Βάλλι Ταξ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βάλλι Ταξ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14  Φεβρουαρίου 1948[1]
Άμστερνταμ
Θάνατος10  Απριλίου 2005[1]
Άμστερνταμ
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο των Κάτω Χωρών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΟλλανδικά
Αγγλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδιστής
συνθέτης
τραγουδοποιός
Περίοδος ακμής1959
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςSilver Harp
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βλάντιμιρ «Βάλλι» Ταξ (Wladimir " Wally " Tax) ( Ολλανδική προφορά: [ʋlaːdimir ʋɑli tɑks] ; 14 Φεβρουαρίου 1948 – 10 Απριλίου 2005) ήταν Ολλανδός τραγουδιστής και τραγουδοποιός. Ήταν ιδρυτής και frontman του συγκροτήματος Nederbeat The Outsiders (1959–1969) και του ροκ συγκροτήματος Tax Free (1969–1971).

Μετά την εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία με τους The Outsiders στα τέλη της δεκαετίας του 1960, έκανε μια σύντομη σόλο καριέρα στη δεκαετία του 1970 και στη συνέχεια ήταν ένας επιτυχημένος τραγουδοποιός, δημιουργώντας μια σειρά από τραγούδια επιτυχίας για Ολλανδούς καλλιτέχνες. Έσβησε στην αφάνεια τη δεκαετία του 1980. Μετά τον θάνατό του το 2005, δύο ευεργετικές συναυλίες στο Άμστερνταμ απέδειξαν τη διαρκή δημοτικότητα και την επιρροή του.

Νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βλάντιμιρ Ταξ γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1948 στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Ο Ολλανδός πατέρας του και η Ρωσίδα Ρομά μητέρα του είχαν συναντηθεί σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μεγάλωσε στο Άμστερνταμ και έμαθε αγγλικά σε νεαρή ηλικία από επαφές με Αμερικανούς ναυτικούς, για τους οποίους λειτουργούσε ως μαστροπός.[2]

Μουσική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

The Outsiders[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ταξ τραγουδάει για την τηλεόραση το 1968

Το 1959, σε ηλικία 11 ετών, ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του beat συγκροτήματος The Outsiders.[3] Το συγκρότημα τραγουδούσε αγγλικούς στίχους, με τον Ταξ ως κύριο τραγουδοποιό. [4] Ο Ταξ τραγουδούσε και έπαιζε κιθάρα και φυσαρμόνικα. Ακόμη και ενώ έπαιζε με τους The Outsiders, ο Ταξ ηχογράφησε ένα σόλο άλμπουμ (με συμφωνική ορχήστρα), το Love-In.[2]

Οι The Outsiders έφτασαν σε ένα βαθμό επιτυχίας, ανοίγοντας για τους Rolling Stones το 1966 και σημειώνοντας μια σειρά από επιτυχίες στην Ολλανδία.[2] Ήταν ένα από τα πιο γνωστά συγκροτήματα του κινήματος Nederbeat - όταν υπέγραψαν με τη Phonogram Records το 1968, ανέφερε το Billboard.[5] Καθοδηγώντας αυτό που ο Billboard αποκαλούσε «το κορυφαίο ολλανδικό συγκρότημα beat», ο Ταξ είχε υψηλές επιδόσεις—αναφέρθηκε ότι είχε τα πιο μακριά μαλλιά στη χώρα [6] και ζούσε έναν πλούσιο τρόπο ζωής, που περιελάμβανε ακριβά δείπνα, αυτοκίνητα με σοφέρ και φιλίες με τον Λιτλ Ρίτσαρντ και τον Τζόνι Χαλιντέι, καθώς και οι φήμες για σχέση με την Μπριζίτ Μπαρντό.[7]

Αν και οι δίσκοι των The Outsiders δεν διανεμήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ταξ πήγε στο εξωτερικό και έκανε φίλους με αξιόλογους μουσικούς όπως οι Τιμ Χάρντιν, Ρίτσι Χέιβενς και Κρόσμπι, Στιλλς, Νας & Γιάνγκ, και παρακολούθησε το Φεστιβάλ Γούντστοκ. Έπαιξε με τον Χάρντιν και τον Τζίμι Χέντριξ στο Electric Ladyland Studio του τελευταίου.[2] Όπως εξήγησε στην αυτοβιογραφία του το 1998, η επιτυχία ήρθε πολύ γρήγορα γι 'αυτόν, και το αλκοόλ και τα ναρκωτικά αποτέλεσαν το βαρύ τίμημα, και σε συνδυασμό με την έλλειψη οικονομικής ασφάλειας (παραδέχτηκε ότι δεν ήταν καλός στην τήρηση βιβλίων, καθώς ο "τρόπος ζωής" του είχε σκοτώσει πάρα πολλά εγκεφαλικά κύτταρα) οι επόμενες δεκαετίες της ζωής του Ταξ ήταν χαοτικές.[7]

