Α.Σ. Άρης Πετρούπολης Αθηνών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Α.Σ. Άρης Πετρούπολης)
Αυτό το λήμμα αφορά το ποδοσφαιρικό σωματείο. Για το σύλλογο καλαθοσφαίρισης, δείτε: Α.Ο. Άρης Πετρούπολης.
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Άρης.
Α.Σ. Άρης Πετρούπολης Αθηνών
ΌνομαΑθλητικός Σύλλογος Άρης Πετρούπολης Αθηνών
Χρώματα          Κόκκινο, Κίτρινο
Ιστοσελίδαaris-petroupolis.gr

Ο Αθλητικός Σύλλογος Άρης Πετρούπολης Αθηνών είναι από τα παλιότερα ποδοσφαιρικά σωματεία της ΕΠΣ Αθήνας με αριθμό μητρώου 9, αφού είναι μέλος της από το 1926. Με τη σημερινή του μορφή το σωματείο δημιουργήθηκε το 1966, όταν μετακόμισε στην Πετρούπολη ο Άρης Αθηνών, ο οποίος είχε προέλθει το 1946 από τη συγχώνευση των παλιών σωματείων Ολυμπιακός Αθηνών (έτος ίδρυσης 1926) και Άτλας Θυμαρακίων (έτος ίδρυσης 1928). Έχει χρώματα το κόκκινο και το κίτρινο. Ο Άρης Πετρούπολης διατηρεί τμήματα ποδοσφαίρου, το οποίο έχει αγωνιστεί για 13 περιόδους στη Δ΄ Εθνική και μπάσκετ ανδρών και γυναικών, που αγωνίζονται αντίστοιχα στην Α΄ και Β΄ κατηγορία της ΕΣΚΑ.

Προϊστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι σύλλογοι που δημιούργησαν τον Άρη Αθηνών, τον πρόδρομο του Άρη Πετρούπολης, ήταν ο Ολυμπιακός Αθηνών και ο Άτλας Θυμαρακίων.

Ολυμπιακός Αθηνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδρύθηκε το Δεκέμβριο του 1926:

"Πληροφορούμεθα ότι υπό του πρωτοδικείου ανεγνωρίσθη το ποδοσφαιρικόν σωματείον Ολυμπιακός Αθηνών".[1]

Είχε χρώματα τα ερυθρόλευκα του ομώνυμου από τον Πειραιά (αρχαιότερου κατά λιγότερο από διετία), γραφεία επί της οδού Λιοσίων 116 και έδρα την πλατεία Αττικής, όπου στο καφενείο "Παράδεισος" ιδιοκτησίας Διβέρη-Κανάκη, σύχναζαν και οι φίλαθλοί της. Εγγράφηκε άμεσα στην ΕΠΣ Αθηνών λαμβάνοντας αριθμό μητρώου 9, τον οποίο "κληρονόμησε" ο Άρης Αθηνών όταν τον διαδέχθηκε. Τα 8 προηγούμενα μέλη της ήταν: Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Απόλλων Σμύρνης, Δάφνη Μεταξουργείου, Αθηναϊκός ΑΣ, Αστήρ Αθηνών (σήμερα Αστέρας Ζωγράφου), ΑΠΟ Γουδή και Ολυμπιάς Αιγάλεω (σήμερα Ορφέας).

Μετείχε για πρώτη φορά στις αθηναϊκές διοργανώσεις την περίοδο 1928-29, εντασσόμενος στη Γ΄ και τελευταία κατηγορία. Στις 12 Νοεμβρίου 1928 αναφέρεται νίκη του επί της β' ομάδας της Αθλητικής Ενώσεως Εμποροϋπαλλήλων με 5-1. Το 1935 προβιβάστηκε στη Β΄, ενώ το 1945 κλήθηκε να λάβει μέρος στο πρώτο μετακατοχικό πρωτάθλημα Α' κατηγορίας, λόγω αποχής 6 σωματείων της ως αποτέλεσμα διαμάχης ΕΠΣΑ και Παναθηναϊκού, όπου και κατέλαβε τις θέσεις:

  • 6η και τελευταία το 1944-45
  • 9η στις 12 το 1945-46.

