Αυτονομιστικά κινήματα του Άσαμ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρτης του Άσαμ

Τα αυτονομιστικά κινήματα του Άσαμ δρουν στην πετρελαιούχα βορειοανατολική ινδική πολιτεία[1] του Άσαμ. Οι πρώτες συγκρούσεις ξεκίνησαν κατά τη δεκαετία του 1970[1] μετά από συγκρούσεις μεταξύ Ασσαμέζων και της ινδικής κυβέρνησης λόγω της εικαζόμενης παραμέλησης και της εσωτερικής αποικιοκρατίας εκ μέρους της ινδικής κυβέρνησης από την έδρα της στο Δελχί.[2][3] Η σύγκρουση έχει στοιχίσει τη ζωή 12.000 μελών του Ενωμένου Απελευθερωτικού Μετώπου του Άσαμ (ΕΑΜΑ) και 18.000 μελών άλλων μετώπων.[4][5] Οι στόχοι των αποσχιστικών κινημάτων στο Άσαμ δεν χαίρουν λαϊκής υποστήριξης, με τους περισσότερους Ασσαμέζους να συμπαθούν μεν τις αποσχιστικές ομάδες αλλά να μην συμμερίζονται τους στόχους τους.[6]

Στο Ασάμ δρουν αρκετές αυτονομιστικές ομάδες, όπως το προαναφερμένο ΕΑΜΑ, ο Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός των Αντιβάσι, το Μέτωπο Απελευθέρωσης των Λόφων Κάρμπι Λόνγκρι (ΜΑΛΚΛ) και το Εθνικό Δημοκρατικό Μέτωπο του Μπόντολαντ. Το ΕΑΜΑ είναι πιθανώς η ισχυρότερη αυτονομιστική ομάδα,[5] και μία από τις παλαιότερες, καθώς ιδρύθηκε το 1979.[7] Το ΕΑΜΑ έχει επιτεθεί σε μετανάστες από άλλα κρατίδια της Ινδίας (συγκεκριμένα αυτούς που ομιλούν Χίντι)[8]. Επίσης υπάρχει κίνημα υπέρ της απόσχισης από τη Δημοκρατία της Ινδίας.[9]

Το ΕΑΜΑ επιδιώκει να ανεξαρτητοποιήσει το Άσαμ δια των όπλων. Η κυβέρνηση της Ινδίας απαγόρευσε την οργάνωση το 1990. Στην Ινδία το ΕΑΜΑ θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση, ενώ το Στέιτ Ντιπάρτμεντ την κατατάσσει στον κατάλογο «Άλλες ομάδες ανησυχίας».

Το ΕΑΜΑ ιδρύθηκε στο Ρανγκ Γκαρ, μια ιστορική δομή που χρονολογείται από το προαποικιακό βασίλειο του Αχόμ. Το ΕΑΜΑ ιδρύθηκε στις 7 Απριλίου 1979. Ο Ινδικός στρατός διεξάγει επιχειρήσεις κατά του ΕΑΜΑ από τον Νοέμβριο του 1990 μέχρι σήμερα.[10] Κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες οι συγκρούσεις έχουν[11] στοιχίσει τη ζωή σε περίπου 30.000 άτομα. Το αυτονομιστικό συναίσθημα θεωρείται ισχυρό[12]. Ωστόσο αμφισβητείται αν το αυτονομιστικό κίνημα εξακολουθεί να απολαμβάνει τη λαϊκή υποστήριξη. Τα τεκμήρια του Ασσαμεζικού εθνικισμού βρίσκονται στην Ασσαμεζική λογοτεχνία και τον πολιτισμό. Η παραμέληση και η εκμετάλλευση εκ μέρους του ινδικού κράτους είναι συχνά θέματα των ασσαμέζικων μέσων ενημέρωσης[13]. Μάλιστα μερικά ρεπορτάζ παρουσιάζουν τους ηγέτες του ΕΑΜΑ ως σωτήρες.[14]

Η διεθνώς γνωστή Ασσαμέζα μυθιστοριογράφος Ίντιρα Γκοσουάμι έχει συμμετάσχει σε ειρηνευτικές προσπάθειες.[15][16][17][18] Πρόσφατα, ο Χιρέν Γκοχάιν,[19][20] εξέφρασε το ενδιαφέρον του προκειμένου να επισπευθούν οι ειρηνευτικές διαδικασίες.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Bloody Tea». Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2016. 
  2. ↑ Kashyap, Aruni (19 May 2010). «India needs talks for Assam's peace». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/commentisfree/2010/may/19/assam-independence-talks-india. 
  3. ↑ «Bomb Kills 10 at India Independence Parade». The New York Times. 15 August 2004, σελ. 15 (section 1). https://www.nytimes.com/2004/08/15/world/bomb-kills-10-at-india-independence-parade.html. 
  4. ↑ «The Sentinel». sentinelassam.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2014. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Pike, John. «Assam». Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2016. 
  6. ↑ "the strength of ULFA lies more in the sympathy factor it gets among its home-population (despite lack of empathy for its declared goal) than in cadres and weapons" Nath, Sunil (2001). «The Secessionist Insurgency and the Freedom of Minds». www.satp.org. Institute for Conflict Management. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2014. 
  7. ↑ «United Liberation Front of Asom (ULFA) - Terrorist Group of Assam». Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2016. 
  8. ↑ «Assam: ULFA's Rerun of Violence against Migrant Workers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. 
  9. ↑ http://www.apcss.org/Publications/Edited%20Volumes/ReligiousRadicalism/PagesfromReligiousRadicalismandSecurityinSouthAsiach10.pdf
  10. ↑ «Where Have They All Gone? | Assam Portal». Assam.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
  11. ↑ «The Sentinel». Sentinelassam.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
  12. ↑ Malakar, Paresh (December 2006). «Assamese identity». Frontline 23 (24). http://www.hinduonnet.com/fline/fl2324/stories/20061215004912900.htm. Ανακτήθηκε στις 2009-03-15. [νεκρός σύνδεσμος]
  13. ↑ «The Assam conflict: a failure of the press». openDemocracy. 29 Ιουλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
  14. ↑ «India needs talks for Assam's peace | Aruni Kashyap | Comment is free | guardian.co.uk». Guardian. 19 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
  15. ↑ «National : Indira Goswami makes fresh attempt at brokering peace». The Hindu. 29 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
  16. ↑ «Prince Clasu Award Indira Goswami». Princeclausfund.org. 29 Ιουνίου 2007. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
  17. ↑ «Conflict and Peace in India's Northeast: The Role of Civil Society» (PDF). Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
  18. ↑ http://www.ipcs.org/pdf_file/issue/1216409026IB40-WasirHussainr-SustainingPeaceProcessinAssam.pdf
  19. ↑ TI Trade (13 Οκτωβρίου 2010). «The Assam Tribune Online». Assamtribune.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
  20. ↑ «Peace interlocutor meets ULFA leaders in Guwahati jail». Sify.com. 21 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2010. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αυτονομιστικά_κινήματα_του_Άσαμ&oldid=9795280"