Μετά την ηχογράφηση τριών άλμπουμ, οι The Outsiders διαλύθηκαν το 1969.

Το 1997 οι The Outsiders συγκεντρώθηκαν για τελευταία φορά, για να παίξουν μια περιοδεία επανασύνδεσης στην Ολλανδία. Η περιοδεία ήταν βραχύβια λόγω της απρόβλεπτης συμπεριφοράς του Ταξ. [8] Ο Τζερόμ Μπλέινς έγραψε το Outsiders by Insiders περίπου αυτή την εποχή, την επίσημη βιογραφία του συγκροτήματος.

Σόλο καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο τάφος του Βάλλι Ταξ στο Άμστερνταμ

Ο Ταξ, αφού ηγήθηκε για λίγο ένα συγκρότημα με το όνομα Tax Free, συνέχισε σόλο καριέρα. Συνοδευόταν, διαδοχικά, από τους Μπαμπούλε (1972), Τζωρτζ Κας (1973), Γουότερμεν (1973) και The Mustangs (1976).[4] Το 1974, κέρδισε το Ζίλβερεν Άρπ, ένα βραβείο μουσικού ταλέντου και είχε σημαντική επιτυχία με μερικά σόλο single, "Miss Wonderful" και "It ain't no use". Το τέλος της καριέρας του ήταν το "Let's Dance" (1977), το οποίο έγινε μικρή επιτυχία στην Ολλανδία. Δεκατέσσερα χρόνια μετά το "Tax Tonight", το 1989, ηχογράφησε τον τέταρτο προσωπικό του δίσκο με τους The Music. Το άλμπουμ έτυχε πολύ καλής υποδοχής από τους κριτικούς αλλά οι πωλήσεις ήταν χαμηλές. Το 2002 κυκλοφόρησε η επόμενη και τελευταία σόλο προσπάθεια του. Στο "The Entertainer" ο Ταξ έκανε μια μουσική επιστροφή στις ροκ ρίζες του. Και πάλι με καλή υποδοχή από τους κριτικούς, το Ο Διασκεδαστής ("The Entertainer") δεν ήταν η επιτυχία, που ήλπιζε ο Ταξ. Στο άλμπουμ ο Ταξ τραγουδά για τη ζωή του ως «διασκεδαστής» που ως επί το πλείστον παρεξηγείται από το κοινό του. [9]

Τραγουδοποιία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος της καριέρας του ως τραγουδιστής, ασχολήθηκε κυρίως με τη σύνθεση τραγουδιών και έγραψε μια σειρά από επιτυχίες για Ολλανδούς καλλιτέχνες όπως ο Lee Towers ("It's Raining in my Heart") [10] και η Champagne ("Valentino", "Oh Me Oh My Goodbye», και το «Rock 'n Roll Star», το τελευταίο κατατάσσεται στο #2 στην Ολλανδία και στο #83 στις Ηνωμένες Πολιτείες). [11]

Προσωπική παρακμή και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δεκαετία του 1980 σήμανε την προσωπική του παρακμή, ξεκινώντας με τον αργό θάνατο από καρκίνο της μακροχρόνιας συντρόφου του Λόρι Λανγκενμπάχ, η οποία πέθανε το 1984 — σύμφωνα με τον στενό φίλο Αρμάντ, δεν συνήλθε ποτέ από τον θάνατό της και για τα επόμενα είκοσι χρόνια έζησε περιτριγυρισμένος από τα προσωπικά αντικείμενά της. [12] Οι προσπάθειες αναβίωσης μιας μουσικής καριέρας φαίνεται πως παρεμποδίζονταν από προσωπικά προβλήματα, που προκαλούνταν από τον αλκοολισμό και τα φορολογικά προβλήματα. [3]