Το καλοκαίρι του 1946, η γενική συνέλευση της Ένωσης ψήφισε επαναφορά της πρώτης κατηγορίας στον προπολεμικό αριθμό των 8 συλλόγων, με συνέπεια να υποβιβαστεί και να ξεκινήσει η διαδικασία της συγχώνευσης με τον Άτλαντα (πέραν της ισχυροποίησής τους, πιθανότερη αιτία συναποτελεί ο μη αγωνιστικός υποβιβασμός και των δύο που θεωρήθηκε άδικος, ιδιαίτερα του Ολυμπιακού).[2]

Άτλας Θυμαρακίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιδρύθηκε το 1928 με χρώματα κίτρινο και μαύρο, από Μικρασιάτες πρόσφυγες και εσωτερικούς μετανάστες που είχαν εγκατασταθεί στη συνοικία Θυμαράκια των Κάτω Πατησίων, νότια από τις σιδηροδρομικές γραμμές της πλατείας Αττικής. Η επίσημη επωνυμία του Άτλας Αθηνών, παρέπεμπε στη βιομηχανία τσιμέντου και τούβλων "ΑΤΛΑΣ" που εργάζονταν ορισμένοι εκ των ιδρυτών ποδοσφαιριστών. Παίκτες και οπαδοί του σύχναζαν στα καφενεία "Ατσαλή", "Λυγερού" και "Κόρφα".

Επί 9ετία παρέμεινε ανεπίσημο σωματείο και την περίοδο 1937-38 εντάχθηκε στη Γ΄ κατηγορία της ΕΠΣΑ. Προβιβάστηκε στη Β΄ έπειτα από δύο χρόνια, ενώ για τον ίδιο λόγο με τον Ολυμπιακό Αθηνών κλήθηκε το 1945 να μετάσχει στην Α΄, όπου και κατέλαβε τις θέσεις:

Το ερχόμενο καλοκαίρι, η γενική συνέλευση της Ένωσης ψήφισε επαναφορά της πρώτης κατηγορίας στον προπολεμικό αριθμό των 8 συλλόγων, με συνέπεια να υποβιβαστεί και να αρχίσει η διαδικασία της συγχώνευσης με τον Ολυμπιακό (πέραν της ισχυροποίησής τους, πιθανότερη αιτία συναποτελεί ο μη αγωνιστικός υποβιβασμός και των δύο που θεωρήθηκε άδικος).[2]

Το 1994 επανιδρύθηκε ως Άτλας Κυψέλης, έπειτα από πρωτοβουλία της ανεξάρτητης ομάδας Ακαδημία Longlived (ίδρυση 1965) και πλέον αγωνίζεται στις χαμηλότερες κατηγορίες της ΕΠΣΑ.

Ίδρυση του Άρη Αθηνών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1946 τα δυο γειτονικά σωματεία βρέθηκαν σε δίλημμα. Έπειτα από την απόφαση της ΕΠΣΑ για μείωση του αριθμού των σωματείων της Α΄ κατηγορίας σε οκτώ, βρέθηκαν και τα δύο στη Β΄ κατηγορία. Οι οικονομικές δυνατότητες που είχαν ήταν περιορισμένες. Υπήρχε ορατός ο κίνδυνος οι δύο ομάδες είτε να διαλυθούν είτε να περιθωριοποιηθούν. Τον Ιούλιο του 1946 οι παράγοντές τους αποφάσισαν να τις συνενώσουν και να δημιουργήσουν μια πιο αξιόμαχη ομάδα στο αθηναϊκό πρωτάθλημα. Έτσι προέκυψε ο Σύνδεσμος Φιλάθλων Αττικής "Άρης" Αθηνών ή Σ.Φ.Α. Άρης Αθηνών.

