Αυτοκράτορας Τακακούρα
| Αυτοκράτορας Τακακούρα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 高倉天皇 (Ιαπωνικά) |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 23 Σεπτεμβρίου 1161 |
| Θάνατος | 30 Ιανουαρίου 1181 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Taira no Tokuko Empress Dowager Shichijō-in d:Q106538851 d:Q111239394 d:Q111239628 |
| Τέκνα | Antoku Morisada-shinnō Αυτοκράτορας Γκο-Τόμπα Ketsushi-naishinnō Koreaki-shinnō Kōshi-naishinnō Noriko-naishinnō |
| Γονείς | Αυτοκράτορας Γκο-Σιρακάβα και Taira no Shigeko |
| Αδέλφια | Ryōshi-naishinnō Shikishi-naishinnō Kyūshi-naishinnō Kōshi-naishinnō Junshi-naishinnō Kinshi-naishinnō En'e-hosshinnō Shukaku-hosshinnō Jōe-hosshinnō Prince Mochihito Nijō |
| Οικογένεια | Αυτοκρατορικός οίκος της Ιαπωνίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας (1168–1180) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αυτοκράτορας Τακακούρα (高倉天皇, Takakura-tennō, 20 Σεπτεμβρίου 1161 – 30 Ιανουαρίου 1181) ήταν ο 80ος Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, σύμφωνα με την παραδοσιακή σειρά διαδοχής. βασιλεία του εκτείνεται από το έτος 1168 ως το 1180.[1]
Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν από την άνοδό του στον Θρόνο των Χρυσανθέμων, το προσωπικό του όνομα (ιμίνα) [2] ήταν Noριχίτo-σιννό (憲仁親王). [3] Ήταν επίσης γνωστός ως Noμπουχίτ-σιννό. [4]
Ο Tακακούρα ήταν ο τέταρτος γιος του Αυτοκράτορα Γκο-Σιρακάβα, και επομένως θείος του προκατόχου του, Αυτοκράτορα Ροκουτζό. Η μητέρα του ήταν η χήρα αυτοκράτειρα Tάιρα νo Σιγκέκo, η μικρότερη αδελφή τής Τάιρα νo Toκίκo, παλλακίδα τηούTάιρα νo Kιγιομόρι. Η σύζυγός του αυτοκράτειρα ήταν η Tάιρα νο Τοκούκo (αργότερα χήρα αυτοκράτειρα Kενρέι), η αντιβασίλισσα του Tάιρα νο Κιγιομόρι, και επομένως πρώτη του εξαδέλφη (καθώς η μητέρα του και η μητέρα της Toκούκo ήταν αδελφές).
Γεγονότα της ζωής του Τακακούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αν και ο Τακακούρα ενθρονίστηκε επίσημα, η πραγματικότητα ήταν ότι οι κυβερνητικές υποθέσεις ελέγχονταν από τον πατέρα του και τον πεθερό του.
Ο Τακακούρα είχε τις δικές του απόψεις για τον ρόλο του Αυτοκράτορα. Λέγεται ότι έγραψε:
- «Ο Αυτοκράτορας είναι ένα πλοίο. Η βάση του είναι το νερό. Το νερό επιτρέπει σε ένα πλοίο να επιπλέει καλά, αλλά μερικές φορές το σκάφος ανατρέπεται από αυτό. Οι υπήκοοί του μπορούν να συντηρήσουν καλά έναν Αυτοκράτορα, αλλά μερικές φορές τον ανατρέπουν» [5]
Ο πρώην αυτοκράτορας Γκο-Σιρακάουα άσκησε τις εξουσίες, που συνοδευόταν από τα καλά καθιερωμένα πρότυπα της μοναστηριακής κυριαρχίας. Ο Tάιρα νο Κιγιομόρι, ο οποίος ήταν ο πατέρας της αυτοκράτειρας, έκανε ό,τι ήθελε ως de facto αντιβασιλιάς.
Λίγο μετά τη γέννηση τού γιου τού αυτοκράτορα Tακακούρα, του πρίγκιπα Toκιχίτo, πιέστηκε να παραιτηθεί. Το νήπιο ενός έτους θα γινόταν ο Αυτοκράτορας Αντόκου.
Kουγκγιό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εποχές της βασιλείας του Τακακούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολιτιστικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Tακακούρα είναι ο "αυτοκρατορικός εστεμμένος" της γης Aκατσουράι, εμπνευσμένης από την Ιαπωνία, στο Βιβλίο 6: "Οι ηγεμόνες του Ανατέλλοντος Ηλίου" στη σειρά βιβλίων περιπέτειας Μυθικές Χώρες. Παρουσιάζεται ως ένας νεαρός άνδρας με λίγη πραγματική δύναμη, καθώς βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στα χέρια του καγκελαρίου του, «κυρίου Κιγιομόρι».
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 195–200; Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 330–333; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 212–214.
- ↑ Brown, pp. 264; n.b., up until the time of Emperor Jomei, the personal names of the emperors (their imina) were very long and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
- ↑ Titsingh, p. 195; Varley, p. 212.
- ↑ Brown, p. 329.
- ↑ Kitagawa, Hiroshi et al. (1975). The Tale of the Heike, p. 220.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, επιμ. (1979). Gukanshō: Το μέλλον και το παρελθόν. Berkeley: University of California Press.(ISBN 978-0-520-03460-0)ISBN 978-0-520-03460-0 ; OCLC 251325323
- Helmolt, Hans Ferdinand και James Bryce Bryce. (1907). The World's History: A Survey of Man's Progress. Τομ. 2. Λονδίνο: William Heinemann. OCLC 20279012
- Kitagawa, Hiroshi and Burce T. Tsuchida, επιμ. (1975). The Tale of the Heike. Τόκιο: University of Tokyo Press.(ISBN 0-86008-128-1)ISBN 0-86008-128-1 OCLC 164803926
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon . (1959). Ο Αυτοκρατορικός Οίκος της Ιαπωνίας. Κιότο: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran ; ou, Annales des empereurs du Japon. Παρίσι: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, Η. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. Νέα Υόρκη: Columbia University Press.(ISBN 978-0-231-04940-5)ISBN 978-0-231-04940-5 ; OCLC 59145842
|