Αφυγραντήρας

Ο αφυγραντήρας είναι η συσκευή που χρησιμοποιείται για την αφαίρεση της υγρασίας σε έναν χώρο. Η χρήση του απαιτείται σε χώρους με αυξημένη σχετική υγρασία, προκειμένου αυτή να ρυθμιστεί στο κατάλληλο επίπεδο (45%-55%), έτσι ώστε να επικρατήσουν άνετες συνθήκες στο χώρο μας και να μην επιβαρύνεται η αναπνευστική μας λειτουργία.

Η χρήση του αφυγραντήρα κατά την χειμερινή περίοδο χρησιμεύει στην εξοικονόμηση ενέργειας και κόστους καθώς απαιτείται μικρότερο χρονικό διάστημα για να ζεσταθεί ένα περιβάλλον λόγω των μικρών ποσοστών υγρασίας. Ο αφυγραντήρας μπορεί να είναι λύση επίσης στο στέγνωμα των ρούχων που τοποθετούνται μέσα στο σπίτι τις βροχερές μέρες έτσι ώστε να υπάρχουν καθαρά ρούχα γρήγορα.

Είδη αφυγραντήρων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αφυγραντήρες κατηγοριοποιούνται (α) σε αφυγραντήρες desiccant (με αποξηραντικό υλικό, κυρίως ζεόλιθο) και με συμπιεστή (β) ανάλογα με την χρήση τους, σε οικιακούς ή επαγγελματικούς, (γ) ανάλογα με τις λειτουργικές επιλογές τους π.χ αν διαθέτουν ιονιστή, και (δ) ανάλογα με τα τετραγωνικά μέτρα που μπορούν να καλύψουν και την ενεργειακή κατανάλωση που απαιτείται για την κάλυψη αυτή.

Οι αφυγραντήρες όσον αφορά την χρήση χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τους Desiccant και αυτούς με συμπιεστή. Οι αφυγραντήρες με συμπιεστή (compressor) εισάγουν τον αέρα με τη βοήθεια ανεμιστήρα, στη συνέχεια παρακρατούν την υγρασία και εξάγουν τον αέρα. Οι Desiccant απορροφούν την υγρασία με τη χρήση αποξηραντικού υλικού, χωρίς χρήση ανεμιστήρα. Στους αφυγραντήρες με συμπιεστή, ο υγρός αέρας του χώρου μας περνάει από το ψυκτικό στοιχείο του αφυγραντή. Εκεί υγροποιείται η υγρασία του αέρα και πέφτει στη λεκάνη συμπυκνωμάτων και από εκεί στον κάδο συλλογής του νερού. Εν συνεχεία ο αέρας περνάει από ένα δεύτερο θερμαντικό στοιχείο και αφού ανέβει η θερμοκρασία του στα αρχικά επίπεδα επιστρέφει στο χώρο μας.

Οι αφυγραντήρες Desiccant λειτουργούν χωρίς συμπιεστή. Το κύριο εξάρτημα των αφυγραντήρων χωρίς συμπιεστή (desiccant) με ζεόλιθο είναι ο δίσκος ζεολίθου ο οποίος περιστρέφεται με χαμηλή ταχύτητα. Ο υγρός αέρας του χώρου περνάει μέσα από το δίσκο και το αφυγραντικό υλικό συγκρατεί την υγρασία. Για να απομακρυνθεί η υγρασία από το δίσκο ένα μέρος του αέρα περνάει μέσα από μία ειδική διάταξη και αφού θερμανθεί μέσω αντίστασης, περνάει από το δίσκο και παρασέρνει την υγρασία που έχει συγκεντρωθεί σε αυτόν. Τέλος ο αέρας αυτός καταλήγει σε έναν εναλλάκτη στον όποιο η υγρασία, που έχει παρασύρει συμπυκνώνεται και καταλήγει στο δοχείο νερού, της συσκευής. Το αφυγραντικό υλικό (ζεόλιθος) στο εσωτερικό του αφυγραντήρα desiccant διαρκεί για πολλά χρόνια χωρίς την ανάγκη αντικατάστασης.