Ως όνομα της ομάδας επιλέχτηκε ο Άρης, θεός του πολέμου, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης που ακόμα επικρατούσε στην Ελλάδα. Οι ιδρυτές του σωματείου ήταν πρώην μέλη του ΕΑΜ το οποίο από το 1946 είχε ξεκινησει εμφύλιο πόλεμο 1946-1949 στην Ελλάδα. Χρώματα της ομάδας επιλέχτηκαν το κόκκινο του Ολυμπιακού και το κίτρινο του Άτλαντα.

Από την πρώτη χρονιά της ίδρυσής του ο Άρης Αθηνών έκανε αισθητή την παρουσία του φθάνοντας στα προημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδος το 1946-47, όπου αποκλείστηκε δύσκολα από τον Αχιλλέα Πατρών χάνοντας εκτός έδρας με 1-2. Ο Άρης Αθηνών μετείχε ανελλιπώς στα πρωταθλήματα Α΄ και Β΄ κατηγορίας της ΕΠΣΑ ως το 1966, χωρίς να καταφέρει όμως να προκριθεί κάποια χρονιά στα εθνικά πρωταθλήματα. Σταδιακά άρχισε να έχει πρόβλημα γηπέδου. Η περιοχή της έδρας του άρχισε να ανοικοδομείται και κάθε χρόνο αναζητούσε γήπεδο. Αναγκαζόταν να δηλώνει ως έδρα τα Λιόσια, το Μενίδι, τους Αγίους Αναργύρους και άλλες συνοικίες. Η έλλειψη έδρας είχε και αγωνιστικές επιπτώσεις. Το 1964-65 τερμάτισε στην 12η θέση και το 1965-66 στην 15η θέση της Α΄ κατηγορίας.

Μεταφορά στην Πετρούπολη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελικά, το 1966 οι παράγοντες του συλλόγου πήραν την απόφαση να μετακομίσει από τα Θυμαράκια σε άλλη περιοχή. Έχοντας το πλεονέκτημα να διαθέτει όνομα επίσημο, αναγνωρισμένο από την ΕΠΟ, το καλοκαίρι του 1966 κάλεσαν στη γενική συνέλευση που θα αποφάσιζε για τη μεταφορά της έδρας εκπροσώπους συνοικιών που διέθεταν γήπεδο. Ανταποκρίθηκαν οι αθλητικοί παράγοντες της "Ένωσης Αγ. Αναργύρων" και του "ΠΑΟ Πετρούπολης". Επιλέχτηκε η μεταφορά στην Πετρούπολη, διότι ο κοινοτάρχης και πολιτευτής της ΕΔΑ, Νικόλαος Παξιμαδάς, υποσχέθηκε ότι θα ξεκινούσε αμέσως την κατασκευή γηπέδου. Έτσι δημιουργήθηκε ο Α.Σ. Άρης Πετρούπολης Αθηνών.

Παλιές ομάδες της Πετρούπολης
Πριν από την μεταφορά του Άρη στην Πετρούπολη στη συνοικία αυτή υπήρχαν δυο ποδοσφαιρικά σωματεία: ο ΓΣ "Αίμος" από το 1952 και ο ΠΑΟ Πετρουπόλεως από το 1957.

Γ.Σ. "Αίμος"[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γυμναστικός Σύλλογος "Αίμος" ιδρύθηκε το 1952. Η ονομασία δημιουργήθηκε από την ακροστιχίδα των λέξεων: Αγνός, Ικανός, Μαχητικός, Οξύνους και Συνετός, προσόντα που όφειλαν να έχουν τα μέλη και οι αθλητές του σύμφωνα με τους ιδρυτές του σωματείου, οι οποίοι θεωρούσαν τον αθλητισμό κορωνίδα των κοινωνικών εκδηλώσεων και το "ευ αγωνίζεσθαι" ως σημαντικότερη ιδεολογία. Ο σύλλογος είχε οικογενειακή ατμόσφαιρα. Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδρυση και λειτουργία του έπαιξαν οι οικογένειες: Σιορφανέ, Μασίνα, Παπαδόπουλου, Ζαχουλίτη, Οικονομόπουλου, Ροδόπουλου, Γιαννόπουλου, Χλούπη, Τουραμανόπουλου, Παναγιωτόπουλου, ο Μανώλης Μανουσάκης, ο Βασίλης Κωνσταντινίδης, ο Κώστας Ασλανίδης, ο Βασίλης Πατεράκης, ο Γιάννης Αστροπελέκης κ.ά. Ο Αίμος παρέμεινε ανεξάρτητο σωματείο και αποτέλεσε το φυτώριο του Άρη και του ΠΑΟ Πετρούπολης. Συνέχισε να λειτουργεί ως το 1983, οπότε συγχωνεύτηκε με τον Α.Ο. Αγίας Τριάδας. Σήμερα φέρει την ονομασία "Αίμος–Αγία Τριάδα".

