Αυτοσυναρμολογούμενες μονοστιβάδες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Οι αυτοσυναρμολογούμενες μονοστιβάδες (αγγλ.: self-assembled monolayers· SAM) οργανικών μορίων είναι μοριακά συγκροτήματα που σχηματίζονται αυθόρμητα σε επιφάνειες με προσρόφηση και οργανώνονται σε περισσότερο ή λιγότερο μεγάλες διατεταγμένες περιοχές.[1][2] Σε ορισμένες περιπτώσεις τα μόρια που σχηματίζουν τη μονοστιβάδα δεν αλληλεπιδρούν έντονα με το υπόστρωμα. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, με τα δισδιάστατα υπερμοριακά δικτύα[3] π.χ. υπερυλενοτετρακαρβοξυλικού διανυδρίτη (PTCDA) σε χρυσό[4] ή π.χ. πορφυρινών σε πυρολιτικό γραφίτη υψηλού προσανατολισμού (HOPG).[5] Σε άλλες περιπτώσεις τα μόρια διαθέτουν μια ομάδα κεφαλής που έχει ισχυρή συγγένεια με το υπόστρωμα και αγκυρώνει το μόριο σε αυτό.[1] Ένα τέτοιο SAM που αποτελείται από μια ομάδα κεφαλής, ουρά και λειτουργική ακραία ομάδα απεικονίζεται στο Σχήμα 1. Οι κοινές ομάδες κεφαλής περιλαμβάνουν θειόλες, σιλάνια, φωσφονικά κ.λπ.

Σχήμα 1. Αναπαράσταση δομής SAM

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Love, J. Christopher και άλλοι. (2005). «Self-Assembled Monolayers of Thiolates on Metals as a Form of Nanotechnology». Chem. Rev. 105 (4): 1103–1170. doi:10.1021/cr0300789. PMID 15826011. 
  2. Barlow, S.M.; Raval R.. (2003). «Complex organic molecules at metal surfaces: bonding, organisation and chirality». Surface Science Reports 50 (6–8): 201–341. doi:10.1016/S0167-5729(03)00015-3. Bibcode2003SurSR..50..201B. 
  3. Elemans, J.A.A.W.; Lei S., De Feyter S. (2009). «Molecular and Supramolecular Networks on Surfaces: From Two-Dimensional Crystal Engineering to Reactivity». Angew. Chem. Int. Ed. 48 (40): 7298–7332. doi:10.1002/anie.200806339. PMID 19746490. 
  4. Witte, G.; Wöll Ch. (2004). «Growth of aromatic molecules on solid substrates for applications in organic electronics». Journal of Materials Research 19 (7): 1889–1916. doi:10.1557/JMR.2004.0251. Bibcode2004JMatR..19.1889W. https://archive.org/details/sim_journal-of-materials-research_2004-07_19_7/page/1889. 
  5. De Feyter, S.; De Schreyer F.C. (2003). «Two-dimensional supramolecular self-assembly probed by scanning tunneling microscopy». Chemical Society Reviews 32 (3): 139–150. doi:10.1039/b206566p. PMID 12792937. https://archive.org/details/sim_chemical-society-great-britain-chemical-society-reviews_2003-05_32_3/page/139.