Βάσια Παναγοπούλου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Βάσια Παναγοπούλου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 6 Οκτωβρίου 1966 Μυτιλήνη |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή Θεοδοσιάδη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Απόστολος Κ. Δοξιάδης |
Η Βάσια Παναγοπούλου (Μυτιλήνη 6 Οκτωβρίου 1966) είναι Ελληνίδα ηθοποιός.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μόλις τελείωσε το σχολείο, μετακόμισε στην Αθήνα για να σπουδάσει υποκριτική. Είναι απόφοιτη της Δραματικής Σχολής Αθηνών του Γ. Θεοδοσιάδη (1985).
H πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ήταν στο έργο "Και τώρα πάλι ...αμόκ". Ακολούθησε το "Καρυδιές στην πέτρινη γη" του Ε. Αβέρωφ-Τοσίτσα. Στη συνέχεια κυρίως ως θιασάρχης, πρωταγωνίστησε στα έργα: “Χειροκροτήματα” της Μαίρη Ορ (Εύα, σκην. Μίνως Βολανάκης, θέατρο Αλίκη), “Το τραγούδι μας” του Κηθ Γουότερχάουζ (Άντζι, σκην. Νεντ Σέρινγκ, θέατρο Μουσούρη), “Το νου σου στην Αμέλια” του Ζώρζ Φεϊντώ (Αμέλια, σκην. Γώργος Κιμούλης, θέατρο Μουσούρη), “Δε θα τα πάρεις μαζί σου” των Μος Χαρτ – Τζώρτζ Κάουφμαν (Άλις, σκην. Πέρης Μιχαηλίδης, θέατρο Ιλίσια), “Χορεύοντας στη Λουνάσα” του Μπράιαν Φρίελ (Κρις, σκην. Γιώργος Θεοδοσιάδης, θέατρο Βικτώρια), “Οι αθεράπευτοι” του Κρίστοφερ Ντουράνγκ (Προύντενς, σκην. Πέρης Μιχαηλίδης, θέατρο Ακάδημος), “Κι εγώ σ’αγαπώ” του Νταγκ Λούσι (Ρος, σκην. Πέρης Μιχαηλίδης, θέατρο Αχίλλειον), “Φήμες” του Νηλ Σάιμον (Κρις, σκην. Πέρης Μιχαηλίδης, θέατρο Γκλόρια) και στο “Επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν” (Βίβη Γουόρεν, σκην. Ανδρέας Βουτσινάς, θέατρο Ορφέας).
Συνεργάστηκε με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στην τριλογία "Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα του Ευγένιου Ο'Νηλ. Στον κινηματογράφο έπαιξε, μεταξύ άλλων, στις ταινίες "Ο Μελισσοκόμος" και "Το μετέωρο βήμα του πελαργού" του Θεόδωρου Αγγελόπουλου κ.ά.
Πρωταγωνίστησε στις τηλεοπτικές σειρές: "Το πάθος", "Τα Λιονταράκια του κυρ Ηλία", "Το κεφάλι της γάτας", "Το θέατρο της Δευτέρας", "Δίψα", "Μαύρη Χρυσαλίδα", "Οι τελευταίοι εγγονοί", "Επιθυμίες", "Μια αγάπη μια ζωή", "Έρωτας", "Κάρμα" κ.ά.
Από το 2009 είναι καλλιτεχνική διευθύντρια της Θεατρικής Σκηνής Ανδρέας Βουτσινάς.
Από το 2012 είναι ιδιοκτήτρια του Πολυχώρου Χυτήριο.
Επίσης, είναι κήρυκας Εθελοντισμού για τα Special Olympics Hellas 2011.
Υπήρξε σύζυγος του Απόστολου Δοξιάδη. Σε δεύτερο γάμο με τον Θεοφάνη Συναδινό.
Έχει τρία παιδιά.
Θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έχει μεταφράσει τα εξής θεατρικά έργα :
| Έτος | Τίτλος | Συγγραφέας | Συνεργασία | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2002-2003 | Και εγώ σ'αγαπώ | Ντάγκ Λούσι | Χρήστος Καρχαδάκης | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2008-2009 | Φήμες | Νηλ Σάιμον | Χρήστος Καρχαδάκης | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2009 | Η μέθοδος της απιστίας | Ζωρζ Φεϊντώ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2009-2011 | Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν | Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω | Χρήστος Καρχαδάκης | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2010 | Δρόμος μακρύς | Σήλα Στήβενσον | Δημήτρης Μοθωναίος | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2010 | Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ | Γκούντριχ & Χάκετ | 2019 - 2020
Ξενοδοχείον ο Παράδεισος Τηλεοπτικές σειρές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