Οι αφυγραντήρες desiccant έχουν μια σταθερή απόδοση ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία του χώρου και είναι η κατάλληλη επιλογή για χώρους που η εσωτερική θερμοκρασία μπορεί να πέσει κάτω από τους 15 °C και για χώρους με ανεπαρκή θέρμανση. Οι αφυγραντήρες με συμπιεστή δεν λειτουργούν αποδοτικά σε χώρους που δε θερμαίνονται επαρκώς. Ο λόγος είναι ότι το εσωτερικό ενός αφυγραντήρα με συμπιεστή πρέπει να είναι πάντοτε ψυχρότερο από τον αέρα μέσα στο δωμάτιο. Έτσι όσο πιο κρύος είναι ο χώρος, τόσο περισσότερο θα πρέπει να δουλέψει ένας αφυγραντήρας με συμπιεστή προκειμένου να δημιουργήσει την κρύα επιφάνεια στο εσωτερικό του.

Οι αφυγραντήρες desiccant είναι ελαφρότεροι, έχουν χαμηλή στάθμη θορύβου (ακούγεται μόνο ο θόρυβος του ανεμιστήρα) και έχουν χαμηλή κατανάλωση.

Χώροι χρήσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι χώροι στους οποίους μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι αφυγραντήρες είναι σε οικίες, σε δωμάτια με προβλήματα υγρασίας και πιο ειδικά σε ντουλάπες, σε εξοχικά για την συντήρηση των επίπλων και των μεταλλικών υλικών, σε υπόγεια - αποθήκες για την συντήρηση εμπορευμάτων και αντικειμένων, σε ιστιοπλοϊκά - σκάφη, σε δωμάτια με ξύλινα πατώματα αλλά επίσης σε κτίρια που έχουν υποστεί διαρροές. Οι ενδείξεις που καταδεικνύουν τη χρήση του αφυγραντήρα είναι 1) Σταγόνες στο εσωτερικό των τζαμιών, όταν πάνω στα τζάμια και στα πατζούρια συγκεντρώνονται υδρατμοί σε μορφή σταγόνων 2) Σημάδια μούχλας στην οροφή ή στις γωνίες των τοίχων του μπάνιου όπου λόγω των υδρατμών πολύ συχνά εμφανίζεται μούχλα στην οροφή και στις γωνίες των τοίχων 3) ύπαρξη άσχημων μυρωδιών και οσμών, η ανίχνευση μιας ιδιαίτερα χαρακτηριστικής μυρωδιάς σε χώρους όπως το γκαράζ και τα υπόγεια σηματοδοτεί την ύπαρξη μούχλας και την παρουσία υγρασίας.

Υγεία και υγρασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν το ποσοστό υγρασίας μέσα σε ένα χώρο είναι πάνω από 60%, δημιουργούνται οι συνθήκες ανάπτυξης μυκήτων που προκαλούν αλλεργίες και δυσκολία στην αναπνοή. Ποσοστά υγρασίας πάνω από 70% ευνοούν την ανάπτυξη μούχλας, που επηρεάζει την αναπνοή, και προκαλούν δυσκολίες σε άτομα που πάσχουν από αρθριτικά και ρευματισμούς. Έρευνες ^[1] έχουν αποδείξει την σύνδεση μεταξύ ύπαρξης μούχλας και εμφάνιση άσθματος όπως επίσης και το ότι η εμφάνιση υγρασίας σε συνδυασμό με την μούχλα αναπτύσσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης αλλεργιών. Τα επιβλαβή για την υγεία συμπτώματα εμφανίζονται ειδικότερα στα παιδιά που είναι σαφώς πιο ευαίσθητα στην εμφάνιση αναπνευστικών προβλημάτων.