Ο Ταξ πέθανε το 2005 σε σχετική αφάνεια, βασανιζόμενος από οικονομικά και σωματικά προβλήματα. Κηδεύτηκε στο Άμστερνταμ, αφού μια συγκέντρωση στο Παραντίσο προς τιμήν του συγκέντρωσε αρκετά χρήματα για την κηδεία του. [13] Ένα χρόνο αργότερα, πραγματοποιήθηκε μια συναυλία στο Παραντίσο, για να συγκεντρωθούν χρήματα, για να τοποθετηθεί ένα μνημείο στον τάφο του. Το μνημείο, με τρεις λαιμούς κιθάρας, συνεχίζει να προσελκύει τους επισκέπτες. [14]

Η βιογραφία του, Wally Tax - Leven en Lijden van een Outsider, γράφτηκε από τον Ρούτγκερ Βαλ και κυκλοφόρησε δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του το 2015. [15]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 11386865. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Unterberger, Richie (1998). Unknown legends of rock 'n' roll: psychedelic unknowns, mad geniuses, punk pioneers, lo-fi mavericks & more. Hal Leonard. σελίδες 184–89. ISBN 978-0-87930-534-5. 
  3. 3,0 3,1 «Muziek Centrum Nederland, Biografie Wally Tax». Popinstituut. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2009. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. 4,0 4,1 Verhoef, Adri. «Wally Tax (R.I.P.) 1948 - 2005». Alex Gitlin. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2009. 
  5. «Phonogram Captured 34% of Dutch Record Sales in '67». Billboard: σελ. 38. 1968-01-27. https://books.google.com/books?id=qQoEAAAAMBAJ&pg=RA1-PA38. Ανακτήθηκε στις 2009-09-24. 
  6. Bender, Andrew (2006). Amsterdam: Lonely Planet city guide. Lonely Planet. σελ. 34. ISBN 978-1-74059-908-5. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Smeets, Hubert (1998-07-03). «Pim Fortuyn (1948) - Wally Tax (1948) [Rev. of Wally Tax: tot hier, en dan verder»] (στα Dutch). NRC Handelsblad. http://www.nrcboeken.nl/recensie/pim-fortuyn-1948-wally-tax-1948. Ανακτήθηκε στις 2009-09-24. [νεκρός σύνδεσμος]
  8. [1] [νεκρός σύνδεσμος]
  9. «Muziekencyclopedie - Wally Tax». Muziekencyclopedie.nl. 
  10. Pot, Menno (2005-04-11). «'Viespeuk' werd mooi verzamelobject» (στα Dutch). de Volkskrant. http://www.volkskrant.nl/kunst/article196301.ece. Ανακτήθηκε στις 2009-09-25. 
  11. «Bert van der Wiel, zanger van Champagne, overleden». Algemeen Dagblad. 2009-07-01. http://www.ad.nl/ad/nl/1038/Rotterdam/article/detail/412689/2009/07/01/Bert-van-der-Wiel-zanger-van-Champagne-overleden.dhtml. Ανακτήθηκε στις 2009-09-25. 
  12. Krabbendam, Vincent (2006-02-13). «Armand: 'Leuk voor mij, kut voor de maatschappij'» (στα Dutch). Revolver. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-05-07. https://web.archive.org/web/20080507001854/http://www.revolvermagazine.nl/artikel/488.htm. Ανακτήθηκε στις 2009-09-25. 
  13. Beusekamp, Willem (2005-04-19). «Voor het laatst held van de jaren zestig» (στα Dutch). de Volkskrant. http://www.volkskrant.nl/kunst/article196749.ece. Ανακτήθηκε στις 2009-09-24. 
  14. Navis, Jan Willem (2007-12-27). «Mokums Père Lachiaise. De Nieuwe Ooster: begraafplaats voor de sterren» (στα Dutch). Sp!ts. http://spitsnet.nl/nieuws.php/1128/9501/online/Mokums_Pere_Lachiaise.html. Ανακτήθηκε στις 2009-09-25. 
  15. «Wally Tax, zijn hele leven een jongen | Heaven». Popmagazineheaven.nl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2022. 
  16. Blanes, Jerome (Ιανουαρίου 2010). Outsiders by insiders. ISBN 9788890442001. 
  17. «Biografie Wally Tax | Rutger Vahl». Vahl.nl. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Wally Tax στο Wikimedia Commons