθώς υποδηλώνει η κοινή ονομασία τους, ζουν στο Σουρινάμ, όπως και σε άλλες χώρες του βόρειου μέρους της Νότιας Αμερικής, καθώς και στα νότια όρια της Κεντρικής Αμερικής (ουσιαστικά στον Παναμά).[1] Ο βάτραχος του Σουρινάμ, όπως και οι άλλες πιπίδες, είναι σχεδόν αποκλειστικά υδρόβιος.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο βάτραχος του Σουρινάμ, όπως και τα άλλα γένη της οικογένειας πιπίδες, δεν έχει γλώσσα (για τον λόγο αυτό κατατασσόταν παλαιότερα στην υπόταξη «άγλωσσα»). Είναι μεγάλος γκρίζος βάτραχος, με μακρύ τριγωνικό κεφάλι και πολύ μικρά μάτια. Ο τρόπος αναπαραγωγής του είναι κάπως ιδιόμορφος, καθώς η γονιμοποίηση είναι εσωτερική. Αμέσως μετά την ωοτοκία, το θηλυκό τοποθετεί τα αυγά του στη ράχη του, με τη βοήθεια ενός ειδικού οργάνου, του ωθητήρα, που έχει σχήμα σάκκου και μπορεί να τινάζεται προς τα εμπρός. Για την ασφαλή συγκράτηση των αυγών, το δέρμα της ράχης σχηματίζει ανάμεσα στις πτυχές του μικρά διαμερίσματα που μοιάζουν με κελλιά. Στο κάθε κελλί τοποθετείται και από ένα αυγό και γεννιέται από ένα βατραχάκι, το οποίο αποχωρίζεται από το σώμα της μητέρας του μόνο όταν έχει πλέον αναπτυχθεί αρκετά.
Είδη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σήμερα αναγνωρίζονται γενικώς επτά είδη στο γένος, τα εξής[1][2]:
- Pipa arrabali, Izecksohn, 1976
- Pipa aspera, Müller, 1924
- Pipa carvalhoi (Miranda-Ribeiro, 1937)
- Pipa myersi, Trueb, 1984
- Pipa parva Ruthven & Gaige, 1923
- Pipa pipa (Linnaeus, 1758) - ο «κοινός βάτραχος του Σουρινάμ»
- Pipa snethlageae, Müller, 1914
Επιπροσθέτως, υπάρχει ένα αβέβαιο είδος, το Pipa verrucosa (Wiegmann, 1832).[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Frost, Darrel R. (2014). «Pipa Laurenti, 1768». Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.0. American Museum of Natural History. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 «Pipidae». AmphibiaWeb: Information on amphibian biology and conservation. [web application]. Berkeley, California: AmphibiaWeb. 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2014.
- ↑ Trueb, L. & D.C. Cannatella (1986). «Systematics, morphology and phylogeny of genus Pipa (Anura: Pipidae)». Herpetologica 42 (4): 412-449. https://archive.org/details/sim_herpetologica_1986-12_42_4/page/412.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το λήμμα «άγλωσσα» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 1 (1972), σελ. 584