Βάκλον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βάκλον ενός σκυλίσιου πέους· το βέλος δείχνει τον ουρηθρικό αύλακα.
Απολιθωμένο βάκλον μιας αρκούδας από το Μειόκαινο.

Το βάκλον (επίσης κόκκαλο πέους ή οστό πέους, λατ.: baculum) είναι οστό που βρίσκεται στο πέος πολλών πλακουντοφόρων θηλαστικών. Απουσιάζει στο ανθρώπινο πέος, αλλά υπάρχει στα πέη άλλων πρωτευόντων, όπως στον γορίλα και στον χιμπατζή. Το οστό βρίσκεται πάνω από την ουρήθρα των αρσενικών και βοηθά στη σεξουαλική αναπαραγωγή διατηρώντας επαρκή ακαμψία κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής διείσδυσης. Το ομόλογο του βάκλου στα θηλυκά θηλαστικά είναι γνωστό ως baubellum- οστό στην κλειτορίδα.[1][2][3]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Best; Granai (2 December 1994). «Tamius merriami» (PDF). Mammalian Species (American Society of Mammalogists) 476 (476): 1–9. doi:10.2307/3504203. http://www.science.smith.edu/departments/Biology/VHAYSSEN/msi/pdf/i0076-3519-476-01-0001.pdf. 
  2. Harold Burrows (1945). Biological Actions of Sex Hormones. Cambridge University Press. σελ. 264. ISBN 9780521043946. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2012. 
  3. R. F. Ewer (1973). The Carnivores. Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-8493-3. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2012.