Π.Α.Ο. Πετρουπόλεως[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1951 δημιουργήθηκε η κιτρινόμαυρη Αθλητική Ένωσις Πετρουπόλεως από τους: Θανάση Ζεϊμπέκη, Φίλιππο και Γιώργο Κασιμάτη, Γιώργο Μασίνα, Αλέκο Παπαδόπουλο και Χαρίλαο Μίσσιο. Το 1957 που έγιναν ενέργειες επισημοποίησης του σωματείου, επειδή η λέξη "Ένωσις" ήταν πολιτικά φορτισμένη εκείνη την περίοδο μιας και παρέπεμπε στο σύνθημα της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, προτάθηκε στους ιδρυτές να αλλάξει ο τίτλος. Έτσι δημιουργήθηκε ο "Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Πετρουπόλεως" ή ΠΑΟ Πετρουπόλεως με κιτρινόμαυρα χρώματα και έμβλημα τον ταύρο. Εκτός από τους ιδρυτές της Α.Ε.Π., ιδρυτικά μέλη του Π.Α.Ο.Π. υπήρξαν οι: Ευάγγελος Σκορδίλης, που διετέλεσε και πρώτος πρόεδρος, Μανώλης Ρουκουτάκης, Ιωάννης Σεϊλόγλου, Κωνσταντίνος Μιχαλόπουλος, Γιώργος Γκαβογιάννης, Δημήτρης Κυριακόπουλος, Ιωάννης Πρόζης, Μηνάς Χατζάκης, Παντελής Ζαφείρης, Πότης Φελεκέας, Αβραάμ Χριστοδουλίδης, Κώστας Δημόπουλος κ.ά.

Ως γήπεδο χρησιμοποιούσε τη μεγάλη αλάνα "Πανόραμα" στη συμβολή των σημερινών οδών Βέργας και Ελαιών, το οποίο είχε διαμορφώσει αρχικά η Α.Ε.Π. και εγκαινίασε δίνοντας αγώνα με την ομάδα της Χωροφυλακής. Στη θέση αυτή σήμερα βρίσκονται το Κλειστό Γυμναστήριο και το Κολυμβητήριο. Όμως, επειδή το Πανόραμα δεν είχε κερκίδες, στα επίσημα ματς χρησιμοποιούσε είτε το γήπεδο της Ένωσης Αγίων Αναργύρων είτε του Ολυμπιακού Λιοσίων στην οδό Χασιάς.

Ο ΠΑΟ Πετρούπολης αγωνίστηκε αρχικά ως ΑΕΠ (1956-57) στη δόκιμη κατηγορία της ΕΠΣΑ και στη συνέχεια ως ΠΑΟ διαδοχικά στη Δ΄ (1957-58), Γ΄ (1958-59) και Β΄ κατηγορία (1959-60). Μάλιστα το 1958 του απονεμήθηκε το "Κύπελλο Ήθους", επειδή δεν είχε αποβληθεί κανείς παίκτης του. Το 1966 οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟ Πετρούπολης εντάχθηκαν στον Άρη που μεταφέρθηκε εκείνη τη χρονιά στη συνοικία. Έτσι ο ΠΑΟ απορροφήθηκε από τον Άρη και πούλησε το καταστατικό του στο Καματερό αντί του ποσού των 100.000 δρχ., για τη δημιουργία επίσημου σωματείου στη συνοικία αυτή, του "ΠΑΟ Καματερού", που υπάρχει ως σήμερα.

Στην ΕΠΣ Αθηνών (1966-1987)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άρης Πετρούπολης αν και εγκαταστάθηκε στο προάστιο αυτό με την υπόσχεση πως θα αποκτήσει γήπεδο και έδρα, τελικά ως το 1985 ήταν περιπλανώμενος σε διάφορα γήπεδα, όπως του Ολυμπιακού Λιοσίων, των Αγ. Αναργύρων και της Φυλής. Έτσι δεν κατάφερε να κάνει το βήμα προς τις εθνικές κατηγορίες. Επί μια εικοσαετία αγωνίστηκε σχεδόν συνεχώς στην Α΄ κατηγορία της ΕΠΣ Αθήνας, με εξαίρεση 5 περιόδους που υποβιβάστηκε στη Β΄. Ωστόσο τον ακολουθούσε πάντα ένα μεγάλο μέρος πιστών φίλων, πολλοί από τους οποίους προέρχονταν από τις παλιές συνοικίες, τα Θυμαράκια και την πλατεία Αττικής, οι οποίοι ίδρυσαν και "Σύνδεσμο Παλαιμάχων". Η δύσκολη αυτή περίοδος θα τερματιστεί το 1985 με τη δημιουργία γηπέδου στο παλιό λατομείο Γρηγορίου στην Αγία Τριάδα.

Πορεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1966 ως 1970: Α΄ κατηγορία
  • 1970 ως 1974: Β΄ κατηγορία
  • 1974 ως 1980: Α΄ κατηγορία
  • 1980 ως 1981: Β΄ κατηγορία (άνοδος με ρεκόρ 101 γκολ)
  • 1981 ως 1987: Α΄ κατηγορία

Καλύτερες θέσεις στην Α΄ ΕΠΣΑ:

  • 2η θέση: 1986-87 (1ος στο Β΄ όμιλο, άνοδος στη Δ΄ εθνική)
  • 3η θέση: 1974-75, 1983-84
  • 4η θέση: 1984-85

Την περίοδο αυτή ο Άρης έγινε γνωστός στο πανελλήνιο για δυο λόγους. Πρώτον, διότι το 1971 απέκλεισε το Φωστήρα από το Κύπελλο Ελλάδος και δεύτερον, διότι από τον Άρη ξεκίνησε την μεγάλη καριέρα του ο διεθνής ποδοσφαιριστής Τάσος Μητρόπουλος, πριν πάρει μεταγραφή στον Εθνικό Πειραιά το 1976 αντί 400.000 δρχ.

Ιστορική πρόκριση επί του Φωστήρα (1970-71)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άρης αγωνίζεται στη Β΄ Αθηνών, όπου τερμάτισε στην 5η θέση του Β΄ ομίλου, έπειτα από μια μέτρια χρονιά. Στις 6 Ιανουαρίου 1971 αγωνίζεται για το Κύπελλο Ελλάδος εκτός έδρας στο γήπεδο του Ταύρου με τον Φωστήρα, τον αποκαλούμενο "Φονέα των γιγάντων", ομάδα τότε της Α΄ Εθνικής. Ο Άρης φεύγει νικητής με 1-0 δημιουργώντας πανελλήνια αίσθηση και μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις όλων των εποχών στην ιστορία του θεσμού, αφού οι δυο ομάδες απείχαν τέσσερις ολόκληρες κατηγορίες.[3] Στη συνέχεια, στις 20 Ιανουαρίου 1971 αποκλείστηκε εκτός έδρας με δυσκολία από τον Αίαντα Σαλαμίνας που τότε ήταν ομάδα Β΄ Εθνικής, με 5-3 τελικό αποτέλεσμα.[4]

Στη Δ΄ Εθνική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1987 που ανέβηκε για πρώτη φορά στη Δ΄ Εθνική ο Άρης Πετρούπολης αγωνίστηκε 13 περιόδους στην κατηγορία αυτή, από τις οποίες τις εννιά συνεχόμενες (1995-2004). Από το 2004 αγωνίζεται στην Α΄ κατηγορία της ΕΠΣΑ. Η πορεία του στην χαμηλότερη εθνική κατηγορία έχει ως εξής:

  • 1987–88: 8ος στον 4ο Όμιλο, 46–30 τέρματα, 39 β. (υποβιβάστηκε λόγω του περιορισμού των ομίλων).
  • 1989–90: 16ος στον 6ο Όμιλο, 37–50 τέρματα, 29 β.
  • 1990–91: 15ος στον 6ο Όμιλο, 49–50 τέρματα, 42 β.
  • 1991–92: 15ος στον 3ο Όμιλο, 37–53 τέρματα, 35 β. (υποβιβάστηκε).
  • 1995–96: 8ος στον Α΄ Όμιλο, 55–34 τέρματα, 60 β.
  • 1996–97: 2ος στον Α΄ Όμιλο, 65–29 τέρματα, 69 β. Για πρώτη φορά πλησίασε τόσο κοντά στην άνοδο στη Γ΄ Εθνική. Επίσης, έφτασε στον τελικό Κυπέλλου της ΕΠΣ Αθήνας, όπου έχασε από τα Σούρμενα με 1–0.
  • 1997–98: 5ος στον Α΄ Όμιλο, 62–33 τέρματα, 59 β.
  • 1998–99: 7ος στον Α΄ Όμιλο, 69–49 τέρματα, 64 β.
  • 1999–00: 6ος στον Α΄ Όμιλο, 38–33 τέρματα, 52 β.
  • 2000–01: 10ος στον Α΄ Όμιλο, 39–39 τέρματα, 38 β.
  • 2001–02: 11ος στον Α΄ Όμιλο, 29–45 τέρματα, 34 β.
  • 2002–03: 8ος στον Η΄ Όμιλο, 33–31 τέρματα, 40 β.
  • 2003–04: 14ος στον Η΄ Όμιλο, 29–36 τέρματα, 37 β. (υποβιβάστηκε).

Γνωστοί ποδοσφαιριστές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον Άρη Πετρούπολης αναδείχθηκαν οι:

Επιτυχημένοι προπονητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλα τμήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καλαθοσφαίριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα μπάσκετ του Άρη Πετρούπολης δημιουργήθηκε το 1976. Έχει τίτλο Αθλητικός Όμιλος Άρης Πετρούπολης και έχει ανεξαρτητοποιηθεί από το ποδοσφαιρικό σωματείο.[εκκρεμεί παραπομπή] Διατηρεί αγωνιστικά τμήματα: ανδρών, γυναικών, εφήβων, νεανίδων, παίδων, κορασίδων, παμπαίδων, παγκορασίδων και Ακαδημίες. Το σύνολο των απασχολούμενων αθλητών φτάνει στα 400 άτομα. Χρησιμοποιεί το Κλειστό Γυμναστήριο Πετρούπολης, το Κλειστό Γυμναστήριο Αγίας Τριάδας και το Ανοικτό Γήπεδο Αγίου Δημητρίου.[6]

Ράγκμπι λιγκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα ράγκμπι λιγκ του Άρη Πετρούπολης αποτελούσε μέλος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ράγκμπι Λιγκ.[7] Στο παρελθόν η ομάδα είχε αγωνιστεί στο Πρωτάθλημα Ελλάδας ράγκμπι λιγκ ανδρών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «"Αθλητικός Κόσμος", τ. 33/19-12-1926, σ. 2». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2011. 
  2. 2,0 2,1 λεπτομέρειες στο λήμμα της αντίστοιχης διοργάνωσης
  3. εφ. Μακεδονία, 7/1/1971, σελ. 4 και 7
  4. εφ. Μακεδονία, 21/1/1971, σελ. 4
  5. Giórgos Koútsis, national-football-teams.com
  6. «Οι Ακαδημίες του Άρη Πετρούπολης!»[νεκρός σύνδεσμος], άρθρο στον ιστότοπο BasketNet.gr, 10 Μαρτίου 2010.
  7. Κοπή πίττας Άρη Πετρούπολης, 30 Ιανουαρίου 2014

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]